Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Pedofielennetwerk al   twintig jaar ongemoeid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pedofielennetwerk al twintig jaar ongemoeid

Omstreden vereniging Martijn vindt dat zij het slachtoffer is en niet de kinderen

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Pedofielenvereniging Martijn streeft naar legalisering van seks met kinderen. Ooit vond ze in progressieve kringen een willig oor maar nu is de organisatie omstreden. Toch blijven er contacten bestaan met tal van reguliere organisaties en kan Martijn in Amsterdam al twintig jaar ongemoeid haar gang gaan. "De Nederlandse overheid is medeverantwoordelijk voor kindermisbruik."

De woordvoerder van de pedo-club Martijn zegt zijn naam niet. Via een afgeschermd nummer belt hij om een interview te weigeren. Wij zouden hem wel eens in de val kunnen lokken, vreest hij. "Er zijn nu te veel bedreigingen. We zijn bang voor de extreme achterban van NieuwRechts, die actie voert tegen onze vereniging."

Later volgt een e-mail van een bestuurslid waarin de woordvoerder wordt weggezet als de "webmaster." Opeens zijn we van harte welkom voor een interview. Het contact met de pedofielen, die communiceren via een postbus en een mobiel nummer, is van begin af aan mysterieus.

"Stop Martijn"

Al meer dan twintig jaar kan Martijn ongestoord seks met kinderen bepleiten. Een schokkende zaak, vonden het raadslid Michiel Smit (NieuwRechts) en deelraadslid Florens van der Kooi (Nieuwe Nationale Partij). De Rotterdamse politici richtten onlangs het comité Stop Martijn op, dat de vereniging direct wil verbieden en ontbinden. Vandaag verzamelen ze in Amsterdam handtekeningen tegen Martijn.

Smit en Van der Kooij hebben al veel positieve reacties gekregen op hun initiatief. Mattheüs Uittenbogaard, bestuurslid van Martijn, vindt het echter "belachelijk dat Michiel Smit een legale vereniging die geen strafbare feiten pleegt wil verbieden."

Vroeger -toen niemand nog van Dutroux had gehoord- hadden clubs als Martijn het heel wat makkelijker. De jaren '70 en '80 boden pedoseksuelen het ideale klimaat. Zij sloten zich aan bij de homobeweging en eisten volledige acceptatie van hun seksuele voorkeur. Homo-organisaties als het COC steunden de pedofielen in die strijd. In werkgroepen van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH) konden pedo's zich bovendien organiseren.

Het was dit klimaat dat in 1982 de oprichting van de vereniging Martijn mogelijk maakte. De vereniging strijdt voor de acceptatie van pedofiele relaties. Dit houdt in: "Het wederzijds als plezierig ervaren (van) relaties tussen jongeren en ouderen waarbij eventueel seks in het spel is", zo formuleren ze het zelf.

In de beginjaren kon Martijn nog hoog van de toren blazen. Zo overwoog de vereniging in 1989 serieus om juridische stappen te nemen tegen de centrales voor pleegzorg, omdat die verklaarden geen pedofielen als pleegouder te willen. In deze periode had Martijn nog veel goede contacten met de "bovenwereld", zoals feministes, politici en "pedo-vriendelijke advocaten."

Brongersma

Tot het midden van de jaren negentig was het ook vrij eenvoudig om aan het ledenblad OK te komen. Hierin konden de pedo's zich vergapen aan al dan niet ontklede jongetjes, of teksten lezen als: "Helaas kom je niet altijd 9-jarige knulletjes tegen." Dominee Visser, berucht door zijn Rotterdamse junkenkerk met gebruikersruimte, liet zich door het blad interviewen. Het COC verkocht OK in een van zijn vestigingen. De Amsterdamse Athenaeum-boekhandel nam het blad pas uit de schappen nadat de ruiten waren ingegooid.

Nu wijlen PvdA-senator Edward Brongersma was een prominent lid van Martijn. Hij profileerde zich als lobbyist voor pedofilie die een brug wilde slaan naar de feministes. Zo vroeg hij zich in 1981 af of het niet nuttig zou zijn "wanneer de vrouwenbeweging zich opwierp voor de vrijheidsrechten van kleine meisjes, speciaal van kleine meisjes die naar omgang met een volwassen vriendin verlangen." In 1998 pleegde hij zelfmoord. Zijn nalatenschap was een gigantische verzameling kinderporno. De PvdA heeft zich nooit van hem gedistantieerd.

Een goede vriend van Brongersma was de socioloog Theo Sandfort. Begin jaren tachtig bracht hij een studie uit waarin hij beweerde dat de schade die pedofielen aanrichten, best meevalt. Het boek werd op de markt gebracht door Spartacus, het bedrijf van de inmiddels overleden Brit John Stamford, die volgens de Britse en Belgische justitie de leider van een internationaal netwerk van kinderprostitutie was. Stamford opereerde tot begin jaren '90 vanuit een villa in Baarn. Hij verspreidde onder meer het blad Pedo Alert News, waarin Brongersma een rubriek schreef.

Geheim

Aanleiding voor het Rotterdamse raadslid Smit om een actiecomité tegen Martijn op te richten, was de International Boy Love Day (internationale knapenliefdedag), die vorige week op een geheime locatie in Nederland werd gehouden. Hier kwamen pedofielen uit Nederland en België bij elkaar om over hun gevoelens voor jongens te praten.

Jaren geleden speelde Nederland al een belangrijke rol in het internationale netwerk van pedofielen. Zo kreeg deze krant het verslag onder ogen van een Amsterdamse pedo-bijeenkomst in 1990 van onder meer Duitsers, Britten en Amerikanen. Natuurlijk waren ook Martijn en de NVSH aanwezig. Tijdens dit congres werd gesproken over de "hysterie en paniek" die in de maatschappij zouden leven over pedoseksualiteit. Een Oost-Duitse pedofiel vertelde dat groepen in de DDR in kerken samenkwamen.

Een woordvoerder van Martijn kreeg ook spreektijd. "De toegestane leeftijd is nog steeds 16 jaar," aldus het lid van Martijn. "Maar als je een goed contact hebt met de ouders, en je handelt uiterst voorzichtig, is vriendschap met een kind mogelijk, zeker wanneer het kind 14 of 15 is."

Toch beweert bestuurslid Uittenbogaard tegenover deze krant dat Martijn alleen maar "vrijheid van meningsuiting" nastreeft. Dat leden van Martijn meer doen dan hun mening uiten, bleek ook in 1992. Martijn-voorzitter Piet D. werd toen veroordeeld tot 240 uur werkstraf wegens het plegen van ontucht met twee 6-jarige jongetjes. Ook nam justitie grote voorraden porno bij hem in beslag.

In januari 1996 werd een andere voorzitter van de club, Lennaert van E., op de Filipijnen gearresteerd omdat hij twee meisjes van respectievelijk 9 en 14 jaar seksueel zou hebben misbruikt. Ook verdachte Roel T. had contacten met Martijn. Deze 55-jarige docent moest in 2000 voor de rechter verschijnen vanwege zijn relaties met jongetjes.

Groepencentrum

Martijn zetelt samen met een aantal maatschappelijke organisaties in één gebouw, het Groepencentrum Archipel in Amsterdam. Vroeger was ook Venceremos in het pand gevestigd. Deze Nederlands-Cubaanse vriendschapsvereniging was in werkelijkheid een dekmantel voor communistische spionnen. De schoonmaak van het gebouw werd uitgevoerd met milieuvriendelijke middelen, zo staat te lezen in de notulen van de gebruikersraad, waarvan ook de pedofielen deel uitmaakten.

De Werkgroep Medische Ontwikkelingssamenwerking (Wemos) was eveneens lid van de gebruikersraad. Wemos heeft actie gevoerd tegen de multinationals Nutricia en Nestlé omdat ze voor baby's ongezonde melk zouden produceren. Een gezonde en milieuvriendelijke omgeving voor kinderen, dat Groepencentrum... Overigens houdt Martijn zijn adres liever geheim en werkt het met een postbus.

"Smerig"

Peter Siebelt, onderzoeker op het gebied van het linkse actiewezen, kreeg stapels materiaal toegespeeld die afkomstig waren uit het gebouw. "Het betrof interne stukken van Martijn met daarin de smerigste fantasieën over kinderen. Er zaten ook foto's bij waarop was te zien hoe kinderen van een jaar of tien werden gedwongen tot seks met volwassenen", vertelt Siebelt, die het materiaal kokhalzend weggooide.

Bestuurslid Uittenbogaard zegt hierover niets te weten. "Martijn heeft nooit kinderporno op haar kantoor gehad. We zijn een legale vereniging die iedereen adviseert zich aan de wet te houden."

Overigens is er het nodige subsidiegeld in het pand gepompt. Siebelt: ,,Indirect is de overheid daardoor medeverantwoordelijk voor kindermisbruik."

Omdat de overheid niets doet, komt de maatschappij zelf in actie. Twee jaar geleden werd Martijn geweerd van de "Roze Zaterdag" in Rotterdam. De Nederlandse Politiebond en een kindertheatergezelschap weigerden aan het homofestijn deel te nemen omdat ze niet in verband gebracht wilden worden met pedofielen.

Publiciteit over deze weigering lokte nog meer negatieve reacties uit, waaronder dreigtelefoontjes: de leden van Martijn zouden met knuppels te lijf worden gegaan als ze aan de dag zouden deelnemen. Reden voor de organisatie om ze alsnog de toegang te ontzeggen. Zanger en tv-persoonlijkheid Robert Long reageerde woedend op dit besluit. In een column in OK verweet hij de normale homo's dat ze niet solidair waren met de pedoseksuelen.

"Kortom: de heksen, zigeuners, Joden, negers en Marokkanen werden van een moderne opvolger voorzien: de pedofiel", klaagde de vereniging. De teneur is duidelijk: Martijn vindt dat pedofielen de grote slachtoffers zijn en niet de kinderen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 28 juni 2003

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's

Pedofielennetwerk al   twintig jaar ongemoeid

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 28 juni 2003

Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's