De bloeiende gemeente van ds. Lamb

Dat maak je in Nederland niet vaak mee. Dat je in een steegje met vervallen huisjes naar een kerkgebouw moet zoeken. Bij ons heeft de kerkgang immers nog vaak iets van „het opgaan naar Sion”: op weg naar meestal vrijstaande kerkgebouwen, die rondom alleen geparkeerde auto’s dulden.

In de Zuid-Chinese stad Guangzhou, beter bekend als Kanton, is dat allemaal anders. Als ik daar op een zondagochtend de kerk van ds. Lamb opzoek, is het in de Damazhanstraat een hele toer om het juiste adres te vinden. Rijen marktkraampjes op de stoep maken het lezen van de huisnummers er niet gemakkelijker op. Verse vis en groente aan weerszijden van het straatje dringen zich op in alle geuren en kleuren. Vanachter een tafeltje is iemand bezig met het fileren van levende slangen.

Een paar stappen terug dient nummer 35 zich dan toch aan. Een grauw pand met achter de deur een smal trapje naar boven: het kerkgebouw van ds. Lamb. Al sinds de jaren ’50 houdt de nu 73-jarige baptistenpredikant hier kerkdiensten. En hij doet dat zonder deel uit te maken van de officiële, door de staat onder controle gehouden kerk van China, de Drie-Zelf-Kerk.

Een bovengrondse huisgemeente in China waar het Evangelie onvervalst wordt verkondigd. Dat kan toch niet? denkt iemand die regelmatig over vervolgde christenen in China leest. Hij heeft gelijk. Wat Samuel Lamb nu A tientallen jaren doet, is ongehoord.

Bezettingsleger

Daarom zat ds. Lamb 22 jaar van zijn leven vast in gevangenissen en strafkampen (van 1955 tot 1957 en opnieuw van 1958 tot 1978). Daarom werd hij talloze malen voor verhoor meegenomen, en werd er een verbodsbord naast de ingang van zijn kerk gespijkerd. En daarom werd in 1990 zijn kerk gesloten en de inboedel geconfisqueerd, zoals hij in een dun autobiografietje (Samuel Lamb’s Testimony, Book One) beschrijft:

„Op 22 februari 1990 kwamen om 23.30 uur vier vrouwen naar de tweede verdieping van mijn huis. Het waren dezelfde die me eerder hadden proberen over te halen me te laten registreren bij de Drie-Zelf-Kerk. Na een paar minuten praten ging een van hen naar beneden, en zo’n zestig politieagenten stroomden vervolgens naar binnen (…) Het was net een bezettingsleger. Ze gaven me bevel alle kasten open te maken, en die kasten open te breken waarvan geen sleutel voorhanden was. Drie van hen legden alles op video vast. Alle christelijke boeken, onze Bijbels, enige duizenden traktaten en 3000 exemplaren van ons gezangenboek werden meegenomen”.

Al die jaren probeerden de communisten hem tot registratie van zijn gemeente, en zo tot onderwerping aan de communistische ideologie te dwingen, maar dat werkte juist averechts. Steeds meer christenen in het zuiden van China vonden de weg naar Damazhan 35. Vier keer per week stelt ds. Lamb zijn huis open voor prediking en bediening van de sacramenten, voor een gehoor van in totaal tussen de 1200 en 1600 mensen, van wie een groot deel uit jongeren bestaat.

Stampvol

Als ik de voordeur van ‘Nr. 35’ open, blijkt het huisje al stampvol te zitten - tot onder aan de trap hebben mensen een plekje gevonden. Na een klautertocht over armen en benen bereik ik de eerste verdieping, waar mensen op versleten kerkbanken, klapstoeltjes en krukjes tegen elkaar aan gedrukt zitten. Zodra hij me ziet, biedt een jongeman zijn plaats aan; de rest van de dienst staat hij leunend tegen de muur.

Voorin is een beeldscherm opgesteld waarop dominee Lamb inmiddels is begonnen de gemeenteleden toe te spreken. Waar is de echte Lamb? Op dat moment ontdek ik dat boven me, op de tweede verdieping, nog eens zoveel mensen op elkaar gepakt zitten. Daarvandaan leidt de predikant de dienst. Camera en geluidsinstallatie zorgen ervoor dat de bezoekers beneden aan hun trekken komen.

De preek gaat over de brief die de verhoogde Christus richtte aan de gemeente van Filadelfia, opgetekend in het boek Openbaringen. „Omdat gij het woord Mijner lijdzaamheid bewaard hebt, zo zal Ik pok u bewaren uit de ure der verzoeking”. In hoeveel diensten, waar ook ter wereld, is deze tekst niet uitgesproken en uitgelegd? Maar hier, uit de mond van deze tengere man, maakt hij extra indruk.

Een kleine twee uur later, na afloop van de dienst, legt ds. Lamb uit dat juist het preken uit Openbaringen hem lief is. „De officiële Drie-Zelf-Kerk heeft het preken over de wederkomst van Christus verboden, want volgens Peking loopt de geschiedenis uit op de communistische heilstaat en niet op het einde van de wereld”. Maar Lamb is ervan overtuigd dat Christus’ tweede komst aanstaande is. Vooral na het neerslaan van de studentenopstand in Peking (juni 1989) ziet hij overal meer vervolging, met als keerzijde een geweldige groei van de gemeenten in China.

Een gesprek met ds. Lamb is trouwens een wonderlijk gebeuren: elke zin van hem is een verbale triomftocht, die uitloopt op een brede glimlach en twee ogen die je stralend aankijken aankijken. Alsof achter iedere zin -hoe treurig de feiten ook die worden meegedeeld- maar één boodschap geldt: God zorgt voor ons.

Bekendheid

Velen hebben de uitzonderingspositie van ds. Lamb verklaard uit het feit dat hij zo veel internationale bekendheid geniet, zodat bij de geringste bedreiging alom alarm wordt geslagen. Het speelt zeker een rol dat hij al heel wat prominente westerlingen op bezoek heeft gehad, of contacten met hen onderhoudt. Trots toont hij me een lijst met namen, onder wie Billy Graham en Ronald Reagan. Maar daarmee is zijn gemeente nog geen veiligheid gegarandeerd. Ook ds. Lamb weet heel goed dat hij de autoriteiten nog altijd uitdaagt met zijn diensten, en hij houdt ook voor zichzelf rekening met andere tijden. „Ik weet heus wel dat er onder mijn gehoor spionnen meeluisteren. Laat ze maar, misschien worden ze er zelf wel door veranderd”. Hij zegt zelf bereid te zijn tot een derde periode van gevangenschap, opnieuw het martelaarschap op zich te willen nemen.

Is het naïef geloof dat deze predikant tot zo’n onbezorgde opstelling brengt? Of is het leven uit de diepste noties van het geloof? Ds. Lamb heeft zelf ervaren wat in de Petrusbrief staat: „Geliefden, houdt u niet vreemd over de hitte der verdrukking onder u, die u geschiedt tot verzoeking, alsof u iets vreemds overkwame; maar gelijk gij gemeenschap hebt aan het lijden van Christus, alzo verblijdt u; opdat gij ook in de openbaring Zijner heerlijkheid u moogt verblijden en verheugen”.

Als ik hem ten slotte vraag welke boodschap hij voor christenen in Nederland zou willen meegeven, blijft hij in het verlengde van wat Petrus schrijft - en weer zijn daar die stralende oogjes en die glimlach van oor tot oor: „Christus zal snel terugkomen, laten ze ervoor zorgen elke dag bereid zijn te lijden om Christus wil”.

Even later sta ik buiten, weer omringd door de kraampjes en winkeltjes. Op het tafeltje van de slangenverkoper ligt een afgehakte slangenkop; het lange lijf kronkelt nog ontstuimig alle kanten uit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen