Tafelen in de middeleeuwen met verklede jonkvrouwen...

Wat waren dan de „echte" middeleeuwen? Zoals ze tot ons komen in het Bourgondisch prachtige „Herfsttij" van Huizinga? Of in een marxistisch handboek over de sociale en economische geschiedenis van het platteland na de Kruistochten? Wellicht geen van beide. „De" middeleeuwen bestaan niet. Maar alom is er een levendige belangstelling groeiende voor deze periode uit de Westerse geschiedenis van omstreeks 500 tot 1500 na Chr. Vorige week konden we u de nieuwe vereniging „Firapeel" aankondigen, die op allerlei wijzen de middeleeuwen voor het voetlicht wil halen, o.a. met maahijden in middeleeuwse stijl.

Oude hap...

Voor dit soort etentjes is de interesse groot. Er zijn bijv. party-organisaties die complete middeleeuwse avonden organiseren in lokaliteiten als oude kastelen (Wijk bij Duurstede), een museum annex Kruithuis (Woudrichem), restaurants ingericht in min of meer oud-hollandse sfeer. De nostalgie in „anders tafelen" zoekt het dus verder terug dan in Grootmoeders tijd en in het kookboek van de Amsterdamse Huishoudschool in eerste druk.

Het is natuurlijk ook best leuk om eens aan te zitten aan een feestelijk maal in passende omgeving en je even te verbeelden ongeveer net zo te tafelen als de graven uit het Hollandse Huis deden, wier namen je gelukkig bent vergeten.

Want met een soberder menu dan de Hoeken en Kabeljauwen kregen voorgeschoteld nemen wij, proletarische twintigste eeuwers, uiteraard geen genoegen. Hoe horigen en lijfeigenen of poortersambachtslieden hun magen (nauwelijks) vulden interesseert ons minder. Wij tellen een aardig bedragje neer voor een couvert en willen dan ook ons een avondje mevr. J. van Beieren wanen of een Filips de Schone, de Stoute, de Goede of wie dan ook.

Chr. Hotelschool

Wij hadden overigens minder adellijke aspiraties en aten beroepsmatig... Aanleiding was een uitnodiging van een der scholen die behoren tot de Christelijke Ondernemersscholen in Apeldoorn. Die leiden op voor lagere en middelbare ondernemers, straks ook voor de groothandel, en ook voor het horecawezen: de Chr. Middelbare Hotelschool.

Deze school — gevestigd in wat eens restaurant The Corner was — organiseerde deze week tot en met vandaag een themaweek, geheel gewijd aan de middeleeuwen.

Dat het accent daarbij op het tafelen lag ligt voor de hand, maar men had ook anderszins deze periode naderbij gebracht door muzikale medewerking van o.a. de Muziekschool ter plaatse, door het uitstallen van middeleeuwse voorwerpen en het gebruik van kostbaar tafeltin — sommige stukken waren voor 40.000 gulden per stuk verzekerd — door voordrachten van een docent annex troubadour en leerlingen die de ballade van Heer Halewijn brachten etc.

Echt middeleeuws...

Kortom, docenten en leerlingen hebben erg hun best gedaan om het thema naar diverse kanten uit te werken. Dat er hier en daar „missers" voorkwamen zoals die fraai gekostumeerde middeleeuwers met hun polshorloges en gerechten op de spijskaart (de „Hovinghe") die pas na de middeleeuwen onze gewesten bereikten: alleen een kniesoor let er op.

Zeker, de middeleeuwer dronk wellicht geen koffie met room (in dezelfde aardewerken mokjes waarin de wijn werd geserveerd) en hij at, vermoed ik, geen artisjokken noch appeltaart met slagroom. En de middeleeuwse bediende zal zeker niet tegen de mannelijke gast hebben gezegd „Wilt u nog eén pilsje?" en bij de vrouwelijke gast geen Perriermineraalwater hebben ingeschonken. En de middeleeuwse uitnodigingen voor zo'n noenmaal zullen wel in gotische letters geschreven zijn, niet in een soort 17e eeuwse schrijfletter die wat lijkt op de Italic. Evenmin wisten de middeleeuwers zelf dat ze in de middeleeuwen'(of „Middeltyd") leefden.

Maar genoeg hierover: directeur J. A. de Klerk (echt middeleeuws!...) Woiters, adjunct-directeur J. M. J. Schmetz (die was uitgemonsterd als een 19e eeuwse Amerikaan, per postkoets op weg naar het wilde Westen), dekaan drs. L. van Ramshorst en al hun collega's en de plm. 350 leerlingen van de hotelschool hebben reden om terug te zien op een geslaagde werkweek. En gewerkt moest er worden: ik heb ze zien zweten in de keuken, al werden het wilde zwijn aan het spit, de hertebout en het gevogelte niet op houtvuren, maar op gas en spiritusvlam bereid.

Themaweken

Elk jaar werd voorheen een themaweek belegd door (afstuderende) leerlingen: de Balkan, Engeland, gehandicapten -enz. waren de onderwerpen. Nu is de opzet anders: alle docenten en alle tien klassen zijn erbij betrokken. In vijf dagen zijn alle klassen verantwoordelijk geweest voor een lunch of diner. (In „mijn" geval was het H3B, de derde klas met de oudste leerlingen).

Medewerking werd o.a. verleend door het Apeldoorns museum Marialust en Kasteel Doorwerth (Jachtmuseum) maar ook door grote namen uit het horecawezen: Hooghout, Verbunt, Brand dief resp. met sterke dranken, wijnen en bieren verband houden.

De belangstelling voor deze maaltijden was groot: de week was praktisch volgeboekt. Overigens is er ook voor deze christelijke hotelschool veel interesse. Voor het volgende cursusjaar worden aldus Schmetz, wel 800 aanmeldingen verwacht, terwijl er hooguit honderd leerlingen geplaatst kunnen worden in deze opleiding voor toekomstige managers en „uitbaters" in het hotel- en restaurantwezen. Er is nog geen specialisatie voor hen die bijv. de kant van de inrichting opgaan of voor hen die bewust kiezen voor het hotelwezen.

Christelijk koken?

De hotelschool is niet zozeer een koksschool, al moeten de leerlingen de fijne kneepjes van de verfijnde, maar ook de meer eenvoudige keuken wel kennen omdat zé straks veelal in leidinggevende functies (willen) terechtkomen De Apeldoornse school levert nu de eerste leerlingen af. Of ze overal aan de slag kunnen is nog niet duidelijk.

De opleiding is tamelijk pittig, vindt Schmetz. Men kan worden toegelaten met LBO (sectie koksopleiding), maar Mavo of Havo bieden een steviger basis want ook vakken als Frans en Engels, recht e.d. staan op het „menu".

Zijn er ook christelijke karbonades? Anders gezegd: wat heeft dat „christelijk" in de naam te betekenen? Schmetz: „Het is geen loze kreet. Nee, we koken niet christelijk. Maar op het lesrooster staat wel het vak godsdienst, we hebben onze dagopeningen e.d. en in de discussie komen ethische vraagstukken op tafel; ook rond het eten van vlees, de fok van mestdieren enz." En inderdaad, ook het „openbare" middeleeuwse maal werd geopend met stil gebed.

Leerlingen-diners

Directeur De Klerk Wolters wilde nog: wel even reclame maken voor de dienstverlening van deze hotelschool. Men kan elke werkdag terecht voor lunch en diner. Die maaltijden worden door de leerlingen klaargemaakt en opgedist, waarbij de school zich op voorhand niet aansprakelijk stelt voor eventuele schade, dus bij soep op uw avondjurk betaalt men de stomerij niet...

Alle inlichtingen over school en menu's — waarop niet altijd middeleeuwse cruyden en swynebout prijken — verstrekt de Chr. Middelbare Hotelschool, Paslaan 17, Apeldoorn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen