Bevestiging/intrede ds. W. Harinck te Moerkapelle 30 juni 2010

Bevestiging
In de middagdienst mocht ds. C. Harinck voorgaan om het Woord te bedienen en zijn zoon in te leiden in de bediening van Woord en sacramenten. Eerst benadrukte ds. Harinck het voorrecht voor de gemeente, op deze dag van grote blijdschap, om weer een eigen herder en leraar te ontvangen. Jongeren en ouderen worden gewezen op de noodzaak van het gebed: “of de dienaar van het Woord ook voor mij naar Moerkapelle gekomen mag zijn.” De tekst voor de prediking was uit 2 Timotheüs 4:1 en 2. Het thema voor de prediking was: De dienaar van het Evangelie.1. Waar de dienaar staat en 2. Wat de dienaar doet. Paulus heeft zijn geestelijke zoon Timotheüs erop gewezen dat er zware tijden komen. Timotheüs wordt vermaand te blijven bij hetgeen hem door Paulus is geleerd en dat hij er steeds aan zal denken van wie hij dat geleerd heeft. De apostel begint met ‘betuigen’. Dat is ‘bezweren’. We kunnen dat vergelijken met iemand onder ede stellen. Met diepe ernst wil Paulus iets op het hart van Timotheüs binden, opdat Timotheüs zijn werk getrouw zal verrichten. Paulus plaatst Timotheüs voor het heilig aangezicht van God. Hij stelt hem God voor ogen en hij plaatst hem voor Christus, Die eens de grote wereldrechter zal zijn en dan ook Rechter zal zijn over de dienaren van het Woord. Dat leert ons waar de dienaar staat. Hij staat voor God, de Schepper van de hemel en de aarde. Gods dienaren voelen zo dikwijls alsof ze voor mensen staan en een dienaar van mensen zijn. Hoe staat de dienaar voor God? Allereerst als een uit genade zalig geworden zondaar. Daarom is er voor een dienaar niets om in te roemen. Ook voor een dienaar geldt: “maar mij is barmhartigheid geschied.” Een dienaar heeft te wachten op Gods bevelen en zal bereid moeten zijn om die bevelen uit te voeren. Hij staat voor de Heere Jezus Christus, Die de levenden en de doden oordelen zal in Zijn verschijning en in Zijn Koninkrijk. Christus zal van alle mensen rekenschap vragen, zeker ook van Gods knechten. De dienaar zal eenmaal staan voor Christus in Zijn heerlijkheid, als een verdoemelijk zondaar in zichzelf, die nochtans de toevlucht genomen heeft tot het bloed en de gerechtigheid van Jezus. Hij staat daar als zondaar, die de Heere Jezus persoonlijk kent als Verlosser en Zaligmaker. Dat is onmisbaar voor de dienaar van het Evangelie. Slechts wanneer wij zelf de zoete smaak van het Evangelie hebben geproefd kunnen wij het anderen verkondigen. De dienaren en de gemeente zullen elkaar ontmoeten voor de troon van God, voor de rechterstoel van Christus. Dit besef geeft ernst aan de prediking. Als het gaat om wat de dienaar doet, staat er allereerst “predik het Woord”. Dat is de belangrijkste taak van de dienaar. De verkondiging van het Woord van God is zijn hoge roeping en voorname werk. Daarbij moet het Woord aan het woord komen. Als de gemeente de kerk verlaat moet zij weten wat de Heilige Geest met de tekst heeft bedoeld. Steeds weer opnieuw, of het nu gelegen komt of niet, of men begerig is om het Woord te horen of niet, predik het Woord! Ook als men het niet wil horen! Tot dit zeer verantwoordelijke, maar tegelijk zeer heerlijk werk is de dienaar van God geroepen. Nadat het formulier is gelezen om de dienaren van het Goddelijke Woord te bevestigen, klonk het “ja ik, van ganser harte”. In een persoonlijk woord van de bevestiger, waarin naast broeder in de bediening ook de band van vader en geliefde zoon naar voren kwam, werden bemoedigende woorden gesproken. Liefdevolle woorden klonken ook tot mevr. Harinck en de kinderen. De gemeente werd opgewekt veel te bidden voor de dienaar en er voor te zorgen dat hij zijn arbeid niet al zuchtende, maar met blijdschap mag verrichten.

Intrede
Nadat ds. W. Harinck had verteld hoe de Heere Zelf de weg heeft gewezen naar Moerkapelle, mocht hij het Woord bedienen n.a.v. 2 Korinthe 5:14: “Want de liefde van Christus dringt ons.” Deze tekst bepaalt ons bij de liefde van Christus en daarin werd in de eerste plaats gewezen op het grote motief voor de dienaar van het Evangelie en ten tweede de dringende kracht in de harten van de hoorders van het Evangelie. In dit Schriftgedeelte ontmoeten we een biddende, een bewogen dienaar van Christus en van het Evangelie. Paulus laat zich in het hart kijken en vertelt wat hem motiveert in al zijn bezig zijn. Paulus draagt de wetenschap met zich, dat die grote dag komt dat wij allen moeten worden geopenbaard voor de rechterstoel van Christus. Paulus wijst in vers 11 op de schrik des Heeren en in het 14e vers op de liefde van Christus. Paulus heeft zelf ervaren God niet onder ogen te kunnen komen. Treedt met mij niet in het gericht, want wie zal voor Uw aangezicht bestaan? Paulus kent de schrik des Heeren. En zo is de schrik des Heeren een aanleiding tot de prediking van het Evangelie. Vervolgens spreekt Paulus over de zelfopofferende liefde van Christus. Daardoor weet Paulus zich helemaal in beslag genomen. Letterlijk staat er “de liefde van Christus omvat ons.” Zo toont Paulus ons twee kanten van dezelfde zaak. Neem die liefde van Christus weg en de evangeliedienaar heeft niets meer om te prediken. Hoe voornaam, hoe onmisbaar is de liefde van Christus. Daardoor was de apostel gegrepen. Wie zal de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte van de liefde van Christus kunnen bevatten? Het is een eeuwige liefde, zonder een begin. Het is onbevattelijk, dat God eeuwige gedachten van vrede heeft gehad, dat Hij gedachten van liefde heeft gehad voor arme en ellendige zondaren. Hij heeft een schare, uitverkoren ten eeuwigen leven, willen redden van de eeuwige verdoemenis en willen terugbrengen in Gods gunst en in Zijn gemeenschap. In de bekering van zondaren gebruikt God Zijn grote liefde om harten en levens van mensen te veranderen. Waar de liefde van God in een mensenhart komt, daar gaan wij liefhebben wat God liefheeft en dan gaan wij haten wat God haat. Dan wordt er een vuur ontstoken in je binnenste en Jezus gaat je hart en je leven in beslag nemen. Je hart gaat naar Hem uit, vanwege Zijn spreken. Zo wordt de liefde van Christus ook dringend in de harten van de gelovigen, ook onder kruis, beproeving en strijd. De liefde van Christus is in de harten van Gods kinderen een dringende liefde. De liefde dringt om de Heere te volgen, waar de weg ook heengaat. Als de liefde van Christus ons gegrepen heeft, dan kunnen we het ook niet laten om het behoud van anderen te zoeken.
Na de bediening van het Woord volgden de gebruikelijke toespraken. Ds. W. Harinck bedankte in het bijzonder zijn vader die hem tot de dienst wilde inleiden. Vervolgens sprak ds. G. Clements namens de classis, ouderling R. de Gooijer namens de plaatselijke kerken en ouderling G.M. van Winkelen namens de gemeente en de kerkenraad. Nadat de gemeente de nieuwe predikant had toegezongen Psalm 122:3 mocht de dominee, voor het eerst als eigen herder en leraar, de gemeente toewensen heen te gaan in vrede, dragende de zegen des Heeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen