Kruistocht in Amsterdam wil buitenkerkelijken bereiken
Interview met voorzitter W.M.M. Moonen
Vrijdag zal zich een legertje van ongeveer 300 jonge mensen door de binnenstad van Amsterdam spoeden om huis-aan-huis zo'n 150.000 folders te verspreiden. Het is het begin van een actie ,Kruistocht in Amsterdam' die de 450.000 buitenkerkelijken in onze hoofdstad wil confronteren met het Evangelie.
De man die deze unieke campaigne op touw heeft gezet, heet W. M. M. Moonen, voor zijn vele kennissen „Thijs". In de Marnixstraat vlak bij de Jordaan woont deze doctoraal-theologie-student die part-time in dienst is als evangelist van de Hervormde Bond voor Inwendige Zending, verder enkele uren godsdienstonderwijs geeft aan een aantal basisscholen, veel bijbelklubwerk verricht en tenslotte ook in het zondagsschoolwerk het nodige voor zijn rekening neemt.
Als voorzitter van de stichting „Kruistocht in Amsterdam" hadden wij op een middag een gesprek met hem. Een gesprek dat niet van onvervalst Amsterdamse opmerkingen was verstoken!
— Hoe is het tot een stichting gekomen?
Toen er zo rond oktober 1974 een stel evangelisatie- en bijbelclubwerkers bij elkaar waren werd de vraarg geopperd of het niet mogelijk zou zijn om geheel Amsterdam een keer te bereiken met het Evangelie. We namen contact op met de jeugd van de ICOC en met de evangelische studentenbeweging ICHTUS, stelden wat schetsen en plannen op van wat men wilde bereiken en doen en tenslotte is op aanraden van een deskundige een stichting in het leven geroepen. Juridisch gaf dat allerlei voordelen.
WELKE KERKEN?
- Welke kerken doen er aan mee?
We hebben alle Amsterdamse kerken aangeschreven, ook de vrijzinnige. Het is namelijk ontzettend moeilijk uit te maken welke predikant je uit zal nodigen en welke niet. Dat kan een dagenlang twistgesprek worden en daarom dachten we: als we onze doelstelling uiteenzetten, selecteren ze zichzelf wel uit. En dat is zonder meer gebeurd. Alle vrijzinnige kerken hebben niets van zich laten horen zoals de gehele Hervormde Kerk met uitzondering van de rechtzinnige modaliteit en een behoorlijk aantal Gereformeerde Kerken. Eén gemeente had het te druk, andere zagen niets in de opzet en uitgangspunten, te fundamentalistisch en zo.
Mee doen: de afdelingen van de Gereformeerde Bond in de N.H. Kenk, een paar van de Geref. Kerken (West, Centrum en Oost), alle Chr. Geref. Kerken, de beide Vrij Evangelische en de beide Baptistengemeenten en de Vrijgemaakten buiten verband. Het Leger des Heils werkt alleen mee aan de Getuigenismars. De Vrijgemaakten hebben nooit gereageerd — die hebben daar hun eigen organisatie voor — en de Gereformeerde Gemeenten hebben evenmin iets van zich laten horen, hoewel uit die gemeenten wel vrijwilligers voort zijn gekomen. Het laatste geldt ook voor de Geref. Kerk van Zuid (waar Kuitert zit en zijn volgelingen) waar de mensen er anders over denken dan de leidinggevende figuren.
GRONDSLAG
— Hoe luidt de grondslag van de stichting?
De bijbel als Gods Woord, dus de bijbel zoals die in de gehele Gereformeerde Gezindte wordt beschouwd.
— Wie zitten er in het bestuur?
Hoofdzakelijk jongeren waarvan ikzelf ongeveer de jongste ben. De leeftijd schommelt zo tussen de 23 en de 42: twee theologische studenten en vijf mensen uit het bedrijfsleven waarvan drie uit de technische sfeer. Allemaal ongeveer middelbare opleiding en grotendeels een behoorlijke ervaring in het evangelisatiewerk. Het kerkelijke scala loopt van Geref. Bond naar Gereformeerd, Chr. Gereformeerd, Geref. Gemeente naar Baptist.
KOSTEN
— Hoe denken jullie de kosten te dekken?
Van één (Geref.) kerk hebben we ongevraagde financiële steun gekregen, maar we hebben in kerkelijk opzicht niets ondernomen. Ruim van te voren hebben we bij elkaar een dertigduizend folders met een gesloopte kerk op de voorgrond het land ingestuurd die zo'n 31.000 gulden hebben opgeleverd, in stukjes van één, vijf, tien, vijf-en-twintig en meer gulden. De begroting schommelt bij de 33.000 gulden en het geld sijpelt nog steeds binnen. Financieel zit het wel rond, hoewel ik bij deze zaken steeds benadruk dat we geen cent moeten geven voor de gulden van iemand die niet bereid is te bidden. Als er een overschot zou zijn, dan gaat dat b.v. naar de Ondergrondse Kerk.
— Hoe wordt er binnen de kerken over de kruistocht gedacht?
Over het algemeen positief. Het nadeel is dat de kerken uit de Geref. Gezindte weinig ervaring hebben met het evangelisatiewerk. Ze zijn nog wat aarzelend. Men redeneert: de kerkdeuren staan toch open, alsof Paulus daar genoegen mee nam om op de Areopagus te gaan zitten en zeggen: ik ben er jongens, als je wat wilt vragen, kom je maar. De bijbelse opdracht is uit te gaan en te prediken.
PLAN DE CAMPAGNE
Hoe gaat de kruistocht in zijn werk?
Net voor Kerst '71 hebben we duizenden zakkalenders verspreid op koopavonden, markten enz. waar naast ons vignet een hele korte verwijzing stond naar de kruistocht. Het moet de mensen in het geheugen zitten. Vanaf april hangen in alle bussen en trams van Amsterdam raambiljetten waarin de Kruistocht wordt gewezen met woorden: „Christus zegt: sta op en zie". Daar zit nog een aardig aspect aan verbonden. Officieel is het gemeentelijk verboden om bijbelteksten op het openbaar vervoer te bevestigen, maar niemand op het stadhuis was het er over eens of het nu wel of geen bijbeltekst was.
In de gehele stad Amsterdam binnen Ringdijk en het Y worden op vrijdag 19 mei 150.000 folders uitgedeeld. Zo'n folder begint met de opmerking „Kom en dit is de eerste dag van de rest van uw leven..." Dan volgt de vraag: „als ik het nog eens over mocht doen, dan zou ik het zo-en-zo aanpakken" en tenslotte eindigt het met de geestelijke nood in de stad en een verwijzing naar Christus die aan die nood een einde kan maken. De achterkant bevat gegevens over de samenkomsten in de week van 22 tot en met 27 mei, de muzikale medewerkers, de sprekers, enz. Zaterdag 20 mei is er een grote getuigenismars van zo'n 1000 jongeren uit de HGJB-afdelingen uit het gehele land, uit de Chr. Geref. en de Vrij Evangelische jeugdverenigingen enz.
SAMENKOMSTEN
Op Pinkstermaandag gaan de vrijwilligers die tevoren een trainingscursus hebben gevolgd, een bepaalde wijk in om de mensen uit te nodigen een samenkomst te bezoeken die 's avonds in een kerk wordt gehouden. Op deze samenkomsten spreken o.a. ds. J. P. van de Boomgaard, ds. F. H. Veenhuizen, drs. H. de Jong. ds. G. A. Brucks en dr. C. Graafland. Op de drukste punten in Amsterdam (Stationsplein, Dam, Muntplein en Leidseplein) komen spandoeken te hangen om de mensen toch vooral niet onkundig te laten. Zaterdag is de slotmanifestatie vlakbij de Dam in de Nieuwe Zijdskapel die meer op de jeugd is gemunt.
AMERIKAANS?
— Doet dat allemaal niet een beetje Amerikaans aan?
Eigenlijk niet in die zin dat de mensen naar voren kunnen komen om hun beslissing kenbaar te maken. We willen absoluut geen massabijeenkomsten (vandaar ook die verspreide samenkomsten); na afloop kunnen belangstellenden „nablijven", koffie drinken en contact maken met een van onze nazorgers, ze kunnen kaarten invullen voor een persoonlijke benadering en die nazorger wordt daarna aan zo'n belangstellende gekoppeld om hem uiteindelijk in een kerk te brengen en vaker gesprekken te voeren, bijvoorbeeld op een bijbelkring. Een per sé individuele benadering dus, een mikken op de enkeling die werkelijk in geestelijke nood zit. We delen vele Johannesevangeliën uit op basis waarvan de nazorger dan aan het werk gaat.
— In hoeverre is de kruistocht uniek in Amsterdam?
Vlak na de oorlog hield Billy Graham in de Apollohal een „Christus groet Amsterdam"-massabijeenkomst, in 1954 was hij in het Olympisch Stadion, maar nadien is er nooit meer een poging gedaan om geheel Amsterdam met het Evangelie te confronteren.
— Het is wel frappant dat zoveel verschillende kerken zich in een gemeenschappelijke actie hebben kunnen vinden!
Tussen de kerken in de Gereformeerde gezindte bestaan er wel bepaalde verschillen in organisatie, kerkinrichting, maar de mensen die hier samenwerken zijn het op het punt van het belijden beslist wel eens. Trouwens, geen twee predikanten van hetzelfde kerkverband denken over alle dingen uit de bijbel altijd precies gelijk. Maar het gaat om de belangrijkste zaken uit de bijbel, de weg ter zaligheid, de verlorenheid van de mens en het heil dat in Christus werkelijkheid mag worden, basispunten waarover je het eens moet zijn wil je als Christenen samen optrekken.
OPDRACHT
Wat verwacht je als resultaten, menselijkerwijs gesproken?
Wat verwacht ik van God? Alles! We hebben geen enkel resultaat in de hand. Ook de Heere Jezus hield in zijn opdracht aan de discipelen het resultaat aan Gods kant. Hun opdracht was om te gaan en het Evangelie te verkondigen. God zal zorgen dat er oogst is hoeveel oogst en wat voor oogst. Dat is netzomin als bij de discipelen, onze zaak. Voldoen de kerken in Amsterdam niet aan die opdracht? Of zit de kerkdrempel te hoog? Er zijn erg veel kerken in Amsterdam, maar in vele hoor je alles behalve Evangelie: politieke zwetspraat en wat dies meer zij. In vele andere kerken wordt wel gepredikt, maar men hoort het niet omdat er niemand is die zegt: „ga met ons en doe als wij". De Heere Jezus is drie jaar lang het land doorgetrokken en heeft de mensen altijd aangesproken. Hij volstond niet met het feit dat Hij er was. Er moet uit de Bijbel worden gesproken.
En wat die kerkdrempel betreft, ik geloof niet dat die zo hoog is dat de meeste mensen er niet over willen of durven gaan. Het is meer een kwestie van willen en niet durven. De meeste buitenkerkelijken komen wel eens in een kerk; en als ze willen zullen ze ook de durf hebben om dat te doen.
BEKERING
— Bij bekeringen van buitenkerkelijken en anderen hoor je soms wel eens spreken over „van de kroeg naar de kerk".
Dat gebeurt wel, maar veel mensen worden geleidelijk aan op de weg gezet. Zelfs bij Paulus duurde het nog een paar dagen voordat zijn ogen werden geopend. Het is één van de belangrijkste dingen dat mensen in dié richting willen gaan. Niet iedereen in de kerk weet zich het eigendom van Christus. Ook al heeft iemand niet directe zekerheid van het heil, ook al is de zondekennis misschien niet zo groot, toch is hij op de weg naar Christus. Het gaat om de enorme behoefte aan geborgenheid van de (450.000) buitenkerkelijken in Amsterdam; de de behoeftlgen zoeken het in alle mogelijke richtingen als drugs, sport, sex maar vroeg of laat zullen ze toch ontdekken dat het afgoden zijn, die geen uitkomst geven. De werkelijke behoefte zal echter door Gods Geest moeten worden gewekt. Onze kruistocht geeft de mensen een waarschuwing: het is hun aangezegd.
GETUIGENISMARS
— Is het niet belangrijk dat evangelisatiemensen zelf moeten kunnen getuigen van een persoonlijk geloof?
Jazeker, die vraag hebben we ook aan allen gesteld en als ze bij zichzelf ,,nee" zeiden, konden ze een andere richting in het werk uitgaan. We moeten anderen immers een oplossing kunnen wijze die we zelf ook kennen. We zijn niettemin geen hartekenners en het is ook zo dat Christus zelfs Judas heeft uitgestuurd om te prediken. Het is de aloude vraag: hoe groot moet jouw geloof zijn om er van te kunnen getuigen!
— Is die getuigenismars niet al te spectaculair?
Het is niet zozeer demonstreren tégen als wel getuigen vóór. Het gaat om het banier-idee: het zich gezamenlijk onder Zijn Naam scharen en temidden van onkerkelijk Amsterdam de banier opheffen. Op één ding leggen wij bijzonder de nadruk anders heeft het eerder een averechts effect: het moet op waardige wijze gebeuren, uitgesproken waardig, een wandelende vinger die naar God wijst. Vroeger hadden we de hagepreken die er niet zover vandaan lagen.
GELOOF
— Zullen vele mensen je niet de deur wijzen?
Ja, maar dat heeft er vaak mee te maken dat je namens de kerk komt. De kerk is een enorm discrediet, waar de kerk het ook behoorlijk naar heeft gemaakt. Als je de mensen ergens ontmoet en hen individueel benadert, als je dieper in hun leven boort, dan is er contact mogelijk, ook omdat de mensen vaak hun geestelijke nood zelf beseffen.
In zulke gesprekken komt wel de gedeeldheid van de kerken naar voren, maar voor mij zijn in dergelijke gevallen verschillen tussen een goeie Geref. Bonder en een goeie Chr. Geref.- Geref. Gemeente-predikant secundair. Primair is of Christus wordt verkondigd zoals Hij is of dat er kletspraat wordt verkondigd. Een buitenkerkelijke heeft voor zoiets een a.h.w. speciaal gevoel; als hij tot geloof komt, komt hij niet tot een vrijzinnig geloof.
____________________________________________________________________
Het doel van de „Stichting Kruistocht in Amsterdam" wordt warm aanbevolen door dr. M. J. Arntzen (Geref. Vrijgemaakt buiten verband), ds. M. R. van den Berg (Geref. Vrijgemaakt buiten verband), ds. T. B. van Houten (Geref.), drs. A. Noordegraaf (Ned. Herv.), dr. C. Graafland (Ned. Herv.), drs. J. Vegh (Geref.) ds. B. J. Wiegeraad (Ned. Herv.), ds. G. A. Brucks (Youth for Christ), ds. J. Overduin (Geref.), ds. L. J. Boeyenga (Geref.), ds. J. C. Schouten (Geref.), prof. dr. W. H. Velema (Chr. Geref.), prof. dr. J. P. Versteeg (Chr. Geref.), ds. G. van 't Wout (Baptist), ds. P. J. Mietes (Vrij Evangelisch), ds. A. A. Kleine (Ned. Herv.) en ds. J. C. Maris (Chr. Geref.). Het secretariaat van de stichting is gevestigd op Overtoom 283, te Amsterdam. Giften kunnen eventueel worden overgemaakt op gironr. 236.44.00, t.n.v. penningmeester ,,Stichting kruistocht in Amsterdam". Hoofdweg 34-11 te Amsterdam.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 mei 1972
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 17 mei 1972
Reformatorisch Dagblad | 6 Pagina's