„Tot ziens", klonk het op het Vaticaan
ROME — Toen koningin Beatrix en prins Claus gisteren aan het eind van hun staatsbezoek aan Italië afscheid namen van hun gastheer, president Sandro Pertini, moest een belangrijk onderdeel van hun reis nog komen: het bezoek aan Johannes Paulus II.
Al werd dan in alle toonaarden benadrukt dat een dergelijke visite meer als een beleefdheidsbezoek moet worden gezien dan als een officiële aangelegenheid, feit blijft dat koningin Beatrix met deze daad gebroken heeft met een traditie. Contacten tussen het protestantse Huis van Oranje en het centrum van de Rooms-Katholieke Kerk zijn door de jaren heen zorgvuldig vermeden. Koningin Wilhelmina maakte geen geheim van haar standpunt toen ze tijdens de oorlog liet weten niets te voelen voor herstel van de diplomatieke betrekkingen met het Vaticaan. Koningin Juliana heeft wel president Leone ontvangen voor een staatsbezoek aan ons land, maar is zelf nooit officieel te gast geweest in Rome en Vaticaanstad.
Rode lopers
Op de binnenplaats van het apostolisch paleis, waar de Koningin en haar gevolg per auto zouden arriveren, was het gisteren al enkele uren voor de aankomst een en al bedrijvigheid. Rode lopers en andere tapijten werden uitgelegd en zo nodig met plakband aan het plaveisel vastgemaakt en een regiment van de Zwitserse garde maakte zijn opwachting. Het gewone leven ging ondertussen door, geestelijken in zwarte of meer kleurrijke kledij liepen in en uit.
Om vijf minuten voor elf arriveerde de koninklijke stoet, waarna de begroeting plaatsvond door monseigneur Martin, major-domus van de paus. De Koningin droeg een lange zwarte rok, een zwarte blouse en een hoed met voile. (Deze kledingvoorschriften - zwart voor protestanten, wit voor katholieke gasten, gelden al sinds de Middeleeuwen). De beide hofdames waren eveneens in het lang en droegen sobere donkerblauwe kleding.
Per lift begaf het koninklijk paar zich naar de tweede verdieping van het paleis. Bij de deur van de bibliotheek, een enorme zaal met vele witleren banden, stond de paus zijn gasten op te wachten. Er volgde een korte begroeting in het Frans, waarna het drietal zich terugtrok voor een gesprek dat bijna drie kwartier zou duren. Na het onderhoud naar de onderwerpen die daar besproken zijn kan men slechts raden - stelde koningin Beatrix haar gevolg voor aan de paus.
Zowel de Koningin als de kerkvorst keek vriendelijk bij het afscheid. De paus maakte gebruik van zijn bescheiden kennis van de Nederlandse taal door „tot ziens" te zeggen tegen koningin Beatrix, ook zij nam afscheid met deze groet.
Accent
Monseigneur Van Lierde, vicaris-generaal van de paus, benadrukte op het binnenhof voor het paleis tegenover enkele wachtende persvertegenwoordigers dat het beslist geen officieel staatsbezoek was. „U moet-het niet erger maken dan het is", merkte hij schertsend op. De mogelijkheid van een officieel staatsbezoek is er overigens wel, althans wanneer de paus en de regering dat wensen. In dat geval wordt er een strakker protocol aangehouden, terwijl dan bijvoorbeeld ook de volksliederen worden gespeeld.
Eerder die week, tijdens de ontvangst van de Nederlandse gemeenschap, had mgr. Van Lierde trots verklaard hoe hij de paus in het begin had geholpen bij het onder de knie krijgen van de Nederlandse taal, die hij spreekt „met een tikkeltje Duits accent".
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 29 maart 1985
Reformatorisch Dagblad | 28 Pagina's