Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Shusaku Endo over het zwijgen van God

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Shusaku Endo over het zwijgen van God

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Biddende Oekraïners, biddende Russen, biddende Centraal-Afrikanen, biddende protestanten in Nederland, gisteren. Deze krant richt regelmatig de schijnwerpers op biddende mensen. De ervaring van velen is intussen dat de oorlogen doorgaan, de banen blijven verdwijnen. De Japanse christen Shusaku Endo peilde de vraag naar de zwijgende God in zijn beklemmendste diepte.

„God is niet de oplossing, God is het probleem.” Zo verwoordde criticus Bas Heijne ooit de manier waarop de Japanse schrijver Shusaku Endo (1923-1996) God beleefde. Het geloof is voor Endo altijd een worsteling geweest, mede vanwege de hoogst ongebruikelijke combinatie van Japanner-zijn en christendom. De christelijke God past van geen kanten in de oosterse, Japanse cultuur. Zondebesef zegt de Japanners niets, genade daarmee al net zo weinig.

Deze problematiek werkt hij in zijn roman ”Stilte” uit door te verhalen over de ontvangst van het christendom in het zeventiende-eeuwse Japan. De boodschap van missionarissen bracht Japanners tot geloof, maar stuitte tegelijkertijd op grote weerstand. Duizenden christelijke Japanners werden vanwege hun geloof om het leven gebracht. Ze werden gekruisigd opgehangen in de branding van de zee, kermend om erbarmen. God leek Zich echter niet om hen te bekommeren en hulde Zich in stilte.

Endo spitst zijn verhaal toe op een Portugese priester, Sebastian Rodrigo, die met gevaar voor eigen leven naar Japan reist. Hij hoopt daar onder anderen zijn leermeester vader Ferreira te ontmoeten. Al snel na aankomst hoort hij dat Ferreira zijn geloof zou hebben verloochend door zijn voet op een fumie te zetten, een plank met de afbeelding van Christus. Rodrigo kan het niet geloven, hij kent vader Ferreira als een uiterst vroom mens.

Het blijkt echter waar, en het boek loopt erop uit dat Rodrigo na hartverscheurende worstelingen en martelingen tot dezelfde daad komt. En dan spreekt God, met dat hij zijn geloof verloochent. „Trap maar, trap maar. Ik ken de pijn in je voet het allerbeste. Trap maar. Ik ben in deze wereld geboren om door jullie vertrapt te worden.” God heeft niet gezwegen.

Endo omschrijft hier precies waar het christelijk geloof uiteindelijk om draait: niet om een God Die problemen oplost, maar om een God Die het diepste probleem bij de wortel heeft aangepakt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 maart 2014

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's

Shusaku Endo over het zwijgen van God

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 maart 2014

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's