„Kerkbrand werd spoedig gestuit en gebluscht"

Het 71 bladzijden tellende boekje bestaat hoofdzakelijk uit een bundeling van foto's en kranteknipsels. Paginanummers ontbreken helaas, evenals de bronvermelding bij de knipsels. Het is toch wel aardig om te weten in welke krant en (vooral) op welke datum knipsels gepubliceerd zijn.

De gereformeerde kerk van Zeist ontstond in 1838 als afgescheiden gemeente. Vier jaar later kwam aan de Voorheuvel het eerste kerkje tot stand. „Sara Johanna Scholte, oud 18'/2 jaren, heeft de eersten steen gelegd den 8 April 1842", meldt die eerste steen, die na afbraak van het bedehuis bewaard bleef. De afgescheiden gemeente van Zeist, in 1869 christelijk gereformeerd geworden, smolt in 1898 samen met de groep die elf jaren eerder tijdens de Doleantie de hervormde kerk verlaten had.

De eerste gereformeerde Noorderkerk in Zeist was van hout en werd op 4 augustus 1921 in gebruik genomen. In 1948.werd dit gebouw verplaatst naar de Van Reenenweg. De naam werd eerst veranderd in Westerkerk en later in Zuiderkerk. De huidige, stenen Noorderkerk verving „de knusse en gezellige Oosterkerk op de Slotlaan". Deze was in 1890 gebouwd door de Dolerenden. Om de verwarring nog wat groter te maken: op 16 april 1936 werd er ook weer een nieuwe Oosterkerk in gebruik genomen.

Op 5 september 1930 werd door de bejaarde ds. W. Verhoef de eerste steen gelegd voor de nieuwe Noorderkerk, die ontworpen werd door architect B. W. Plooy, een man die al 34 kerken op de tekentafel gehad had en zes jaar later ook de Oosterkerk van Zeist ontwierp. De Noorderkerk werd „gebouwd met rooden waalsteen en met verglaasde pannen afgedekt" en kreeg een „32 hoogen toren met een leiendak". Volgens een krant maakte de 700 zitplaatsen tellende kerk „een zeer rustigen indruk" en was het „een sieraad voor Zeist en omgeving".

Het boekje verhaalt van een „Kerkbrand" die door kortsluiting ontstond en „gelukkig spoedig gestuit en gebluscht" werd, van bange oorlogsjaren waarin het lokaal bij de Noorderkerk ingericht werd als noodhospitaal, van een „broeder" die zijn • koffergrammofoon liet aanrukken om de vluchtelingen wat op te vrolijken, van predikanten die kwamen en gingen, van het jeugdgebouw dat er in 1955 kwam en de restauratie die de kerk aan de Bergweg in 1962 onderging. Aandacht is er ook pagina's lang voor het Flentroporgel, dat in 1982 opgeknapt werd, en zijn „speelHén" N.a.v. "60 Jaar Bergwegkerk Zeist", door D. E. Colenbrander e.a. (samenst.); uitg. Gereformeerde Kerk, Zeist, 1991; 71 bIz.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen