Hennnering aan de Barendrechtse brug

De brug werd in 1970 afgebroken maar de beide stenen brughuisjes die aan het begin stonden, zijn er nog altijd, hoewel ze nogal beschadigd zijn. Volgens een ambtenaar van het „Recreatieschap Oude Maas" zullen deze gerestaureerd worden en deel uit blijven maken van het monument. Tussen de brughuisjes werd een balustrade aangebracht; enkele zitbanken met wat kleine plantsoentjes maakten het geheel compleet. BARENDRECHT logsmonument. Het oormen en biezenvelden aan de oevers van de rivier en de bosschages aan de overkant, afgewisseld met bomenrijen en dorpjes in de verte zorgen voor eeri' geheel eigen sfeer.

Het is een verademing om daar te staan waar de grote en kleine schepen bijna geruisloos voorbijglijden. Daar overheerst de rust; zelfs de versterkte golfslag van de duwbakken doet daar niets van af.

De Barendrechtse brug, „gebouwd in de jaren 1885-1888 op last van de Staten van Zuid-Holland", zoals vermeld op de ingemetselde steen in een van de brughuisjes, heeft er ruim tachtig jaar gestaan. In een tijd van snel voorüitschrijdende techniek hebben vele dingen nu eenmaal een kortere levensduur. Toch heeft de brug een belangrijke functie vervuld voor het verkeer van en naar de Hoeksewaard.

Ook de stoomtram van de „Rotterdamsche Tramweg Maatschappij" ging er vele malen per dag overheen met passagiers maar ook met vracht. Vooral in de herfst vervoerde de tram veel suikerbieten, bestemd voor de „Peefabriek" te Puttershoek.

Files

Maar, zoals met veel bruggen het geval was, voldeed ook deze niet meer aan de eisen van het moderne verkeer. Vooral toen het Héllegatsplein klaar was kon de brug de vele toeristen naar Zeeland niet verwerken. Vaak stonden de mensen urenlang» te wachten in de kilometerslange files. De brug was smal, maar daarbij kwam ook nog dat het scheepvaartverkeer, waaronder veel plezierbootjes, er voor zorgden dat deze soms honderd keer per dag openging...

Het was dan ook geen overbodige zaak dat de brug door een tunnel vervangen werd. Toch deed het voor velen wel zeer toen de afbraak van de brug begon. De grote en hoge brug die daar zovele jaren gestaan had als e^^ stille wachter in het ruime landsthap van de eilanden moest het afleggen tegen de mens.

Vanuit de verte was te zien hoe snel de afbraak ging. Maar een mens vergeet ook weer snel. Er werd kort na de afbraak bijna nooit meer over de brug gesproken. Veranderingen zijn nu eenmaal niet. te voorkomen in dit leven en het ver- • stand moet toch wel eens zegevieren boven het gevoel. Maar nu het monument geplaatst werd gingen de gedachten weer terug. Het is een goed idee geweest om een stukje van de brug te bewaren. Het nodigt in ieder geval tot terugdenken en dat kan zeket voordelen hebben.

Herinnering

Vooral de ouderen zullen niet alleen denken aan het grote metalen bouwwerk maar de gedachten zullen teruggaan naar de oorlogsjaren van mei 1940 toen er zo fel gevochten is om het bezit van de brug.... Dicht bij de plaats waar nu het brugmonument staat is nog een ander monument. Het is een steen met daarin gebeiteld de namen van hen die sneuvelden bij- het gevecht om de brug. Dagenlang was er het geluid van ratelende mitrailleurs en mortieren. Velen, zowel Hollandse BARENDRECHT rtwnument. Het brugals Duitse soldaten verloren daar het leven. Daarom horen die twee monumenten bij elkaar!

Het zou aanbeveling verdienen om het oorlogsmonument, dat nu ergens achter een heg verscholen staat, te plaatsen binnen het gedeelte dat bestemd werd voor de herinnering aan de Barendrechtse brug. Het . zou in ieder geval een waardiger plaats zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen