De vreugde van persoonlijke verzoening

Beperkte verzoening

En daarom verzon Forster, met de Westminster Confessie als uitgangspunt, zijn eigen punten om de calvinistische genadeleer samen te vatten. Met een positieve insteek: de liefde van God voor zondige mensen is persoonlijk, onvoorwaardelijk, onweerstaanbaar en onverbrekelijk. De Amerikaanse politiek filosoof, die regelmatig bijdragen levert aan de website van The Gospel Coalition, werkte ze uit in het boek ”The joy of calvinism” (uitg. Crossway, 2012).

Waarom is calvinisme zo vreugdevol?

„Omdat het leert alles aan God over te geven. We weten dat God alles bestuurt en dat Hij heeft beloofd ons niet uit Zijn hand te laten vallen. Dat laatste is niet afhankelijk van onze trouw; we weten zeker dat Hij ons ziet, wat er ook op ons pad komt. We weten dat er niets in ons leven gebeurt dat zonder betekenis is; God gebruikt alles, zelfs het lijden en het kwaad, om ons dichter bij Hemzelf te brengen.”

Een van de vijf punten van het calvinisme is beperkte verzoening. Wat betekent dat voor u persoonlijk?

„Ik spreek zelf liever over persoonlijke verzoening. Het belangrijkste punt van dit leerstuk is dat God individuele mensen redt. Hij redt niet de ”mensheid” in algemene termen om vervolgens achterover te leunen, toe te kijken en de redding van bepaalde mensen over te laten aan de natuur of de menselijke wil. Hij koos geen onpersoonlijk heilssysteem.

De traditionele term ”beperkte verzoening” kan misleidend zijn. Het is waar dat de verzoening beperkte reikwijdte heeft, maar we leren dit om vast te kunnen houden aan een andere belangrijke waarheid: ze is niet begrensd in kracht. Als God iemand wil redden, dan wordt hij ook gered. God is almachtig en niets kan Hem beperken.

De kracht van de verzoening is niet beperkt, maar de reikwijdte wel: anders zouden alle mensen worden gered, en we weten dat dat niet waar is. En omgekeerd geldt ook: wanneer de reikwijdte van de verzoening onbeperkt zou zijn –en de hele mensheid gered wordt– dan blijkt dat de kracht van de verzoening beperkt is, want niet iedereen wordt behouden.”

Voor wie is Christus dan gestorven?

„Dat hangt ervan af wat je onder ”voor” verstaat. Wat betekent het om voor iemand te sterven? De dood van Christus had heilzame gevolgen voor alle mensen, maar bracht alleen verzoening voor de Zijnen.

Het christendom heeft in het verleden enorm veel gunstige effecten gehad op de mensheid: de afschaffing van de slavernij, de verbreiding en ontwikkeling van medische zorg, de toename van godsdienstvrijheid, de constitutionele democratie, de moderne economie en de waardigheid van de vrouw.

Iemand zou daar tegen in kunnen brengen: Hoe zit het dan met de mensen die vóór deze ontwikkelingen leefden? Om die vraag te beantwoorden, moeten we nog verder terug in de geschiedenis. De wereld is geschapen door Christus, en vervolgens vanwege Hem en zelfs in Hem bijeengehouden. Hij is de kracht en het beginsel dat de wereld in stand houdt.

De mensheid kwam tegen Hem in opstand en Hij had kunnen besluiten niet naar de aarde te komen om ons door Zijn leven, dood en opstanding te redden. Hij had de wereld in stand kunnen houden, wetend dat de mensen voor altijd tegen Hem zouden rebelleren. Hij had de wereld eenvoudigweg in de poel van vuur kunnen gooien.

Ik weet niet of we dergelijke vragen kunnen beantwoorden, maar ik ben erg blij dat de liefde en heiligheid van God Hem ertoe bewoog ons te redden. De enige reden waarom de wereld duizenden jaren mocht voortbestaan, was omdat Jezus had besloten mensen te redden.”

Sommige mensen zeggen dat het leerstuk van beperkte verzoening het werk van zending en evangelisatie ondermijnt.

„Dat klopt niet. Zoals gezegd, kan alleen een verzoening die ”beperkt” in reikwijdte is ”onbeperkt” van kracht zijn. Dat betekent dat we er zeker van kunnen zijn dat de Heilige Geest het heil toepast in de levens van mensen als we hun het Evangelie brengen. We hoeven niemand te overtuigen of een appel doen op de wil. Het leerstuk van de persoonlijke verzoening geeft de garantie dat zending en evangelisatie vruchten zullen dragen.”

Wat zijn de gevolgen van het leerstuk van de persoonlijke verzoening voor het leven als christen?

„Onze visie op het werk van Christus bepaalt hoe we over alle andere dingen in het christelijk geloof denken, en uiteindelijk vormt die onze mening over alles. Zoals B. B. Warfield heeft gezegd: Alleen een calvinist ziet Gods wil achter alle dingen.

We kunnen het vertrouwen op onze eigen pogingen met een gerust hart loslaten en alles overgeven aan God, omdat we weten dat Hij alles in handen heeft. We mogen weten dat we veilig zijn bij Hem, te midden van de beproevingen die ons karakter vormen en ons leren Hem meer lief te hebben. Dan is een gelukkig einde verzekerd.”

Zie ook Puntkomma pag. 6. >>rd.nl/calvinisme

Zie ook Puntkomma pag. 6. >>

De calvinistische genadeleer wordt in de Engelstalige wereld vaak samengevat met het woord ”Tulip” (tulp), een acroniem voor ”Total depravity” (totale verdorvenheid), ”Unconditional election” (onvoorwaardelijke verkiezing), ”Limited atonement” (beperkte ofwel particuliere verzoening), ”Irresistible grace” (onweerstaanbare genade) en ”Perseverance of the saints” (volharding der heiligen).

De beperkte ofwel persoonlijke verzoening door het bloed van Christus houdt in dat Jezus door Zijn kruisdood de straf op de zonden wegneemt. Degenen die God uit genade heeft uitverkoren, worden daardoor gered.

Dit is het vierde deel in een serie over de vijf punten van het calvinisme. Woensdag deel 5.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen