Genade en eer, wereldwijd
Vierdelige serie over dominees die op twee continenten dienden
De locaties waar ds. J.B. Zippro banden mee heeft, liggen op enorme afstand van elkaar. In Nederland diende hij Scheveningen en Moerkapelle, en sinds twee jaar Groningen. Zeven jaar stond hij in Grand Rapids (VS). Hij preekte in Carterton (Nieuw Zeeland) en bezocht als zendingsdeputaat onder meer driemaal Bolivia. Recent bezocht hij de synode van de Nigeria Reformed Church. „Ik reis graag, zou altijd wel onderweg willen zijn, als ik het Koninkrijk van God er maar mee dienen kan.
Ds. J.B. Zippro (1961)
1992-1996: Gereformeerde gemeente in Scheveningen
1996-2002: Gereformeerde gemeente in Moerkapelle
2002-2006: Gereformeerde gemeente in Scheveningen
2006-2013: Netherlands reformed congregation in Grand Rapids (Beckwith)
2013-heden: Gereformeerde gemeente in Groningen
In 1989 werd Zippro toegelaten tot de studie voor predikant van de Gereformeerde Gemeenten. Daar was een lange weg aan voorafgegaan. „Mijn ouders behoorden tot de Gereformeerde Gemeenten, maar gingen voor mijn geboorte van de kerk weg. Wij leefden voor de wereld. Alles in mijn jeugd draaide daarom.”
Toen Zippro 15 jaar was, keerden zijn ouders terug naar de kerk. „Dat gaf een grote verandering in ons gezin. Opeens ging mijn vader aan tafel uit de Bijbel lezen. Wij begrepen er werkelijk helemaal niets van en wisten niet wat er gebeurde.”
De eerste keer dat Zippro, op aandrang van zijn moeder, meeging naar de kerk, was op een Goede Vrijdag. „We gingen naar de gereformeerde gemeente van Lisse, waar ds. D. Hakkenberg stond. Ik zat me vooral te verbazen hoe het mogelijk was dat zoveel mensen zo lang roerloos stil konden zitten. Als er toen íets was wat ik niet wilde, was het wel predikant worden. Echter, Gods weg was anders. Er kwam een grote verandering in mijn leven. De Heere riep me ook tot het werk in Zijn wijngaard.”
Fakkel overgedragen
In Utrecht studeerde Zippro theologie, gevolgd door drie jaar studie aan de Theologische School van de Gereformeerde Gemeenten in Rotterdam. Hij trouwde met de enige dochter van ds. Hakkenberg. „Hij is mijn geestelijke vader geweest. Ik heb ook geliefde leermeesters gehad in Rotterdam, maar mijn schoonvader was mijn geestelijke leidsman. Hij heeft mij gedoopt toen ik achttien jaar was. Hij heeft ons huwelijk bevestigd en heeft me in 1992 in mijn eerste gemeente, Scheveningen, bevestigd. Kort nadat ik predikant was geworden, overleed hij, geheel onverwacht, op 65-jarige leeftijd. Het was alsof hij de fakkel aan mij overdroeg. Er is een verlangen om in zijn voetsporen te wandelen.”
Tijdens zijn studie in Rotterdam was er geen enkele betrekking op een gemeente in Noord-Amerika. „Toen ik, samen met C. de Jongste en W. Visscher, beroepbaar werd gesteld, kwamen er ook geen beroepen uit de Verenigde Staten of Canada.”
In Scheveningen werd kandidaat Zippro bevestigd tot predikant van de Gereformeerde Gemeenten. Na vier jaar Scheveningen diende hij zes jaar Moerkapelle, vervolgens opnieuw Scheveningen. „Het gebeurde begin 2002. Ik kreeg een brief van de kerkenraad van Sioux Center. Of ik eens aan hen wilde denken en of ik er eens wilde komen preken. Een jaar later heb ik aan dit verzoek voldaan en heb ik in Sioux Center gepreekt. Ik weet het nog, over de Emmaüsgangers.”
Goede Herder
In januari 2005 kwam er een beroep van Sioux Center. „Dat beroep heeft me erg beziggehouden, maar ik heb er uiteindelijk toch voor bedankt.”
In september van hetzelfde jaar volgde er opnieuw een beroep van die gemeente. In diezelfde periode zou ik juist in Amerika een paar preekbeurten vervullen. De ene zondag in Sioux Center, de volgende zondag in Grand Rapids. Vooral het voorgaan in Grand Rapids gaf me veel spanning. Daar had ds. W.C. Lamain gestaan, die zo’n grote plaats in de gemeenten heeft gehad. Om eerlijk te zijn, voelde ik me ongeschikt om daar voor te gaan.”
Die zondagochtend in Grand Rapids preekt ds. Zippro over Psalm 84:6: ‘Welgelukzalig is de mens, wiens sterkte in U is, in welker hart de gebaande wegen zijn.’ „In Amerika kennen ze geen voorlezer, dus als predikant lees je zelf het Schriftgedeelte. Wat me toen bijzonder raakte, waren de woorden: ‘De Heere zal genade en eer geven.’ Genade en eer. In de King James Bijbel staat: grace and glory. Op datzelfde moment voelde ik die woorden als een aanwijzing van de Heere. Die avond heb ik gepreekt over de Goede Herder uit Johannes 10, de Good Shepherd. De daaropvolgende nacht heb ik geen oog dicht gedaan. Het was alsof de Heere Grand Rapids op mijn hart bond. Maar ik had een beroep van Sioux Center, en niet van Grand Rapids.”
Thuis in Nederland bedankte ds. Zippro voor Sioux Center. „Maar in stilte heb ik zitten wachten op een beroep van Grand Rapids. Als dat niet zou komen, dan had ik me dus vergist. Daarbij bleef het voor mij een onmogelijke zaak dat een gemeente als Grand Rapids mij zou beroepen, maar ik kwam er niet los van.”
Zwervers
In december 2005 kwam het beroep uit Grand Rapids. „Ik heb het mogen aannemen. De Heere had het onmogelijke mogelijk gemaakt. We hebben er zeven jaar met blijdschap ons werk mogen doen.”
In Amerika werd ds. Zippro gekozen als lid van het curatorium en als lid van het deputaatschap voor de zending. „Kennelijk was er in korte tijd een vertrouwensband ontstaan, wat ik erg heb gewaardeerd.”
Voor een predikantsgezin met kinderen kan verhuizen een zware opgave zijn, zegt ds. Zippro. „Maar als je het vaderland moet verlaten, is dat natuurlijk nog veel moeilijker. Onze oudste dochter was nog maar een jaar getrouwd, toen we vanuit Scheveningen naar Amerika emigreerden. Zij had het er erg moeilijk mee dat we weg gingen.”
De twee jongste dochters gingen mee, Linda van negen en Diane van anderhalf. „Linda vond het prachtig. En Diane vond alles nog goed. Maar over het algemeen is emigreren voor predikantsgezinnen zwaar. Kinderen dreigen soms zwervers te worden, die zich uiteindelijk nergens meer echt thuis voelen. Ze wonen een paar jaar hier, een paar jaar daar. Ze hebben soms weinig gelegenheid zich ergens te wortelen. Natuurlijk is het voor ons allemaal de boodschap dat we hier geen blijvende stad hebben, dat we eenmaal deze wereld moeten verlaten, alles achterlaten, maar vaak verhuizen is voor de ontwikkeling van een kind niet altijd even gunstig.”
Verkeersexamen
In 2013 nam ds. Zippro het beroep van Groningen aan. „Groningen heeft altijd een speciaal plaatsje in ons hart gehad. Mijn schoonvader heeft hier ook gestaan, van 1985 tot 1990. Mijn schoonouders hebben toen in hetzelfde huis in Haren gewoond. In Groningen heb ik altijd wel mijn woord kwijt gekund. Als de Heere op de kansel maar opening geeft, dan kun je overal wel zijn, want van de opening van Zijn Woord moet je het als predikant toch hebben.”
De terugkeer naar Nederland was voor de jongste dochter, Diane, wel moeilijk. „In Amerika is ze opgegroeid met de Engelse taal. Toen ze hier in Groningen kwam, had ze vooral moeite met de Nederlandse taal. Veel dingen zijn hier anders. Ze moest verkeersexamen doen, terwijl ze in Amerika nauwelijks gefietst had. Maar het is gelukkig goed gekomen. Haar vriendinnetjes wonen in Haren natuurlijk niet om de hoek, maar dat was in Grand Rapids ook niet zo.”
Afstanden
De gereformeerde gemeente van Groningen is een echte streekgemeente. „Het is de enige gereformeerde gemeente in de hele provincie. En verder is de reformatorische prediking hier ook niet dik gezaaid. Groningen lijkt in zekere zin op Grand Rapids, ook een streekgemeente, ook een stad, met daarbuiten allemaal boerenland.”
Zijn vrouw is weer in de gelegenheid om haar moeder in woonzorgcentrum Nebo in Zwijndrecht te bezoeken. Ze reist dan per trein, iedere veertien dagen, drie uur heen, de volgende dag drie uur terug. Ze zegt: „Ik ben blij dat ik mijn moeder weer mag opzoeken. De afstand is geen bezwaar, in Amerika praat je wel over andere afstanden.”
Wij weten de weg niet, zegt ds. Zippro. „Het gaat ook niet om ons werk of onze eer. Het gaat om de verheerlijking van Gods Naam. Johannes zat in de gevangenis in grote vertwijfeling. Hij wist het niet meer. Via zijn dienaren kreeg hij van Jezus het antwoord op al zijn vragen: ‘De armen wordt het Evangelie verkondigd.’ Daar gaat het om. En daarom houden we moed. De Heere nam Johannes weg, maar het werk in Gods koninkrijk gaat door. Er mag een blijde boodschap worden gebracht aan een ellendig en arm volk, en die zullen op de Naam des Heeren vertrouwen.”
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 22 juli 2015
Terdege | 92 Pagina's