Waarom zou je op zondag de smartphone uitzetten?

Soms hoor je jongeren dat verzuchten. Ook in je eigen gezin heb je er weleens een gesprek of discussie over. „Waarom al die regels…?” Dat kan vooral dan een vraag zijn, of misschien is het woord ergernis meer op zijn plaats, als we zelf het nut van een regel niet zo inzien. Bijvoorbeeld de regel in een gezin om zondags offline te blijven.

Om te beginnen is het goed om te bedenken dat we in het algemeen zonder goede regels in wanorde vervallen. Als er in onze samenleving niet allerlei regels (wetten) van kracht zouden zijn, waar bovendien ook op toegezien wordt, zou het binnen de kortste keren een grote chaos worden. Denk alleen maar aan de taferelen meteen na bijvoorbeeld een grote stroomstoring, waarbij mensen winkels plunderen enkel en alleen omdat er even geen toezicht is. Nu is het zo dat wij mensen zijn die zelfs goede regels al snel als een belemmering van onze vrijheid ervaren. Dat zegt meer over ons dan over die regels… Regels zijn er niet om ons samenleven moeilijk te maken, maar om het juist mogelijk te maken.

Om die reden zijn ook in een gezin regels nodig en geboden. Onze ouders zijn geroepen om hun gezin goed, en dat betekent in dit verband op Bijbelse wijze, te regeren. Zij hebben bij je doop ook beloofd op die manier aan ons jonge leven leiding te geven. Daarom hebben wij de regels die zij stellen, als ze uiteraard niet in strijd zijn met de Bijbel, te eerbiedigen. Daarin ”eren” we naar het gebod hun gezag. We gaan respectvol met hun wensen en aanwijzingen om. De bedoeling van dit stukje is trouwens niet dat ouders het uitknippen, hun kroost erop wijzen en zo hun gelijk proberen te halen… Misschien kan het wel helpen om er met elkaar een goed gesprek over aan te gaan.

Het voorbeeld van de regel om zondags onze smartphones, tablets en aanverwante apparaten uit te laten, heb ik niet zomaar gekozen. Ik ken veel ouders die deze regel hoog hebben én proberen hoog te houden. Het kroost vindt dat soms maar moeilijk te begrijpen. Toch wil in daarin de zaak van deze ouders bepleiten. Niet alleen omdat de rustdag in het teken mag staan van de dienst van de Heere. En dat is een vreugde! Oók om de jacht van het leven te doorbreken. Om onszelf rust te gunnen en ook in de rust te dwingen. Om niet afhankelijk te worden van ons digitale informatie-infuus en onze digitale contacten. Maar zeker ook om met meer aandacht bezig te zijn met de dingen van het Koninkrijk. En niet te vergeten: om ook gelegenheid te vinden voor echte ontmoetingen, persoonlijke gesprekken en persoonlijke aandacht voor de mensen met wie we het gezinsleven delen.

Hier ligt ook een mooie taak voor onze oudere jeugd. Ik besef heel goed dat dit voor jullie heel wat lastiger is dan voor de kleintjes in een gezin. En ik kan me er ook veel bij voorstellen dat je geneigd ben om de regels in dat opzicht niet te serieus te nemen. Veel contacten verlopen immers via sociale media en je smartphone is een niet meer weg te denken stuk gereedschap in je dagelijkse bestaan. Toch is het ook en met name in de richting van jongere broertjes of zusjes van grote betekenis als ze van de grote broer of zus –die vaak veel voor hen betekent!– het goede voorbeeld krijgen. En we weten allemaal: ”leringen wekken, maar voorbeelden trekken”.

Reacties en vragen: jouuvragen@terdege.nl

Ds. P.C. Hoek, Sommelsdijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen