Leer van alverzoening ontzenuwd in doorwrocht werk van A. Symank

In de Schrift zijn er althans voor deze leer geen wortels aan te wijzen. Nergens wordt in de Bijbel de alverzoening geleerd. Duidelijk wordt er gesproken over „een eeuwig wel" of „een eeuwig wee". De Heere laat Zijn Kerk de eeuwige vreugde beërven, doch de 'goddelozen ondergaan het eeuwig verderf.

Opvallend

Het is de verdienste van de auteur A. Symank, in zijn "Worden alle mensen gered?", dat hij de leer van de alverzoening niet alléén ontzenuwt, doch ook verre van zich werpt als dwaalleer. Opgegroeid in een kring waarin de leer van de alverzoening in het centrum stond en staat, heeft Andreas Symank, Ghanees van geboorte, zich aan deze leer ontworsteld door de Schrift nauwkeuriger te gaan bestuderen. Hij wordt daarbij geholpen door bekwame exegeten die een andere visie hadden op de leer van de alverzoening die ogenschijnlijk in een groot aantal bijbelteksten zou voorkomen.

De schrijver heeft vele zogenaamde "alverzoeningsteksten" uit het Nieuwe Testament bestudeerd. Het is hem daarbij opgevallen dat de meeste bijbelteksten die betrekking zouden hebben op de alverzoening afkomstig zijn uit de Paulinische brieven. Voorstanders van deze dwaalleer menen dat Paulus van God de hoogste openbaring zou hebben ontvangen en men om die oorzaak ook de meeste teksten in zijn brieven leest die handelen over het eeuwig wel voor een ieder en alles. Al die teksten zijn door de auteur grondig geëxegetiseerd.
Door hem wordt op grond daarvan aangetoond dat men niet kan spreken over een hogere openbaring die Paulus zou hebben ontvangen -héél het Nieuwe Testament handelt over één en dezelfde openbaring Gods-, maar ook bewijst hij dat al die Paulinische teksten niet spreken over de alverzoening. Dit alles wordt zoals reeds geschreven door Symank exegetisch en 'dogmatisch nauwkeurig aangetoond.
Terecht haalt hij Ch. Hodge aan, die opmerkt „Het is Gods Woord verdraaien en verkeerd uitleggen, indien men een tekst alleen daarom in strijd met een andere neemt, terwijl de gebruikte uitdrukking een verklaring toelaat, die beide teksten in contrast tot elkaar brengt. De vraag is niet: Wat kunnen bepaalde woorden betekenen, maar: Welke betekenis moeten zij volgens de bedoeling van de bijbelschrijver hebben in het verband waarin hij hen heeft gesteld". Heel eenvoudig willen èn Symank èn Hodge hiermee zeggen, dat een tekst nooit of te nimmer bekeken moet worden zonder erop te letten in welk verband die tekst staat. De context van een tekst is uitermate belangrijk!

Niet zo snel klaar

Wie mocht denken dat wij met de voorstanders van de leer der alverzoening snel klaar zijn door ze een andere exegese voor te houden dan zij doorgaans hanteren, vergist zich. Al heel snel wordt dan door hen Gods liefde ter sprake gebracht. God is -zo wordt gezegd- werkelijk liefde in Persoon, dus kan Hij onmogelijk een van Zijn schepselen voor altijd laten lijden. Het kruis is het bewijs voor de alverzoening. Jezus heeft allen zozeer lief, dat Hij Zijn leven voor hen heeft gelaten. Wanneer in dit verband wordt gevraagd: „Maar is dan ook God niet rechtvaardig?", zo wordt daarop geen antwoord gegeven of worden bepaalde teksten die heel duidelijk over Gods gerechtigheid of rechtvaardigheid spreken verzwegen of verkeerd geïnterpreteerd...

Dan is er nog iets! Als argument voor de alverzoening wordt vaak de vraag gesteld naar het lot van hen aan wie nooit Gods blijde boodschap werd verkondigd. Deze mensen hebben toch immers nooit de kans gehad zich te bekeren? Terecht geeft de auteur op deze vraag een summier antwoord. Hij vindt de vraag „mensachtig" eigengereid. De Heere is daarentegen vrij en vrijmachtig. Als herom de belofte van het Evangelie gaat in de Dordtse Leerregels (hoofdstuk 2, par. 5), dan staat er dit van geschreven: „Welke belofte alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt. zonder onderscheid moet. verkondigd en voorgesteld worden, met bevel en bekering". Met dit alles wil ik maar zeggen dat de Heére vrij en vrijmachtig is in het sturen van Zijn dienaren waarheen en naar wie Hij wil.

Evaluatie

Niet alles wat in dit boekje staat is in het bovenstaande besproken. Dat is ook niet de bedoeling van een recensie. Wellicht zou men het kunnen omschrijven als een studieboek. En, zoals bekend, leest men een studieboek niet op een achternamiddag, wanneer het gaat schemeren. Voor het lezen en bestuderen daarvan is wel wat meer tijd nodig. Wie het ervoor over heeft, zal met wat men aangereikt krijgt winst kunnen doen. Zeker in onze tijd waarin nog altijd in navolging van K. Barth de alverzoening geleerd wordt, is het werkelijk geen luxe om tijd voor dit doorwrochte boekje uit te trekken. Het deed mij trouwens goed dat in bepaalde verbanden de schrijver ook wees op het missionaire bewustzijn van de gemeente.

Kritiek

Zoals de lezer kan oordelen valt de evaluatie van dit werkje positief uit. Heb ik dan geen kritiek of een aantal bezwaren? Als recensent moet je eerlijk zijn. Dat houdt in, dat. ik naast het positieve toch wel een aantal bezwaren heb. In de eerste plaats denk ik dan aan het gebruik van verschillende bijbelvertalingen. Waarom heeft de schrijver zich niet alleen gehouden aan de Statenvertaling en moesten zonodig de Luthervertaling en de zogenaamde Nieuwe Vertaling gehanteerd worden? Ook zou ik graag met de auteur willen spreken over wat hij bedoelt met „Jezus of God aanvaarden" en met „heil aannemen". Is dat een werk des Geestes óf ons werk? Pneumatologisch had ik dit graag wat breder zien uitgewerkt Het had aan dit werkje meer diepgang gegeven.
N.a.v. "Worden alle mensen gered?",
door A. Symank; uitg. Boekencentrum te 's Gravenhape 19,90 gulden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen