„CGK breiden standaard orthodoxie uit”

Dr. B. Loonstra, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Gouda, noemt op zijn weblog deze „toevoeging” aan de Heidelbergse Catechismus, de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels „een riskante aangelegenheid.” De geschiedenis van de gereformeerde gezindte heeft volgens hem geleerd dat aanvullingen op die confessionele basis de eenheid van de kerken kunnen bedreigen. „De CGK hebben zich in ieder geval altijd tegen nadere toevoegingen en aanscherpingen van de belijdenis verzet. Ik hoop van harte dat ik de strekking van wat ik signaleer te zwaar inschat.”

Dr. Loonstra publiceerde in 2005 het boek ”Hij heeft een vriend. Homorelaties in de christelijke gemeente”. Daarin kwam de predikant tot de –omstreden– conclusie dat homorelaties niet in alle gevallen op grond van de Bijbel af te wijzen zijn. Er stak een storm aan kritiek op, waarop dr. Loonstra zijn boek terugtrok om de weg vrij te maken voor een brede kerkelijke bezinning op dit punt.

De generale synode van de CGK sprak woensdag na jarenlange bezinning in een studierapport uit dat er in het verleden te weinig aandacht is geweest voor pastoraat aan homo’s in de kerk. Tegelijkertijd stellen de CGK dat seksuele omgang tussen mensen van gelijk geslacht zonde is.

Op zijn weblog noemt dr. Loonstra het document een „veelzijdige studie” met „heldere uitgangspunten” en een „bewogen toon.” Het is de synode er „oprecht om begonnen met de liefde van Christus homoseksueel georiënteerde mensen werkelijk verder te helpen.” De predikant uit Gouda mist echter de dialoog. „Het wekt daarmee de onbevredigende indruk van vertoon van macht om vanuit het centrum de rijen te sluiten.”

Synodevoorzitter ds. D. Quant zegt desgevraagd blij te zijn met de waarderende woorden van dr. Loonstra, terwijl deze zelf een andere mening is toegedaan. „Hij zet die mening scherp neer en dat is goed voor de gedachtevorming. Toch denk ik dat dr. Loonstra te snel gaat. De kerkelijke uitspraak over homoseksualiteit is natuurlijk niet van hetzelfde niveau als de belijdenisgeschriften.”

De uitspraak is ook „nooit, nooit” bedoeld als „vertoon van macht om vanuit het centrum de rijen te sluiten”, zegt ds. Quant. Tegelijkertijd is het niet zo dat plaatselijke kerken op dit punt zomaar hun gang kunnen gaan. „De synode heeft, op verzoek van de kerken en met een open Bijbel, een besluit genomen. Dat betekent dat er voor plaatselijke kerken of predikanten geen ruimte is om daarvan af te wijken als hen dat goeddunkt. Ambtsdragers hebben bij hun bevestiging beloofd dat zij zich zullen houden aan alles wat de kerken uitspreken, tenzij dat ingaat tegen de Schriften. Wie dat op grond van de Bijbel vindt, kan revisie van de synode-uitspraak aanvragen. Dat klinkt misschien wat formeel, maar dit is de geestelijke weg.”

De kerkelijke uitspraak betekent ook niet „dat de stellingen nu klaarstaan” om iedereen met een afwijkende mening „af te schieten.” „We hebben eerlijk naar de Bijbel willen luisteren en geloven dat Gods Woord dit over homoseksualiteit zegt. Natuurlijk, 52 synodeleden en 5 hoogleraren kunnen het mis hebben. Maar wijs het ons dan aan, vanuit de Schriften.”

Volgens ds. Quant hebben er bij het opstellen van het visiedocument wel degelijk gesprekken plaatsgevonden met homoseksuele kerkleden. „Zowel de eerste als de tweede commissie die aan het rapport heeft gewerkt, is in gesprek gegaan met homoseksuele broeders en zusters. Anders zou er ook geen zegen op zo’n studierapport kunnen rusten.”

>>rd.nl/synodecgk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen