Wakker liggen van Ecuador

Het zijn onrustige tijden voor Peter en Sofieke van Olst en hun vier kinderen. Druppelsgewijs komt er meer informatie naar buiten over de omstandigheden in Ecuador, het land waar zaterdagavond een aardbeving was met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter. „We liggen er letterlijk wakker van”, zegt Van Olst.

Het zendingsechtpaar werkte tien jaar lang vanuit een kerkgebouwtje in de sloppenwijk El Floron. Buenas Nuevas, de kerk van het Goede Nieuws, zo heet de gemeente. Maar komt er op dit moment wel goed nieuws uit Ecuador? En wat zeg je vanuit het veilige Nederland tegen de mensen die je achterliet?

„Die vragen spelen voor ons ook voortdurend”, zegt Van Olst. „Gelukkig zijn er geen directbetrokkenen bij onze gemeente omgekomen. Ook de Nederlandse zendingswerkers in Ecuador zijn veilig. Maar het is niet overdreven om te zeggen dat ze de dood in de ogen hebben gekeken.”

De aardbeving van dit weekend was vele malen heviger dan de aardschokken die hij zelf in Ecuador meemaakte, legt Van Olst uit. „Wij hebben verschillende keren bevingen gevoeld, maar die duurden meestal kort. Je voelde de grond trillen en zag de lampen bungelen aan het plafond. Maar voordat ik de buitendeur bereikte, was het meestal alweer rustig.”

Ecuador ligt in een onrustige regio als het gaat om aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, zegt hij. „Het land is onderdeel van de zogeheten Ring of Fire, een gebied rond de Stille Oceaan waar veel aardbevingen en vulkaanuitbarstingen plaatshebben. In het afgelopen jaar stonden er in Ecuador ook twee vulkanen op uitbarsten.”

Het gezin Van Olst hoorde zondagmorgen in de kerk in Moerkapelle voor het eerst van de aardbeving. „Mensen in de banken voor en achter ons begonnen erover. In het gebed tijdens de dienst werd ook aandacht gevraagd voor Ecuador. Het maakte ons bezorgd. Ook de kinderen vroegen zich af wat er toch aan de hand was.”

De informatievoorziening over de situatie in Zuid-Amerika kwam pas maandag en dinsdag goed op gang, aldus Van Olst. „Er is op veel plaatsen geen elektriciteit, water of telefoon. Mondjesmaat krijgen we informatie, bijvoorbeeld via Lennard en Hester Elenbaas, onze opvolgers in Portoviejo.”

De gemeenteleden en zendingswerkers zijn nu in een rampgebied. Zelf zijn jullie veilig in Nederland. Hoe voelt dat?
„Onwerkelijk. We hadden voor ons gevoel het werk in Ecuador afgerond en zijn bezig ons te richten op een toekomst in Nederland. Volgende week hopen we te verhuizen. Je moet voortdurend schakelen tussen twee werelden. Maar dat valt in het niet bij wat de mensen daar meemaken. Zij zijn in rouw gedompeld of hebben tekort aan de meest basale dingen, zoals eten en drinken.”

Portoviejo is zwaar getroffen. Staat het huis waar jullie woonden nog overeind?
„Dat is onbeschadigd. Het is natuurlijk een van de dingen die je je afvraagt: wat als we er nog gewoond hadden? Toen we tien jaar geleden het huis huurden, werd ons trots verteld dat het aardbevingsbestendig gebouwd was. Op dat moment wist ik niet goed of ik dat moest geloven, maar dat blijkt nu toch wel zo te zijn.

Het trieste is dat er veel huizen zijn ingestort door de inferieure bouwkwaliteit. Vooral in het centrum van Portoviejo ligt er ontzettend veel in puin. Ik besefte de ernst van de vernielingen toen ik een foto zag van de sociale verzekeringsbank, een gebouw van acht verdiepingen hoog. Daar ben ik een paar weken geleden nog geweest om iets te regelen voor onze hulp in de huishouding. Nu zijn dat pand en veel gebouwen in de omgeving volledig vernield.”

Is er contact mogelijk met gemeenteleden? Wat laten zij weten?
„Een vrouw uit onze buurt meldde via WhatsApp dat ze ’s nachts buiten bleef. Telkens zijn er naschokken. Nog steeds durven mensen hun huis niet in.

Van de familie Elenbaas hoorde ik over iemand die haar baby altijd op een bepaalde plaats te slapen legde. Zaterdagavond had ze het kind ergens anders gelegd. Juist op de plaats waar het kind normaal lag, was tijdens de beving een enorm steenblok terechtgekomen.”

De Buenas Nuevasgemeente ligt in een sloppenwijk, in een van de armste delen van de stad. Hoe is het daar gesteld met de schade?
„Het beeld dat ik op afstand krijg, is dat men er relatief goed van afgekomen is. Er is veel laagbouw. Niet alle huizen hebben stenen muren. Het instortingsgevaar is daardoor kleiner.

Wel horen we steeds meer verhalen van familieleden van mensen uit de kerk die schade hebben. Of bijvoorbeeld van de conciërge van de school waar onze kinderen naartoe gingen. Zij is met haar zoon om het leven gekomen, haar man ligt in het ziekenhuis.”

Op welke manier is er zondag in de kerk stilgestaan bij de aardbeving?
„Dan moet ik eerst een stap terug doen. Zaterdagavond, op het moment van de beving, waren er zeventig jongeren van de jeugdclub in het kerkgebouw. Ondanks dat we weleens zorgen hadden over de constructie van de kerk, is het gebouw heel gebleven. De jongeren zijn dus wonderlijk gespaard. Zondagmorgen is er een dienst gehouden die goed is bezocht. Mensen hebben de dood in de ogen gezien en zijn ontvankelijk voor het Woord.

De cultuur in Ecuador is heel anders dan die in Nederland. Religie is er onderdeel van de samenleving. Je kunt gemakkelijk een gesprek beginnen over het geloof. Ik heb meegemaakt dat er een groot ongeluk was met exploderende gasflessen. Mensen gingen op straat op de knieën omdat ze dachten dat de wederkomst van Christus nabij was. Op zulke momenten zijn er geopende deuren voor het zendingswerk. Zo hopen we dat de Heere ook uit dit verschrikkelijke iets goeds doet voortkomen.

Tegelijkertijd hebben ook mensen in Ecuador een zondig hart dat alleen door Woord en Geest opengebroken kan worden. Ter bemoediging stuurde ik gisteren een berichtje aan een jong meisje uit onze gemeente. Ik schreef haar dat ik wenste dat haar familie zich zou bekeren. Ze stuurde een nuchtere reactie: „Ze willen zich nu bekeren, maar we zullen zien wat ervan overblijft.””

Wat kan Lennard Elenbaas, de huidige evangelist in Portoviejo, op dit moment doen?
„Allereerst is het goed om te beseffen dat ook hij, met zijn vrouw en vijf kinderen, aangedaan is door wat er is gebeurd. Het gezin is op dit moment net als alle inwoners van de stad bezig met overleven. Gisteren is Lennard erin geslaagd om met een busje naar een naburige stad te rijden en daar water en eten in te slaan. Dat is zo goed en zo kwaad vanuit de kerk verdeeld onder de mensen die het het meest nodig hebben. Hoewel het een druppel op een gloeiende plaat is, kan er zo in ieder geval iets gedaan worden.

Ik denk dat het gepast is om veel gebed te vragen voor dit zendingsgezin. Ze zijn van het ene moment op het andere tussen de levenden en de doden komen te staan. Ik hoop dat ze woorden mogen vinden om in deze situatie het Evangelie uit te dragen.”

Voelen jullie je onmachtig?
„Ja, Portoviejo is echt een rampgebied geworden. We zagen de stad in tien jaar tijd vooruitgaan, ook op het gebied van infrastructuur en werkgelegenheid. De bevolking in de sloppenwijk kon het hoofd redelijk boven water houden, maar moet nu onder primitieve omstandigheden overleven.

Anderzijds bedanken mensen ons ervoor dat er in Nederland en in de Nederlandse kerken voor hen gebeden wordt, dat doet hen goed. Sofieke had contact met een vriendin uit El Floron die niet kon slapen van angst en verdriet, mede ook door de naschokken. Ze wees op Psalm 91, „Die in de schuilplaats des Allerhoogsten is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtigen.” Zo kun je iets betekenen voor mensen door te wijzen op het Woord.”

Is onder deze omstandigheden te merken dat mensen in de zendingsgemeente worden uitgedreven naar de Heere?
„Daar zien we, voor zover ik het kan waarnemen, inderdaad iets van. Ze ervaren wonderlijk bewaard te zijn en daar erkennen ze de Heere voor. Het is met een variant op de berijmde Psalm 66:6 zo, dat mensen ervaren door ’s Hoogsten arm ’t geweld onttogen te zijn, en dat ze na bange tegenspoed, bij de Heere uitkomen, die hen in nood heeft behoed.”

De gemeente is bezig op eigen benen te gaan staan. Kan ze deze tegenslag aan?
„Het leven in de sloppenwijk is altijd vol leed en tegenslag. In die context mag het Evangelie klinken. Dat geeft strijd. Toch zagen we met name het laatste jaar dat dwars door alles heen de Heere Zelf Zijn kerk bouwt. Soms merk je vruchten van opwas in de genade en kennis van Christus. Daar moet het uiteindelijk om gaan. Dan kan er veel tegen opkomen, maar als het geloof gebouwd is op de Rotssteen Christus, dan staat het toch vast. We zien dat er Ecuadoranen taken in de gemeente op zich hebben genomen, ook voor wat betreft leidinggeven. Dat biedt perspectief, juist nu.”

Wat zou er vanuit Nederland ondernomen kunnen worden voor de getroffenen in Ecuador?
„Allereerst: houd aan in het gebed. Daarnaast wordt er gelukkig gezocht naar wegen om ons netwerk in Ecuador te benutten. Ik ben blij dat er een oproep komt om geld te storten en dat er een noodhulpproject kan worden opgestart.”

>>rd.nl/kerkbreed

In Kerkbreed komt iedere week een persoon aan het woord die een reflectie geeft op een bepaalde gebeurtenis of ontwikkeling in de breedte van het kerkelijk leven. Vandaag: Peter van Olst, net terug in Nederland na tien jaar evangelist te zijn geweest in Portoviejo, een stad in Ecuador die zwaar getroffen werd bij een aardbeving.

Peter van Olst

Peter van Olst (1976) werkte van 2006 tot vorige maand in Portoviejo, Ecuador, als evangelist namens de Zending Gereformeerde Gemeenten (ZGG). Van Olst studeerde politicologie en theologie in Leiden en voltooide de bho-theologieopleiding van de Cursus Godsdienstonderwijs (CGO) van de Gereformeerde Gemeenten. Van 1997 tot 2005 werkte hij als politiek redacteur voor deze krant. Hij is getrouwd en heeft vier zoons. Per 1 september treedt hij voor een jaar in dienst als algemeen medewerker bij de ZGG. In Portoviejo is hij opgevolgd door Lennard Elenbaas. Het werk van de ZGG in Ecuador startte in 1995. De ZGG heeft vier zendingsposten in Ecuador. Behalve in Portoviejo zijn deze te vinden in Guayaquil, Machala en Quevedo.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen