Studie met „bedenkelijke suggesties" van Ridderbos

De hoofdredacteur van het vanouds vrijgemaakte dagblad schrijft met zijn artikel vandaag afgedongen te hebben op de ontluistering van K. Schilder. Het Nederlands Dagblad gebruikt hiertoe bijna een gehele pagina. Op anderhalve kolom staat het ANP-verhaal afgedrukt met een eenkolomsfoto van Ridderbos. Over vier kolommen met een halve pagina hoge driekolomsfoto van Schilder reageert de oudste hoofdredacteur van het Nederlands Dagblad.

Het artikel, met als kop "K. Schilder terecht ontluisterd?", concentreert zich op drie punten uit het ANP-artikel, dat afgelopen dinsdag ook (in hoofdlijnen) door onze krant is weergegeven.

De Vries reageert eerst op de bewering dat Schilder en de latere vrijgemaakten sinds 1892 al de idee hadden in de verkeerde kerk te zitten.

Zijns inziens was niet de spijt over de Vereniging van 1892, maar de weerstand bij de kerkelijke elite tegen theologische vernieuwingen van Schilder en zijn leerlingen oorzaak van de breuk van 1944. De Vries: „Het is aantoonbaar onjuist de breuklijn van 1944 te laten samenvallen met de tweeslag afgescheidenen/dolerenden".

Niet teleurgesteld

In de tweede plaats gaat het ND in op de bewering van Ridderbos in het ANP-verhaal dat Schilder moeilijk kon leven met het synodebesluit van 1936 inzake de NSB. De Vries laat zien dat de synode op voorstel van Schilder lidmaatschap van de NSB onverenigbaar acht met het lid-zijn van de Gereformeerde Kerken. Uit stukken schrijft De Vries aan te kunnen tonen dat Schilder geheel niet teleurgesteld reageerde, zoals Ridderbos stelde.

Op grond van brieven van Schilder zelf stelt het ND dat Ridderbos' mening op zijn minst strijdig is met Schilders beleving. Juist synodaal gereformeerde coryfeeën als Hepp noemden Mussolini een richter als in Israël. „Weerzinwekkend", zo reageerde Schilder.

Over de bewering van Ridderbos dat Schilder zich verre hield van het verzet tegen de Duitsers, zegt De Vries dat hij zijn ogen heeft uitgewreven toen hij dat las. De ND-hoofdredacteur tekent de wijze waarop Schilder al in een heel vroeg stadium felle artikelen schreef tegen hen die met de Duitsers gemene zaak maakten en juist toen al de verzetsgeest wakker maakte.

Roeping ambt

Ook verwijt Ridderbos Schilder dat hij na 1942, toen hij eenmaal ondergedoken was, niet in het actieve verzet ging. Drs. De Vries legt uit dat Schilder veelmeer een kamergeleerde was dan actief verzetsman en dat hij niet vluchtte voor het verzet door zich in de kerkstrijd te mengen. Schilder voelde daarentegen de roeping van zijn ambt zo zwaar, dat hij daaraan boven alles gehoor gaf.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen