Zendeling in de Hollandse polder

Toen de 23-jarige student Vreugdenhil met zijn jaargenoten B. Reinders, J. Driessen, H. Paul en M. Mondria zijn studie aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten begon, had hij nooit gedacht als zendeling te worden uitgezonden.

"Vlak voor de overgang naar het tweede leerjaar is de roeping voor de zending gekomen. Zendingspredikant ds. G. Kuijt liet ons een film zien over Irian Jaya. Dat maakte diepe indruk op me. Voor het eerst in heel mijn leven heb ik gedacht: Zénding, dat lijkt me mooi.

Vol indrukken ging ik naar huis. Daar las ik Handelingen 10, waar staat dat Petrus in een visioen te zien kreeg dat hij naar de heidenen moest. De dienstknechten van Cornelius klopten bij hem op de deur om hem te roepen. "Heere, als u wilt dat ik de zending in ga, wilt u dan mij ook zo'n klop laten horen?" heb ik toen gebeden. Nog diezelfde dag belde ds. A. Vergunst, de secretaris van het zendingsdeputaatschap. "Kees, we zoeken iemand voor Irian. En we denken allemaal aan jou." Toen was het helder voor me."

Op 10 april 1974, vandaag 25 jaar geleden, volgde in Gouda namens de gemeente Zoetermeer de bevestiging tot zendingspredikant op Irian Jaya.

Vrijmoedigheid

Ds. Vreugdenhil is geboren in wat hij een "echt gereformeerde-gemeentegezin" noemt. Vader was vele jaren ouderling in de gemeente van Dirksland. "Daar ben ik ook tot geloof gekomen, toen ik 17 jaar was. Dat was in een periode die voor mij gestempeld is door ds. P. Blok. De Heere heeft zijn werk in prediking en catechisatie gebruikt om mij tot Hem te brengen."

Er kwam een groot verlangen in zijn hart om predikant te worden. "Maar zoiets zei je natuurlijk niet zomaar. Ik bewaarde het in mijn hart." Na de hbs in Middelharnis besloot hij naar De Driestar te gaan. "Dan kon ik tenminste de kinderen over de Bijbel vertellen. Verder leek de kweekschool me een goede springplank om later theologie te studeren. Dat is ook waar gebleken. De Driestar heeft me sterk gevormd. Eigenlijk voor heel mijn leven."

Na de kweekschool werd het Vreugdenhil steeds duidelijker dat hij predikant moest worden. Een preek van ds. G. J. van den Noort zorgde voor de doorbraak. "Hij preekte over de tekst "Zie, het Lam Gods". Uitgebreid ging hij in op de heerlijkheid van het ambt. Het leek of de hele preek voor mij was bestemd. Ik kreeg volledige vrijmoedigheid om me aan te melden. Het curatorium liet mij in 1969 toe en in datzelfde jaar begon ik mijn studie aan de Theologische School in Rotterdam. Tegelijk met ds. Paul, die altijd een hartsvriend is gebleven, heb ik daarnaast ook de theologische opleiding aan de Rijksuniversiteit Leiden afgerond."

De periode op Irian Jaya is voor ds. Vreugdenhil en zijn gezin "heel mooi" en "diep ingrijpend" geweest. "We hebben het nooit als negatief ervaren. De ontberingen vielen enorm mee. Nee, niemand hoeft te denken dat het zo veel offers kost om naar het zendingsveld te gaan."

Zendingsveld

Vanwege de opgroeiende kinderen werd het nodig weer naar Nederland te gaan. "Dat was voor ons een hele stap. We hadden dáár bij wijze van spreken best oud willen worden. Toen ds. Paul echter uit Vlissingen vertrok en naar Hendrik-Ido-Ambacht ging, gaf de Heere ineens liefde in mijn hart voor die Zeeuwse gemeente. Toen was het ook goed om in 1987 weer terug naar Nederland te gaan."

De arbeid onder de Jali's ziet de 53-jarige predikant als zijn levenswerk. "Ik heb het als een groot voorrecht ervaren dat ik daar een hele generatie inlandse predikanten heb mogen opleiden; broeders die nog steeds goed functioneren. Met veel plezier ga ik ongeveer om de 2 jaar naar hen toe om hun bijscholing te geven."

Op Irian leerde hij zien dat de cultuur waarin een kerk wortelt van groot belang is. "Bepaalde Nederlandse tradities kun je niet rechtstreeks overzetten naar het zendingsveld. Daardoor leer je bepaalde dingen in je eigen cultuur te relativeren. Daar ontkom je niet aan. Het zendingsveld verandert een mens."

Geloofsleer

Kerkmuren spelen in de zending een minder grote rol dan in Nederland. "Je hebt elkaar maar al te hard nodig. Maar ook in ons eigen land kijk ik graag eens over de muur." Ter illustratie: samen met de hervormde predikanten K. ten Klooster en A. Beens en de christelijke gereformeerde P. den Butter zit hij in de stuurgroep van de Haamstede-predikantenconferentie.

Bij de Jali's heeft hij ook geleerd wat de kern is van de gereformeerde belijdenis en hoe waardevol die is. "Die bewaart ons voor veel dwalingen. Zeker ook voor het arminianisme, dat je in zendingsgebieden regelmatig tegenkomt."

Vanwege het belang van de belijdenisgeschriften, zegt ds. Vreugdenhil de kern daarvan graag te willen doorgeven. "Daarom heb ik enkele boekjes over de geloofsleer geschreven. Daarin pak ik thema's uit de belijdenis beet en probeer die concreet te maken. Daar is grote vraag naar. Zo probeer ik de rijke inhoud van onze gereformeerde belijdenis vruchtbaar te maken voor de jeugd. En dat is hard nodig. Want in onze gereformeerde gezindte zie ik velen die precies weten hoe het dogmatisch gezien hoort, maar geen levende kennis hebben van ellende, verlossing en dankbaarheid. Aan de andere kant zie ik ook een stroming die helemaal doorschiet in de evangelische richting en zo oppervlakkig is als het maar kan."

Spanningsveld

De van God vervreemde medemens heeft de bijzondere zorg en aandacht van ds. Vreugdenhil. Dat is ook de reden waarom hij in zijn huidige gemeente Lelystad, die hij vanaf 1992 dient, en in de buurgemeente Almere de motor achter het evangelisatiewerk is. Als een zendeling in de polder.

Eén vraag houdt hem daarbij voortdurend bezig: Hoe vertolk ik Gods Woord aan hen die buiten staan op een begrijpelijke manier? "Daarmee kan ik echt worstelen. Ik probeer de buitenstaander zoveel mogelijk tegemoet te komen in de verkondiging van Gods Woord zonder dat de band met mijn kerkverband daardoor in gevaar komt. Ik heb mijn kerk lief en de eenheid van de gemeenten. Als je tradities wilt veranderen die geworteld zijn, krijg je alleen maar onenigheid. Maar daarnaast zie ik die buitenstaander. En ik wil niet dat die wordt afgeschrikt door wat niet het meest wezenlijke is. Daar is zijn ziel te kostbaar voor. Ik wil het Evangelie ook verstaanbaar maken voor hén. In dat spanningsveld opereer ik."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen