De Queen als samenbindende factor
Britse theoloog Alister McGrath: Ook in godsdienstig opzicht speelt koningin Elizabeth II rol van betekenis
LONDEN – Te midden van alle onrust, onzekerheid en zorgen die Groot-Brittannië anno 2012 kenmerken is er tot op de dag van vandaag de –protestantse– monarchie. „Ik hoop”, zegt de Londense theoloog prof. dr. Alister McGrath, „dat het zestigjarig jubileum van koningin Elizabeth ons een gelegenheid biedt om na te denken over wat een natie samenbindt, en het belang van het geloof daarbij.”
Dankdienst
Al zestig jaar zit de ”Queen” op de troon. Zij is niet alleen staatshoofd, maar ook hoofd (Supreme Governor) van de Kerk van Engeland en, als zij in Schotland is, lid van de Kerk van Schotland. Koningin Elizabeth vormt de verbindende schakel tussen Engeland, Schotland, Wales en Noord-Ierland binnen het Verenigd Koninkrijk en de andere landen van het Britse gemenebest, alsook tussen kerk en staat in het protestantse staatsbestel. Hoe kijken christenen in Groot-Brittannië tegen de ”soeverein” aan? Drie reacties.
„De monarchie is waarschijnlijk het enige instituut in het Verenigd Koninkrijk dat nog altijd warme gevoelens en respect oogst”, zegt prof. dr. Alister E. McGrath, verbonden aan het King’s College in hartje Londen. „Een reeks schandalen en fiasco’s heeft het vertrouwen van het publiek in politici, het parlement en de banken ernstig beschadigd. De monarchie wordt gezien als iets wat daarbovenuit stijgt, stabiliteit waarborgt in een tijd van onzekerheid en zorg.”
Ook in religieus opzicht speelt de koningin een belangrijke rol, constateert de hoogleraar, „als hoofd van de –anglicaanse– Kerk van Engeland. „Bekend is dat zij deze rol zeer serieus neemt. Daarbij handelt zij niet als theologisch of kerkelijk pleitbezorger van het anglicanisme, maar als een symbool van het belang van het christendom in Groot-Brittannië als geheel.”
Veel Britten, aldus McGrath, zien haar regeringsjubileum als iets om te vieren „te midden van financiële onzekerheid en zorgen over de voortgaande oorlog in Afghanistan – die de meeste Britten inmiddels als zinloos beschouwen. Het roept ook herinneringen op aan het Groot-Brittannië van de jaren 50, en leidt ertoe dat mensen nadenken over de vraag hoezeer het land sindsdien is veranderd, en of dat ten goede is geweest.”
„Ik hoop daarom”, zegt de Londense theoloog, „dat dit jubileum ons een gelegenheid biedt om na te denken over wat een natie samenbindt, en over het belang van het geloof als het gaat om de Britse identiteit en het bieden van hoop.”
De Protestant Truth Society in Londen, in 1889 opgericht om „de groeiende invloed van het rooms-katholicisme in kerk en natie tegen te gaan”, heeft ter gelegenheid van het diamanten jubileum van de Britse vorstin een herdenkingsboekje uitgegeven, laat directeur ds. Jeremy Brooks weten. Dit heeft een „goede ontvangst” gehad. „Verder hebben we zo veel mogelijk christenen en kerken aangemoedigd om de Heere te danken voor de koningin en haar jubileum aan te grijpen als een kans om te evangeliseren.”
„Mijn gebed is dat de Heere ons volk tot Zich bekeert”, zegt ds. Brooks. „We hebben zo veel gehoord over Gods goedheid, Zijn Woord, Zijn Evangelie en Zijn wegen, zo veel eeuwen lang; maar we zijn niet wat, noch waar we moeten zijn. Onze politici lijken geneigd de zonde te legaliseren in plaats van gerechtigheid. We hebben de Heere nodig om tot onszelf gebracht te worden, en zouden Hem temeer moeten zoeken. Moge het Evangelie opnieuw, als rivieren, stromen door deze eilanden, mogen vele zondaren bekeerd worden tot Jezus Christus, en mag alle eer gegeven worden aan God alleen.”
De preses van de Free Church of Scotland, dr. Iain D. Campbell, roemt in een verklaring de manier waarop Elizabeth II uitdrukking geeft aan haar christelijke geloofsovertuiging. Volgens de predikant van Point of the Isle of Lewis is de vorstin nooit bang geweest om haar geloof te belijden „in een steeds verder veranderende en seculiere wereld.”
Ter illustratie wijst dr. Campbell op haar toespraak met Kerst 2011, en haar speech in februari dit jaar, waarin zij nadrukkelijk wees op het belang van religie en het christelijk geloof. Kort daarvoor was uit een onderzoek in opdracht van de atheïstische Richard Dawkins Foundation gebleken dat het aandeel Britten dat zich christelijk noemt in tien jaar tijd was gedaald van 74 naar 54 procent.
De Free Church of Scotland, ontstaan in 1843, heeft altijd gesteld dat Jezus Christus Koning der koningen is, vervolgt de preses, „Heere over zowel kerk als samenleving. God heeft de regering van onze natie in handen van onze koningin gelegd, en de regering van onze kerk in de handen van Zijn dienstknechten. Wij hebben het altijd als onze plicht gezien om te bidden voor de regerende machten, als machten die God Zelf heeft verordineerd.”
Om die reden, stelt Campbell, „is het ons tot grote vreugde dat God onze huidige monarch een zo lange en vreedzame regering heeft geschonken, en ons, als natie, de vrijheid om onze religie uit te oefenen in overeenstemming met ons geweten en het Woord van God.”
Zie ook pag. 5 en Puntkomma, pag. 12.
In St. Paul’s Cathedral in Londen had vandaag een dankdienst plaats ter gelegenheid van het regeringsjubileum. „We komen vandaag samen om de almachtige God dank te betuigen voor de voorspoedige regering van de koningin”, begon deken David Ison zijn toespraak. Premier Cameron las een gedeelte voor uit Romeinen 12 (vers 1-18).
rd.nl/dankdienst voor meer informatie en foto’s
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 5 juni 2012
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 5 juni 2012
Reformatorisch Dagblad | 10 Pagina's