Volharding in heil middellijk bewerkt

De Dordtse Leerregels (1618/19) en de Westminster Confessie (1646) spreken allebei over de volharding der heiligen (in artikel 5 respectievelijk artikel 18) in samenhang met de verzekering. Allebei sporen ze de gelovige aan om te zoeken naar verzekering, terwijl ze tegelijk allebei onderkennen dat het soms aan die verzekering ontbreekt. En toch veronderstellen ze ook allebei dat verzekering beschikbaar is voor iedere gewone gelovige, door gewone middelen. God wil dat al Zijn kinderen ervan verzekerd zijn dat ze in een staat van genade leven.

Met kracht

Het slechte nieuws is dat de gelovige in dit leven nooit vrij zal zijn van zonden, zodat zelfs de beste werken der heiligen nog bevlekt zijn en zodat het vaak aan een besef van verzekering ontbreekt. Maar het goede nieuws is dat God desondanks trouw is om zijn verkorenen tot aan het einde te bewaren. Hij zal de gelovigen altijd met kracht vernieuwen en weer tot bekering brengen, zodat ze de genade van de verzoening met God opnieuw zullen ervaren.

Voor die verzekering is geen bijzondere openbaring nodig. Ze ontstaat uit het geloof in de beloften van God, uit het getuigenis van de Heilige Geest tot onze geest dat we kinderen van God zijn en ten derde uit het ernstig en heilig nastreven van een rein geweten en goede werken.

Wat dit laatste betreft: als we tekenen van Gods genade in ons zien, mogen we erop vertrouwen dat God in ons aan het werk is en dat ook zal voleindigen. Dit betekent dat we, hoewel we de blijvende onvolmaaktheid van onze gehoorzaamheid altijd zullen onderstrepen, die toch niet dusdanig mogen relativeren en veronachtzamen dat we daar geen echte bewijzen van Gods werkzame genade meer in kunnen zien.

De Westminster Confessie wijst op vier teksten die de volharding leren en aanduiden dat God wil dat Zijn kinderen verzekerd zijn van de genade. Telkens is het de vernieuwde levenswandel die deze verzekering bewerkt: 1 Johannes 2:3 en 3:14, 2 Korinthe 1:12 en 2 Petrus 1:10-11: „Daarom, broeders, benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen. Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het eeuwig Koninkrijk van onzen Heere en Zaligmaker, Jezus Christus.” Op basis hiervan leren de confessies duidelijk dat een veranderd leven een van de tekenen is (geen oorzaak!) dat we rechtvaardig voor God zijn.

In artikel 5.14 van de Dordtse Leerregels staat: „Gelijk het God nu beliefd heeft dit Zijn werk der genade door de prediking des Evangelies in ons te beginnen, alzo bewaart, achtervolgt en volbrengt Hij het door het horen, lezen en overleggen daarvan, mitsgaders door vermaningen, bedreigingen, beloften en het gebruik der Heilige Sacramenten.”

Hierin valt op dat God de volharding bij de heiligen bewerkt door verscheidene middelen. Hij doet beloften, maar dreigt ook. Hij werkt door de verkondiging van het Evangelie, maar ook door de sacramenten. De Heere is niet gebonden aan een methode. Alle middelen maken deel uit van de verkondiging van het Evangelie en staan in dienst van Gods plan om ons te doen groeien in genade. Dus ook de sacramenten zijn essentieel: ze herinneren onze ogen, onze handen, neuzen en monden aan het goede nieuws dat we met onze oren horen.

Dat de Dordtse Leerregels zo over middelen spreken, helpt om de betekenis te begrijpen van de waarschuwingen en bedreigingen, zoals in Hebreeën 6: „Het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gave gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, en gesmaakt hebben het goede woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, en afvallig worden, die, zeg ik, wederom te vernieuwen tot bekering.”

Dergelijke waarschuwingen en aansporingen ondermijnen de volharding dus niet, maar helpen juist om die te bewerken.

Zelfverzekerd

Als je dus wilt weten of je zonden wel echt vergeven zijn en verzegeld bent ten eeuwigen leven, mag je luisteren naar hoe de Heilige Geest tot jouw geest getuigt dat je een kind van God bent en (met de hulp van anderen) leren onderscheiden dat God je langzaam maar zeker verandert van de ene graad van heerlijkheid tot de volgende.

Iedereen is anders en zal onder andere omstandigheden ook op een andere manier tot verzekering komen. Het maakt verschil of je vaak twijfelt, een zwak geweten hebt of heel zelfverzekerd bent, op je gevoel vertrouwt of juist alleen op je verstand. Maar de Heere troost ons op verscheidene wijzen.

Dank God voor de belijdenisgeschriften. En dank God voor Zijn genadegaven, die iedere morgen nieuw zijn, tot op de jongste dag.

De auteur is predikant van de University Reformed Church in East Lansing (Michigan).

Dit artikel is de laatste aflevering van een vijfdelige serie op de opiniepagina over de vijf punten van het calvinisme. De artikelen werden geschreven door Amerikaanse ”new calvinists”.

Vandaag: Kevin DeYoung over de volharding der heiligen.

„Het maakt verschil of je vaak twijfelt, een zwak geweten hebt of heel zelfverzekerd bent, op je gevoel vertrouwt of juist alleen op je verstand.” Foto: tunnels onder Jeruzalem beeld RD, Henk Visscher

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen