Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Orgel Mozes-en-Aaronkerk (I)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Orgel Mozes-en-Aaronkerk (I)

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Na veertien jaar publiekelijk zwijgen is recent het Adema/Philbert-orgel in de Mozes-en-ASronkerk te Amsterdam weer tot klinken gebracht. De Zaanse firma Flentrop voerde in 1989 het instrument af uit de kerk aan het Wateriooplein en richtte het vijfjaar nadien voor een bedrag van anderhalf miljoen gulden weer op. Geld dat werd opgebracht door de gemeente Amsterdam. Helaas kon Amsterdams eerste burger Schelto Patijn het inwijdingsfeest niet meemaken. Een griep kluisterde hem aan bed. Maar de man van de uit 1973 daterende gemeentelijke (Amsterdamse) Orgelnota ontbrak natuurlijk niet. Hij was destijds wethouder in de hoofdstad en toen en nog altijd orgelliefhebber: Han Lammers. In die nota was voorzien dat Amsterdam de belangrijke orgels in de stad in eigendom zou verwerven. In de nota werden ze in drie rubrieken ingedeeld: dat van de Mozes-en-Aaronkerk viel in de hoogste rubriek, "superieur". Het zou echter nog tot 1988 duren eer het instrument gemeentelijk eigendom werd. De Mozes-en-Aaronkerk kent een rijke muziektraditie. Daaraan dreigde in 1865 een einde te komen, toen de bisschop de medewerking van dames (in het koor) en instrumentalisten verbood. Dat verbod was echter een stimulans voor de bouw van een nieuw groot orgel, dat het orkest moest vervangen. Op advies van de vice-consul van Frankrijk in Rotterdam, Charies-Marie Philbert (1826-1894), bouwden de orgelmakers Adema in 1871 een nieuw, groot en vooral modern orgel, volgens de nieuwste inzichten die met name in Frankrijk waren ontwikkeld. Zo werd het het eerste orgel in ons land waarvan het hoofdmanuaal een pneumatische hefboom ofwel een Barker-machine bezat. Tweemaal werd het orgel veranderd en uitgebreid: in 1878 met negen nieuwe tongwerken en twee fluiten en iii 1887 met vier registers op het pedaal en Barker-machines voor positief en pedaal.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 17 oktober 1994

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's

Orgel Mozes-en-Aaronkerk (I)

Bekijk de hele uitgave van maandag 17 oktober 1994

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's