Verdrukking als iets attractiefs

In het centrum van Ghuangzhou wijzen Kantonezen de weg naar zijn woning. Zelfs bij taxichauffeurs blijkt zijn Engelse naam bekend. „Samuel Lamb? Stap in, ik rijd u zo naar hem toe". Zulke reacties geven dit onwesterse stadsbeeld iets internationaals. Zijn woning ligt verscholen in een smalle slop achter een drukke winkelstraat. Het trottoir is smerig. De gevels zien er vuil en onooglijk uit. Hoog boven het straatbeeld hangt hier en daar aan open raamvensters wasgoed te drogen. Dit is de leefruimte van een man die om het geloof meer dan 21 jaar doorbracht in verschillende gevangenkampen. Van enige levensruimte is in dit deel van Ghangzhou geen sprake. Toch voelt ds. Lin Xiangao zich hier thuis, één als hij is met zijn volksgenoten. In een donker potdek leidt een smalle, steile trap naar boven. Het kerkgebouw bevindt zich op de tweede en de derde etage. Op de bovenste verdieping huist deze kleine, niet veeleisende weduwnaar ook zelf, samen met een aantal naaste medewerkers.

Cassettotheek
Het huis is naast woning en kerk tevens drukkerij, boekhandel, cassettotheek en opslagplaats. Dat alles gebeurt op een ruimte van niet veel meer dan honderd vierkante meter. Zondags luisteren op de bovenverdieping 150 mensen naar een dienst in het Chinees. Sinds een jaar kunnen 200 mensen extra meeluisteren, doordat juni vorig jaar ook de tweede verdieping van het gebouw in gebruik kon worden genomen.

Door middel van een videoscherm zijn de beide kerkzalen met elkaar verbonden. De mensen zitten tijdens de diensten dicht op elkaar op een ratjetoe van kerkbanken, stoelen en op zithoogte aan elkaar gelegde planken. Om zijn groeiende gemeente van meer dan 1200 mensen optimaal te kunnen bedienen, worden de zondagse erediensten op weekdagen herhaald. De dienst op dinsdagmorgen wordt bijgewoond door 250 leden, woensdagavond zijn er 350 mensen, terwijl op zaterdagavond nog eens 300 mensen komen. Medewerkers van ds. Lin Xiangao beschikken in de kerkzaal op de derde verdieping over een kleine ruimte waar met modern materiaal elke drie minuten preken in Kantonees en Chinees op cassette worden gezet. De preken worden over huiskerken in geheel China verspreid.

Publiciteit
Westerling na westerling vond de laatste jaren de weg naar zijn woning. Vooral de publikatie van de biografie "Bold as a lamb", in 1991, gaf aan deze toestroom een enorme impuls. Sindsdien kreeg ds. Lin Xiangao bezoek van meer dan veertig journalisten uit alle windstreken. Allen stond hij met dezelfde openheid te woord. Altijd vond hij tijd voor een uitgebreid gesprek over zijn leven. Zorgvuldig door hem bewaarde artikelen uit kranten en tijdschriften geven daarvan in bijna identieke bewoordingen rekenschap. Natuurlijk komen zijn gevangenschappen ter sprake, maar ook recente verdrukkingen, zoals de confiscatie van het kerkgebouw en de kerkelijke goederen, in 1990. Daarnaast zijn er de gebruikelijke verhoren door veiligheidsbeambten en de plaatselijke overheid. Een naaste medewerker van ds. Lin Xiangao moest zich eind vorig jaar verantwoorden voor het bezit van 15.000 Bijbels en andere christelijke boeken. De lectuur was opgeslagen in zijn woning en bestemd voor verdere verspreiding onder christenen in China. Tegen de wetgeving in werden alle goederen in beslag genomen, de medewerker zelf kwam na 24 uur met de schrik vrij. „Ze zeiden dat hij door mij vergiftigd was", zegt de predikant laconiek. Hij heeft zijn les intussen geleerd. Nog zorgvuldiger zal hij in het vervolg te werk gaan.

Niet pessimistisch
Toch is hij niet pessimistisch over de mogelijkheden om als christelijke kerk te overleven. Het ledenaantal van zijn eigen gemeente overschrijdt de plaatselijke norm voor samenkomsten van niet-geregistreerde christenen in belangrijke mate. Sinds zijn vrijlating in 1978 zijn er meer dan 900 leden. Zijn betrekkelijke vrijheid houdt volgens ds. Lin Xiangao verband met zijn vele contacten met het Westen. Billy Graham bezocht hem in 1988, astronaut Jim Irwin was er in hetzelfde jaar. Trots toont hij gelegenheidsgeschenken van Het Witte Huis: een legpenning namens George Bush en een pen van Ronald Reagan. Talloze bezoekers uit het Westen woonden in de afgelopen jaren in zijn gemeente kerkdiensten bij. Soms ging het om grote aantallen. In augustus 1991 en in augustus en september 1992 waren er groepen van elk meer dan 100 Amerikanen. Ds. Lin Xiangao houdt alle namen en data nauwkeurig bij. Elk jaar werkt hij een en ander in druk uit en verspreidt hij afschriften aan zijn gasten. Ook alle verdere gebeurtenissen in zijn leven stelt hij op schrift. Dit, zo zegt nij, om de wereld duidelijk te maken wat in de jaren negentig met zijn gemeente gebeurt.

Confiscatie
Talrijk zijn zijn verwijzingen naar de confiscatie van net kerkgebouw, op 22 februari 1992. Vijftig tot zestig politiemensen kwamen toen na de eredienst de kerkzaal in en namen op de meubels na de complete inboedel in beslag. De predikant werd voor verhoor meegenomen naar het polidebureau en daar beschuldigd van ongehoorzaamheid aan de Kantonese overheid, van medewerking aan de studentendemonstraties en van gebrek aan samenwerking met de officiële Drie-Zelf-Kerk. Ds. Lin Xiangao weersprak de beschuldigingen en legde uit, onmogelijk te kunnen samenwerken met een kerk die de waarheid met de leugen vermengt. Ook weigerde hij een document te ondertekenen waarin hij zijn sympathie moest betuigen met de plaatselijke wetgeving. Op 24 februari werd hij vrijgelaten, al zou hij in verband met deze kwestie nog tien ondervragingen moeten ondergaan. Sinds juli 1990 kon het gemeentewerk weer gewoon voortgang hebben. Het aantal gemeenteleden bedroeg vanaf dat moment 1000, in weerwil van de actieve pogingen van de overheid om de stedelijke bevolking van het bezoeken van zijn Da Ma Zhan-kerk te weerhouden, omdat deze „illegaal" zou zijn. In 1992 volgde nog een vijftal ondervragingen. Alle betroffen registratie en samenwerking met de door de overheid erkende Drie-Zelf-Kerk. Ds. Lin Xiangao hield echter stand. Tot op de huidige dag vindt de verkondiging van Gods Woord in zijn Da Ma Zhan-kerk ongehinderd doorgang.

Wonder
Zelf ervaart hij het als een wonder predikant te mogen zijn van een zo grote gemeente. „Ik voel dat ik er niet bekwaam voor ben. Ik heb niets, ik kan geen diploma's tonen. Alles wat ik heb, heb ik te danken aan God". Zijn studie aan een bijbelschool in Hongkong werd afgebroken doordat de Japanners de stad bombardeerden. Later volgde hij een Engelstalige correspondentiecursus die opnieuw werd afgebroken door de polirieke ontwikkelingen in China. Zijn levenslessen zegt hij te hebben geleerd in strafkampen en gevangenissen. De eerste keer dat hij vanwege zijn geloof gevangen zat, duurde zestien maanden. Zijn tweede straftijd begon in 1958 en eindigde in 1978. Van deze twintig jaar bracht hij vijf jaar door op een boerderij en vijftien jaar in een kolenmijn. Ds. Lin Xiangao heeft deze tijd in schriftelijke getuigenissen uitvoerig in beeld gebracht. Moeiteloos citeert hij gesprekken die hij voerde met de kampleiding en met mede-gevangenen. Ook heeft hij legio verhalen over de hulp die hij ervoer bij zijn werk en over wonderlijke genezingen van ziekten. Voor veel westerlingen heeft de Engelssprekende predikant hierdoor iets attractiefs. De Chinese overheid heeft daar baat bij. Zelfs uit het hoge kerkbezoek slaat zij munt. Voor het oog lijkt de huiskerkbeweging immers weinig in de weg te worden gelegd. Zelf weet ds. Lin Xiangao beter. Diep in China woedt de strijd, die hij aan den lijve ondervond, voort. Juist dat gegeven stimuleert zijn gemeenteleden tot gebed. Dagelijks zijn in zijn kerk mensen aanwezig met slechts één doel: een opwekking in geheel China. Ook dat aspect typeert zijn gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen