Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Als gereedschap in Gods hand

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Als gereedschap in Gods hand

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

'Oud en opgebrand' voelde ds. J. den Hoed zich toen hij in 2000 van Rock Valley naar de veel kleinere gemeente in Lynden ging. Zeventien jaar later mag hij nog steeds dienen in de wijngaard.

De periode in Franklin Lakes werd de beste tijd in mijn leven. De Heere heeft hier zoveel opening in de prediking gegeven. Maar ik zie ernaar uit dat er meer van het doorbrekende werk openbaar komt’.

De familie Den Hoed emigreerde in 1948 vanuit Ridderkerk naar de Amerikaanse staat New Jersey. Ze bleven lid in Paterson-Peoples Park toen ze een jaar later naar New Egypt in het zuiden van New Jersey verhuisden omdat de landbouwgrond daar goedkoper was. Meerdere gezinnen zouden volgen, en dan zou er een gemeente worden gevormd. Dat gebeurde echter niet. Vijf jaar lang las vader Den Hoed’s zondagsmorgens en’s avonds een preek voor zijn gezin, terwijl moeder’s middags catechisatie gaf. ‘Ze zagen echter in dat er iets moest gebeuren, wilden ze hun kinderen voor de waarheid behouden. Eind 1954 zijn we naar Sunnyside verhuisd’.

Een halve eeuw

De bijna 83-jarige predikant is 50 jaar ambtsdrager. In 1963 werd hij diaken, in 1968 ouderling, in 1985 predikant. Toen hij het ouderlingschap niet durfde aannemen, hoewel hij er Gods roepstem in zag belde hij de consulent van Sunnyside, ds. M. Romeijn. Maar die zei: ‘Je moet Hogerop zijn’. Nadat Den Hoed in 1981 werd toegelaten tot de Theologische School, kreeg hij de eerste maanden les van ds. A. Vergunst. ‘Hij was een geweldige docent. Na zijn overlijden gebeurde er aanvankelijk niets. Daarom schreef ik naar ds. J. van Haaren, docent in Rotterdam, of hij een lespakket wilde samenstellen. Hij belde op: ‘Waarom komen jullie niet naar Nederland?’ Maar dat zagen student Spaans en ik niet zitten. Ds. Van Haaren stuurde ons toen een stapel lessen. Daarna kregen we les van ds. W.C. Lamain en ds. A.M. Den Boer’.

Als student wist Den Hoed al dat hij naar Rock Valley moest. Maar daar wilde hij niet naartoe. ‘Ik legde de beroepsbrief opzij, maar toen was het met kracht: ‘Bewaar het goede pand, dat u toebetrouwd is…’. We zijn er vijftien jaar met veel liefde geweest. Ik heb er veel kinderen des Heeren begraven.
Middelharnis heeft me zesmaal beroepen en één keer dacht ik te moeten gaan. Ik zou het mijn gemeente meedelen, maar toen ik voor de kansel stond, was het opnieuw: ‘Bewaar het goede pand…’. Op de kansel zei ik: Gemeente, ik mag blijven’.

Hulp uit het heiligdom

In 2000 ging ds. Den Hoed naar Lynden. Daar kwam nog geen drie jaar later het eerste beroep: uit Franklin Lakes. ‘Daarmee gaf de Heere werkzaamheden, maar ik zag er niet door. Toen ik bedankte, zei mijn vrouw: ‘Wat doe je nu toch?’ Ik kwam ermee op de knieën terecht: ‘Het was verkeerd; wilt U het rechtzetten?’ Acht maanden later beriep Franklin Lakes opnieuw’.
Inmiddels staat ds. den Hoed er dertien jaar. ‘Een jaar of zeven geleden was B. Sweetman op een keer ouderling van dienst. Hij opende de deur van de consistoriekamer, maar voordat hij de deur van de kerkzaal opendeed, draaide hij zich om en zei: ‘De Heere spreekt tot me: Hij zende uw hulp uit het heiligdom, en ondersteune u uit Sion’. Zo mocht ik de kansel op. Het is niet elke zondag hetzelfde, maar ik mag er nog steeds op pleiten’.


Ik mag het werk nog doen, met veel liefde. Elke week sta je er weer voor, maar de Heere gaf al die jaren wat nodig was.


Gereedschap

Ds. Den Hoed is hoofdredacteur van The Banner of Truth en zendingsblad Paul. Sinds 2009 is hij voorzitter van het zendingsdeputaatschap.
Binnenslands maakt hij nog lange reizen. ‘Mijn hele familie woont in de staat Washington, aan de westkust, behalve een broer die ouderling is in Rock Valley. Onze zoon heeft mijn boerderij in Sunnyside voortgezet. De drie dochters wonen in Lynden. Daar hebben we een huisje gekocht waar we tweemaal per jaar verblijven.
Ik mag het werk nog doen, met veel liefde. Elke week sta je er weer voor, maar de Heere gaf al die jaren wat nodig was. Ik luister mijn eigen preken nooit terug, want dan ben je altijd teleurgesteld. Wel mag ik zeggen dat sinds ik in Franklin Lakes sta, de voorbereiding zoveel gemakkelijker is dan voor die tijd. Ik weet de reden daarvan niet. Je blijft je de minste van Gods knechten voelen; slechts een klein stuk gereedschap in Zijn hand. Het zijn de beste tijden als de Heere Zijn hand om dat gereedschap sluit, zodat de knecht wegvalt en alleen Gods stem klinkt’.

L. Vogelaar, Scherpenzeel

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 juli 2017

De Saambinder | 16 Pagina's

Als gereedschap in Gods hand

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 juli 2017

De Saambinder | 16 Pagina's