Bewaar het pand - opdracht en wens
Daartoe uitgenodigd door de redactie van "De Wekker" geven wij graag enige informatie over de werkzaamheden van "Bewaar het Pand". We ervaren dit als een gelegenheid om ons werk in de breedte van de kerken wat meer bekendheid te geven; tevens hopen we op deze wijze het beeld dat van "Bewaar het Pand" hier en daar bestaat wat te kunnen bijstellen. Dat beeld heeft af en toe wel eens wat trekken van een karikatuur gekregen.
Om te houden wat God gaf
"Bewaar het Pand" is een stichting, opgericht in 1965 naar aanleiding van concrete gebeurtenissen in onze Christelijke Gereformeerde Kerken.
Deze stichting organiseert twee maal in het jaar ontmoetingsdagen en sinds een aantal jaren ook eens per jaar een ambtsdragersconferentie. Verder geeft de stichting een om de twee weken verschijnend blad uit onder dezelfde naam.
De vraag laat zich stellen waarom dit gebeurt. Kort en goed kan gezegd worden dat "Bewaar het Pand" er gekomen is enerzijds vanwege verschillende ontwikkelingen in onze kerken, die tot (soms grote) verontrusting leidden en anderzijds om een middel te zijn om kerkscheuring te voorkomen. Anders gezegd: "Bewaar het Pand" kwam er en is er nog vanuit de opdracht om te houden wat Gods ons gegeven heeft en tevens vanuit de begeerte om daar inderdaad bij te mogen blijven. Zo was het in 1965 en 37 jaar later is het nog niet anders. Bepaald niet!
Zorgwekkende ontwikkelingen
De verontrustende ontwikkelingen lagen onder andere op het gebied van de liturgie: het vrijgeven van de Nieuwe Bijbelvertaling; de roep om gezangen te kunnen zingen. Ontwikkelingen die sindsdien niet stil hebben gestaan: de kerkdienst in de ene gemeente binnen ons kerkverband laat dan ook een totaal ander beeld zien dan een kerkdienst in een andere gemeente. Zijn we nog in hetzelfde kerkverband? vraagt iemand zich dan af.
Maar de veranderende liturgie was (en is) niet het belangrijkste. In de liturgie worden gedachten en gevoelens uitgedrukt. Veranderingen op dat terrein gaan terug op veranderingen in denken en gevoelen. We constateren dan ook dat er binnen onze kerken heel verschillend gepreekt wordt. En de vrees komt op dat er ook op verschillende manieren geloofd wordt. liet zijn juist deze dingen die in de loop der jaren de zorg hebben versterkt, wat leidt tot de vraag: zijn wij als Christelijke Gereformeerde Kerken nog wat we pretenderen te zijn? Of zijn wij intussen al zoveel kwijt geraakt, dat wat in 1892 deed besluiten de Christelijke Gereformeerde Kerken voort te zetten en niet met de vereniging mee te gaan, nu door velen als achterhaald wordt beschouwd?
Zeker, wij zijn dankbaar voor wat in de achterliggende jaren kon worden bereikt tot op synodaal niveau toe. Diverse besluiten konden worden genomen die remmend hebben gewerkt op bepaalde ontwikkelingen. We denken ook aan beslissingen ten aanzien van wat in de eredienst kan worden gezongen. Er zou meer te noemen zijn.
Vrees
Maar we sluiten de ogen ook geenszins voor het feit, dat synodale besluiten hier en daar worden genegeerd als men zich er niet in vinden kan en dat synodale besluiten kennelijk niet in staat zijn om bepaalde ontwikkelingen te stoppen. Bovendien worden we keer op keer gewaar dat we niet meer in staat zijn om als kerken met één mond te spreken, of, als dat wel het geval is, dit pas geschiedt nadat eerst een mager compromis is tot stand gekomen. En we vrezen dat we hoe langer hoe meer die kant uit zullen gaan.
Dat zijn dingen waar we ons niet bij neer willen leggen. En daarom menen we dat er ook vandaag nog een taak is voor "Bewaar het Pand". Via onze ontmoetingsdagen en via ons blad willen we proberen leiding te geven. Allereerst op het terrein van de geestelijke zaken en de beleving van het geloof Maar ook aan het denken over kerkelijk en maatschappelijk leven en de ontwikkelingen daarin.
We willen de eersten zijn om te erkennen dat dit door de jaren heen niet altijd zo gebeurd is als wel had dienen te gebeuren. We zijn er ook niet altijd in geslaagd om individuele overgangen naar andere kerken (soms ook door predikanten) te voorkomen. Ook ons werk wordt gekenmerkt door gebreken. Maar we staan nog steeds voor datgene waar we in 1965 voor stonden: "Bewaar het Pand" is mede bedoeld om kerkscheuringen te voorkomen. We hebben onze kerken lief vanwege de beginselen. En we zouden niets liever zien dan dat die beginselen weer voluit zouden functioneren.
De bedoeling van "Bewaar het Pand" is dus positief en bepaald niet negatief. Ook als van onze kant soms hartgrondig "Nee" wordt gezegd is dat vanuit de positieve instelling tegenover datgene waar we als Christelijke Gereformeerde Kerken voor wilden en willen staan.
Bestuur 'Bewaar het Pand"
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 6 december 2002
De Wekker | 16 Pagina's