„Veenbrand van secularisatie woedt voort”

De synode nam het besluit hiertoe bij de behandeling van het rapport ”Kerk-zijn in een seculiere samenleving”. Van de notitie stond dinsdag een samenvatting in deze krant.

De Gereformeerde Gemeenten moeten erop rekenen dat het kerkverband gaat krimpen. Velen verlaten de kerk en ook de vergrijzing trekt haar sporen.

De cijfers van de uitstroom van leden uit de GG zijn schokkend, zei ds. L. Terlouw (Barendrecht), voorzitter van de commissie die het rapport opstelde in opdracht van de synode 2010. „Hoe zal het er over vijftig jaar uitzien? De cijfers tonen dat onze kerk ook van binnenuit wordt afgebroken.”

Synodepreses ds. J. J. van Eckeveld (Zeist) gaf aan dat de terugloop in alle kerken te zien is. Ds. W. Visscher (Amersfoort): „Per jaar verlaten in Nederland 100.000 mensen de kerk.”

Maar er is ook een andere kant, zei ds. D. de Wit (Barneveld-Centrum). „Belijdeniscatechisanten doen bijvoorbeeld veel bewuster belijdenis dan tien jaar geleden. Op kraambezoeken kom je meer ouders tegen die met het zielenheil van hun kinderen bezet zijn dan voorheen. We moeten niet alleen bezet zijn met negatieve gedachten.”

De nood van de kerk in deze tijd is de nood van de christelijke kerk door alle tijden heen, zei ds. G. Clements (Gouda). Hij wees op geschriften van de predikanten Koelman en Van Lodenstein en op het boek ”De vervallen staat der gelovigen” van Comrie waarin die schrijven over hun zorgen over de kerk. „Daar kunnen we nu nog van leren. Zij wijzen er steeds op dat het enige medicijn is: terugkeer tot Christus.”

De commissie die het rapport opstelde, wil een publieksversie van de notitie laten maken en verspreiden. Zij wil zo de nood van de tijd ook bij de gemeenten onder de aandacht brengen. Ds. W. Silfhout (Capelle a/d IJssel): „De secularisatie in Nederland woedt als een veenbrand voort. We mogen daar niet gering over denken. De nood is veel groter dan velen uit onze gemeenten in de gaten hebben.”

Ouderling J. T. van den Berg (Nunspeet) onderstreepte dat en vroeg de synodeleden aandacht te besteden aan het onderwerp in de gemeenten, bijvoorbeeld op huisbezoeken. Ouderling J. P. Bosman (Grijpskerke) sprak zijn grote zorg uit over de groeiende kritiek op de prediking. „Dat is uitholling van binnenuit. Dan is er dus ook geen onderworpenheid aan Gods Woord.”

Schuld

De predikanten G. J. N. Moens (Meliskerke) en D. de Wit wezen erop dat de doorleving van de schuld voor Gods aangezicht nodig is. Ds. Moens: „Dit vind ik heel aangrijpend: Hoe komt het nu toch dat de schuld geen schuld is? We kunnen uren praten, maar laten we smeken of schuld waarlijk schuld mag worden. Dan moeten we bij onszelf beginnen.”

Ds. F. Mulder (Rhenen) zei in aanvulling daarop: „Ligt er ook geen grote schuld in de prediking? Durven we zonden nog bij de naam te noemen? Durven we nog te waarschuwen? Durf ik als ouderling op huisbezoek… enzovoort?” Ds. L. Blok (Gorinchem) wees erop dat er vroeger meer uitging van Gods volk.

Ds. Van Eckeveld noemde de noodzaak van „een nabij leven.” „Als er ontmoetingen met Christus zijn, ga ik naar Hem ruiken. Ligt daar ook niet een stuk nood? Wanneer hebben wij Hem voor het laatst ontmoet?”

Uitvoerig sprak de synode over de wens een boetedag te houden in verband met de nood van de tijden. Het moderamen van de synode komt tijdens de vervolgvergadering in januari met een voorstel voor een datum op een zondag, op de jaarlijkse biddag of op een afzonderlijke boetedag. Op die dag zal in de prediking aandacht besteed worden aan de noden en zorgen die er over de kerk en samenleving zijn. Voor vacante gemeenten zullen een of twee preken voor de boetedag beschikbaar komen.

Vanuit de synode zal een kanselboodschap worden opgesteld, die op de boetedag van de kansels zal worden voorgelezen.

Vastendag

Ds. C. J. Meeuse (Goes) riep op van deze dag ook een vastendag te maken, in lijn met wat in het verleden, zoals tijdens de Nadere Reformatie, gebruikelijk was.

Het rapport bevat veel aanbevelingen voor verschillende werkgroepen en deputaatschappen wat zij op hun manier kunnen doen tegen de zorgelijke invloeden binnen en buiten de kerk. Vanuit de vergadering klonk de oproep om het gebed „bij het bloed van het Avondoffer” bovenaan te zetten. Ds. Schreuder: „Laten we oppassen dat we nu niet weer allerlei dingen moeten gaan doen. Graag zouden we zien dat de bewogen discussie die we hier nu als synode gevoerd hebben, ook in de kerkenraden wordt gevoerd. Dat kan bijvoorbeeld aan de hand van een schrijven vanuit onze synode.”

Voor meer synodenieuws zie pag. 13.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen