Krant niet onder of over, maar náást de Bijbel lezen

Ds. Meynen, gereformeerd predikant te Haarlem, sprak zijn optimisme uit over de mogelijkheden van religie en geloof in deze tijd. De mens is steeds meer op zichzelf teruggeworpen. We leven in het postmoderne en postchristelijke tijdperk. Perspectief ontbreekt bij velen, desillusie heerst over de maakbaarheid van deze wereld; het politieke en kerkelijke leven kenmerkt zich door sleur en herhaling, zei hij.
De periode voor de wederkomst des Heeren is de moeilijkste tijd, verklaarde ds. Meynen. Hij stond stil bij de politieke spanningen, de oorlogen, de honger en ongerechtigheid. Ook noemde hij het openstaan voor allerlei dwaalgeesten. „We leven in de ruïnes van de heilige huisjes van Reformatie, Nadere Reformatie en Afscheiding", aldus de Haarlemse predikant.

Zegenende hand
Desondanks zei hij optimistisch te zijn ten aanzien van herleving van belangstelling voor godsdienst. Hij noemde onder andere het toenemende kerkbezoek en het frequenter bijbellezen onder studenten. Gods zegenende hand mogen we ook in dit laatste deel der wereldgeschiedenis nog opmerken, zei hij. Hij noemde school, kerk en gezin de drie kanalen van de Geest.
Hij benadrukte vooral het belang van de sfeer, de onderlinge belangstelling en warmte. „Laten we morgen in de kerk beginnen met elkaar een hand te geven", zei hij. Zo worden jongeren jaloers gemaakt. Over het preken zei hij dat de preek eigenlijk niet zo belangrijk is, maar de zegen. Met een beroep op ds. J. Overduin zei hij dat men niet kinderachtig maar wel kinderlijk moet preken, zo zelfs, dat de interesse van intellectuelen opgewekt wordt.

Ook het gezin moet in het teken staan van de warmte en belangstelling. Een ontmoeting van gesprek en discussie in plaats van dat vader om „half zeven al in de Sesamstraat zit". „Laat het christelijk gezin geen kantine zijn", zei hij verder. „Zo kan er geen band met het Evangelie ontstaan en houd je kinderen niet bij de kerk". Hij bepleitte een onbevangen luisteren naar elkaar, zonder dat men -ook als vader- zijn wil oplegt.

Vrije wil
In de middag beantwoordde ds. Meynen verschillende vragen. Op een vraag hoe men kinderen politiek op moet voeden, zei hij dat hij niet wil en niet zou kunnen zeggen op welke partij kinderen stemmen moeten. Ook niet op een christelijke partij. Evenals in het paradijs moeten we ook nu God vrijwillig dienen. De mens heeft terzake van de politieke keuze een vrije wil; laat de jongere zelf kiezen, zei hij.
Hoe komt het dat in de Gereformeerde Kerken zo weinig over wedergeboorte en bekering gepreekt wordt? Raken de kerken niet leger door de moderne prediking? Hoe komt het dat de punten ellende, verlossing en dankbaarheid niet aan de orde komen in het Samen-op-Wegproces?, luidde een andere vraag.

Ds. Meynen zei dat de mens wedergeboren moet worden. De verzoening is het hart van het Evangelie. Het begin ligt in de verticale lijn naar God, maar deze moet ook uitgewerkt worden onder de mensen. Dr. B. van Oeveren, voorzitter van de Gereformeerde Mannenbond, wees erop dat de mens twee handen heeft: een voor God en een voor de naaste. Het heil moet op de startbaan doorgegeven worden naar de mensen toe.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen