ANC kan militair geen vuist maken tegen Zuid-Afrika

Maar telkens als deze berichten de wereld worden ingestuurd, ontkent Pretoria in alle toonaarden dat de regering bezig zou zijn om het ANC bij onderhandelingen te betrekken. „Wij praten niet met mensen die geweld prediken", aldus president Botha, en de berichten over een eventuele toenadering bestempelt hij als misleidend, speculatief en onwaar.
Meestal blijkt dat de desbetreffende berichten afkomstig zijn uit kringen die of het ANC goedgezind zijn, dan wel er belang bij hebben om de Zuidafrikaanse regering zwakker voor te stellen dan zij in werkelijkheid is.
Pretoria heeft er namelijk, op dit moment althans, geen enkele behoefte aan om het ANC bij onderhandelingen te betrekken en op deze wijze aan deze organisatie een zekere mate van waardigheid te verlenen. Het ANC heeft die behoefte wel, zeker als men in aanmerking neemt dat de organisatie duidelijk de minst geslaagde 'bevrijdingsbeweging' ter wereld is.

Geen vierkante centimeter
De enige successen die het ANC tegen de blanke Zuidafrikaanse regering heeft geboekt, treft men in het buitenland aan en niet in ZuidAfrika zelf.
Weliswaar krijgt het ANC met name in het Westen steeds meer erkenning, maar de organisatie heeft geen vierkante centimeter van het Zuidafrikaanse grondgebied 'bevrijd'.
Sterker: de kansen van een ANC-infiltrant om op Zuidafrikaans grondgebied in leven te blijven zijn door de jaren heen steeds kleiner geworden. Een woordvoerder van de Zuidafrikaanse veiligheidspolitie heeft onlangs gezegd dat het maximaal 90 dagen duurt voordat een infiltrant aangegeven en gearresteerd of gedood wordt.

Geen plattelandsbases
Op het grondgebied van ZuidAfrika bevinden zich geen kampementen van ANC-infiltranten. Een situatie waarbij grote delen van het land voor de strijdkrachten verboden gebied zijn, zoals tijdens de oorlog in Rhodesië het geval was, is in Zuid-Afrika om verschillende redenen ondenkbaar.
De belangrijkste is wel dat de autoriteiten zeer goed op de hoogte zijn van de plannen van het ANC omdat de organisatie in alle lagen en kaders is geïnfiltreerd.
Een tweede belangrijke reden is de grote bereidheid van de zwarte plattelandsbevolking om de autoriteiten in te lichten over de aanwezigheid van ANC-infiltranten. De organisatie mist, althans op het platteland, die aanhang die noodzakelijk is voor het met succes bedrijven van een guerrillastrijd.

Zonder pardon
Ondersteuning geniet het ANC echter wel in de grote zwarte steden rond Johannesburg, Pretoria, Vereniging, Kaapstad en in het oosten van de Kaap. Hier kunnen ANC-infiltranten zonder moeite ondergaan in de massa, terwijl wapens op allerlei plaatsen effectief verborgen kunnen worden.
De gewapende infiltrant kan hier op meer sympathie rekenen dan op het (conservatieve) platteland. Mogelijke verraders worden door intimidaties en terreur in toom gehouden.
Het ANC-lid kan maandenlang ongestoord in de "townships" doorbrengen voor hij zijn vernietigende activiteiten gaat ontplooien. Breekt dat moment eenmaal aan, dan kan hij er echter verzekerd van zijn dat hem geen lang leven meer is beschoren: de politie kent geen pardon en een in het nauw gedreven terrorist wordt in negen van de tien gevallen gedood. In het tiende geval weet hij zeker dat hij óf aan de galg zal sterven óf voor levenslang achter de tralies verdwijnt.

Een gevoelige klap
Hoewel de gewapende leden van het ANC zich tot voor kort betrekkelijk veilig waanden in steden zoals Soweto, Mamelodi of Crossroads, is die zekerheid nu eveneens iets van het verleden want de autoriteiten zijn er de laatste maanden in geslaagd om een groot aantal leidinggevende leden van het ANC in de Kaap en Transvaal op te sporen en in hechtenis te nemen.
Hiermee is de militaire vleugel van het ANC, Umkhonto e Size (Speer van het Volk), een klap toegebracht die qua gevoeligheid slechts is te vergelijken met de arrestatie van het totale leidersbestand van het ANC (waaronder Nelson Mandela) in 1964.
Sedert augustus zijn in totaal 55 kaderleden opgepakt, onder wie personen die indertijd uit ZuidAfrika zijn gevlucht en die onlangs op clandestiene wijze naar het land zijn teruggekeerd met het oogmerk hier terreuraanslagen en sabotage te plegen.

Op de hoogte
De mate waarin het ANC door de veiligheidsmachten van Zuid- Afrika is geïnfiltreerd, blijkt onder meer uit de arrestatie van ene Gordon Webster, een fanatiek aanhanger van het ANC.
Deze Webster werd vorig jaar in de provincie Natal tijdens een vuurgevecht met de politie in hechtenis genomen. Hij werd met schotwonden in het ziekenhuis opgenomen en onder constante politiebewaking verpleegd. Dit verhinderde niet dat hij door gewapende ANC-kameraden werd bevrijd en over de grens gesmokkeld.

Arrestaties
In de Kaap zijn de laatste tijd in totaal 33 ANC-leden gearresteerd, in Pretoria en Soweto nog eens zestien. Onder de arrestanten bevindt zich een 30-jarige blanke vrouw, een academica die doceert aan de als uiterst links bekendstaande universiteit van Kaapstad.
Sinds het begin van dit jaar zijn 37 ANC-infiltranten door de politie en het leger gedood. Dat gebeurde in verreweg de meeste gevallen vlak bij de grenzen met Botswana, Mozambique en Zimbabwe. Ten minste zestien ANC-leden zijn bovendien in hechtenis genomen, terwijl de politie een enorme hoeveelheid wapens in beslag heeft genomen, waaronder kleefmijnen, raketwerpers, handgranaten en honderden automatische geweren van het type AK-47, het meest geliefde guerrillawapen in Afrika. Zo geliefd zelfs dat Mozambique enige tijd lang de AK-47 in zijn landsvlag voerde.
Met de recente arrestaties heeft men een halt toegeroepen aan blijkbaar groots opgezette plannen voor een golf van terreuraanslagen tegen de Zuidafrikaanse burgerbevolking.

Internationaal offensief
Dit alles had niet kunnen plaatsvinden zonder een omvangrijk net van spionnen en informanten. Het ANC is duidelijk van zijn stuk gebracht en in de nabije toekomst mag men dan ook een intensief, internationaal politiek offensief van het ANC verwachten.

De organisatie beseft maar al te, goed dat de gewapende strijd is mislukt en in de afzienbare toekomst niet meer van de grond zal komen. Daarom is het voor het ANC zaak zijn geloofwaardigheid op andere manieren overeind te houden, onder meer door pogingen om zich internationaal te roeren. Niet Pretoria voelt de noodzaak om met het ANC in onderhandeling te treden: het ANC zou voordeel kunnen trekken uit het aangaan van een dialoog met Pretoria.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen