75 jaar Gereformeerde Gemeente (in Nederland) Sprang-Capelle herdacht

Op de avond van de herdenkingsdag, 25 oktober jl., ging ds. J.A. Weststrate voor in een herdenkingsdienst. Hij memoreerde dat al vanaf 1935 diensten werden gehouden in een houten gebouwtje aan de Hogevaart, dat voorheen dienst had gedaan als ’kerkje’ van Pietje Penning. Laatstgenoemde liet hier doordeweeks predikanten uit de Christelijke Gereformeerde Kerk voorgaan. Tot 1935 was er in Sprang-Capelle alleen de Hervormde kerk en twee Gereformeerde kerken. De gemeente was toen een afdeling van de in 1930 geïnstitueerde gemeente in Meeuwen.
De overige geschiedenis van de gemeente is te lezen in het vorig jaar verschenen boek ”Het gaat Uw trouw en waarheid aan”.

Ds. Weststrate bepaalde zijn gehoor bij vers 20 van Psalm 51: Doe wel bij Sion naar Uw welbehagen, bouw de muren van Jeruzalem op. Ondanks onze schuld is de Heere getrouw geweest dat de gemeente na 75 jaar nog bestaat. Nog veel groter is als God nog eens zou willen werken, nu en in de toekomst, zoals Hij dat in het verleden in zo ruime mate heeft willen doen in de gemeente.” Hoeveel jaren komt u nu al onder het Woord en nog steeds dezelfde gebleven?”
Het thema van de preek was: ’David smeekt om verlevendiging van de Kerk’. Waarbij hij eerst stilstond bij het voorwerp: Sion, ook wel Jeruzalem. De tweede gedachte was de inhoud: Doe wel.…bouw de muren op! En als laatste: de grond: naar Uw welbehagen. Dat dit ook voor Sprang-Capelle nog mag gelden.
75 jaar is wet en evangelie verkondigd. Hoe vreselijk zal het zijn om hieronder verloren te moeten gaan. Als er geen verkiezing was gingen alle mensen verloren, maar nu gaat God nog door om Zijn Kerk te bouwen. Zijn er nog van die bidders zoals een Hanna, een Anna, een Simeon? Smeek dan: Doe wel bij Sion, ook in Sprang-Capelle!
David had de muren afgebroken door de zonde, daarom smeekte hij: Doe wel.… alsof David zegt: ik heb Sion kwaad gedaan en kan in mezelf alleen maar kwaad doen. Alleen U kunt goed doen. Hoe groter de nood, hoe kleiner vaak het gebed, maar ook hoe indringender. We zijn zelf schuldig als er gebrek is aan ambtsdragers! Het is vaak het eerste teken als God Zijn kandelaar gaat wegnemen, dat het gaat ontbreken aan ambtsdragers. Aan alle uitwendige Sionieten doet God wel. U mag hier allen nog in gezondheid neerzitten, maar de tekst zegt: naar Uw welbehagen, en dat betreft het inwendige Sion. Onze natuur, ons verdorven vlees verwoest de muren, maar de ware Sionieten begeren dat ze weer opgebouwd mogen worden. Mag dat in Sprang-Capelle ook nog gevonden worden. Dat er gesmeekt wordt: Wil nog ouderlingen geven zoals die hier eertijds waren, die leiding weten te geven aan de gemeente en levende getuigen zijn. Mocht er ook van het levende Sion een lieflijke geur uitgaan. En dat er nog liefde mag zijn onder elkaar om zo ook anderen jaloers te maken.
Er zal een Kerk blijven zolang zon en maan er zijn, van geslacht tot geslacht, maar alléén naar Zijn welbehagen. En het welbehagen zal door Zijn hand gelukkiglijk voortgaan. De zaligheid is alleen mogelijk omdat er een welbehagen is. Dit krijgt alleen waarde als we leren dat er in ons niets is dat ons aangenaam voor de Heere maakt. Wat krijgt in een weg van verloren gaan de Zoon van Zijn welbehagen dan alle waarde! Als de gordijnen van de eeuwigheid een moment worden weggeschoven dan blijft over: ”Ik roem in vrije gunst alleen”. Wie heeft dat ooit gezongen in dit kerkje?
Buiten Christus is God een verterend Vuur. Gevoelt u ook de schuld dat de kerk zo vervallen is, dat er vanavond in Sprang-Capelle twee herdenkingsdiensten gehouden worden en is er nog gebed dat bijeen mag komen wat bijeen hoort? John Knox had een sterk gebedsleven ook voor de nood van Schotland, daarom was zijn bede gedurig: O Heere, redt Schotland. Wie kent dit gebed voor Spang-Capelle, voor de gemeente en voor uw (klein) kinderen?
Tot slot wordt gezongen het achtste vers van psalm 89: ”Gij toch, Gij zijt hun roem, de kracht van hunne kracht;…….. Door U, door U alleen om ’t eeuwig welbehagen.”
De kerkenraad was verblijd dat zovelen aan de oproep gehoor hadden gegeven om deze dienst bij te wonen. Het kerkgebouw was nagenoeg geheel gevuld, wat de laatste jaren zelden meer voorkomt. Zowel de leden van de eigen gemeente als de (kerkenraads)leden van naburige gemeenten, maar in het bijzonder de oud-leden die in de loop der jaren elders zijn gaan wonen, waren goed vertegenwoordigd. Sommigen konden hun oude plaatsje weer innemen, samen met kun kinderen. Ze konden zo nog eens een dienst meemaken in de gemeente waar zij zelf destijds zijn gedoopt en wekelijks onder het Woord hebben gezeten, de catechisaties hebben bijgewoond, belijdenis hebben gedaan of zelfs zijn getrouwd. Dat het gehoorde nog meegegaan mag zijn naar ieders woning tot ons eeuwig welzijn.

Namens de kerkenraad,
H.M.G. Haverhals

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen