Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In Lourdes drogen de wonderen op

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In Lourdes drogen de wonderen op

Franse geestelijken zeer terughoudend met miraculeuze genezingen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

LOURDES - De gouden tijden lijken langzaam weg te ebben. Het heilige water, dat Lourdes bijna anderhalve eeuw welvaart bracht, heeft misschien nog wel zijn genezende kracht, maar de Franse geestelijken distantiëren zich hoe langer hoe meer van de wonderen.

Lourdes trekt jaarlijks met zijn vier miljoen bezoekers meer bedevaartgangers dan welke andere plaats dan ook. Het stadje in de Franse Pyreneeën wordt zelfs drukker bezocht dan Mekka en Jeruzalem. De Franse spoorwegen zetten jaarlijks bijna zevenhonderd extra treinen in om groepen bedevaartgangers naar het pelgrimsoord te vervoeren. Deze extra opbrengsten vertegenwoordigen voor de SNCF zelfs één procent van de totale omzet.

Ook voor de luchtvaartmaatschappijen is Lourdes een lucratieve bestemming, want de piepkleine stad met zijn achttienduizend inwoners haalt elk jaar meer dan vierduizend vluchten binnen.

De middenstand vaart wel bij het religieuze toerisme. De bedevaartgangers doen zich in de talloze souvenirwinkels te goed aan de plastic Mariabeeldjes, die vaak niet alleen fluorescerende kleuren hebben, maar ook van druk flikkerende lampjes zijn voorzien. Hoger in de bergen worden in de heilige grot jaarlijks meer dan zes miljoen kaarsen aangestoken, en het geheel wordt elk kwartier muzikaal omlijst met een Ave Maria van het carillon.

Genezingen

In totaal hebben in Lourdes een paar duizend wonderbaarlijke genezingen plaatsgehad, maar slechts enkele gevallen werden ook officieel door de Franse rooms-katholieke kerk erkend. De laatste in de rij dateert uit 1976; het was de vijfenzestigste wonderbaarlijke genezing.

Delizia Cirolli ondernam in dat jaar de zware reis vanuit Sicilië naar Lourdes. De artsen hadden bij haar botkanker geconstateerd, en gaven het meisje geen enkel uitzicht op genezing. Eenmaal aangekomen bij de grot moest de totaal uitgeputte Cirolli zich door haar moeder naar de bron laten dragen. Het wonder geschiedde pas enkele maanden later, en haar genezing werd na een grondig medisch onderzoek in 1989 als „onverklaarbaar” aangemerkt.

In 1948 werd de toen 34-jarige Jeanne Frétel op een brancard de heilige grot binnengebracht. Haar hersenen waren door tuberculose aangetast en de Française lag in coma. Een halfuur na het bad gaf ze een teken van leven: „Het leek net alsof ik ontwaakte, ik had vreselijk honger en omdat ik alleen maar aan eten dacht, ben ik helemaal vergeten om Maria te bedanken”, zei ze later. Ook bij haar werd na een onderzoek een onverklaarbare genezing geconstateerd.

Het verhaal luidt dat drie kinderen, die uit een armoedig gezin kwamen, in 1858 op een koude ochtend de berg bestijgen, om bij de Massabielle-grot hout te gaan zoeken. Plotseling voelt een van de meisjes, Bernadette Soubirous, een zuchtje wind. Ze kijkt op en ze ziet een in het wit geklede vrouw voor zich staan, die een blauwe riem draagt en roosjes om de enkels heeft. Bernadette krijgt van de verschijning de opdracht om in de grot naar een bron te zoeken, eruit te drinken en zich erin te wassen. Vanaf dat jaar vinden blinden er dankzij het water hun gezichtsvermogen terug, kunnen doven er ineens weer horen en beginnen stommen te praten.

Daling

Hoewel er tussen 1858 en 1958 zesenvijftig wonderbaarlijke genezingen officieel werden erkend, volgden er daarna tot op heden nog maar negen. Die sterke daling is geheel te verklaren uit de scherpere houding van de Franse Rooms-Katholieke Kerk. Deze zette de rem op het aantal erkenningen. „Als dit zo doorgaat, dan komt er tegen het jaar 2000 een einde aan de wonderbaarlijke genezingen”, vreest een verontruste katholieke arts van het stadje.

Het bedevaartsoord kent sinds 1947 twee katholieke medische instanties, die zich over alle genezingen buigen. Er kan volgens de comités alleen sprake van een onverklaarbare genezing zijn wanneer er aan een flink aantal voorwaarden wordt voldaan.

Zo moet de ziekte ongeneeslijk of dodelijk zijn, dient de genezing onverwachts te geschieden en moet deze een permanent karakter hebben. Dat wil zeggen dat het ziektebeeld in de eerste achttien jaar na het bezoek aan de baden in Lourdes niet mag terugkeren. Ten slotte moet het wonder door medische analyses worden bevestigd. Pas wanneer aan al deze eisen is voldaan, leggen de twee instanties het geval aan de geestelijken voor. „Niet de kerk, maar de doktoren van de twee medische instanties stimuleren de officiële erkenning van onverklaarbare genezingen”, constateert een pater in Lourdes.

De kerk is dus aanmerkelijk terughoudender dan de artsen. De geestelijken voelen er weinig voor om zich een buil te vallen. Wanneer namelijk mocht blijken dat zij het niet bij het juiste eind zouden hebben, dan dreigt de hele Franse rooms-katholieke kerk niet meer serieus genomen te worden.

De geestelijken gaan er zelfs van uit dat er door wetenschappelijk onderzoek uiteindelijk een medische verklaring zal worden gevonden voor de gevallen die zij tot wonder hadden uitgeroepen. Door de jaren heen waren dat met name genezingen van tuberculose, reuma, kanker en neurologische aandoeningen.

Kankerspecialisten zijn bijvoorbeeld al in staat om aan te tonen dat zich over de hele wereld tweeduizend gevallen hebben voorgedaan waarbij een vorm van kanker spontaan is verdwenen. „In het geval van de Italiaanse Delizia staat het vast dat haar botkanker niet zomaar vanzelf heeft kunnen genezen. Maar er bestaat nog altijd de mogelijkheid dat haar behandelende artsen bijvoorbeeld al vanaf het begin een foute diagnose hebben gesteld”, merkt de Franse kankerspecialist Maurice Tublana op.

Leidt de kritischer houding van de Franse Rooms-Katholieke Kerk uiteindelijk tot het einde van de bedevaart naar Lourdes? Niets lijkt voorlopig minder waar. Ondanks het feit dat het heilige water van het pelgrimsoord nu al negentien jaar geen wonderen meer heeft voortgebracht, is het ook deze zomer weer dringen in de twintig baden die het stadje kent. En net als elk jaar bevinden zich onder de pelgrims weer zo’n zevenduizend zieken, die allen toch nog de stille hoop koesteren dat ”wonder nummer 66” voor haar of hem zal zijn weggelegd.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 31 juli 1995

Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's

In Lourdes drogen de wonderen op

Bekijk de hele uitgave van maandag 31 juli 1995

Reformatorisch Dagblad | 12 Pagina's