Wig tussen Surinaamse moslims en christenen

Moslims zijn in Suriname verreweg in de minderheid, maar hun aantal komt nog altijd in de buurt van 15 procent van de totale bevolking van 400.000 mensen. En de belangstelling groeit, getuige ook het grote aantal moskeeën dat de laatste jaren is gebouwd. Negentig procent van het Javaanse deel van het Surinaamse volk staat te boek als belijder van de islam, al zijn de meesten van hen niet intensief betrokken. De meeste andere Javanen zijn christen. Ook onder de hindoestaanse Surinamers bevinden zich veel moslims.

Ondanks de numerieke minderheid van de moslims besloot het Surinaamse parlement bijna twee jaar geleden, tot verbazing van velen, aansluiting te zoeken bij de Organisatie van Islamitische Conferenties (OIC). Hier leken vooral economische belangen achter te schuilen, want de kwakkelende regering van president Jules Wijdenbosch hoopte op die manier goodwill te kweken bij de islamitische landen en geld los te krijgen van buitenlandse gulle gevers.

Weinig rendement

Maar tot op heden heeft het lidmaatschap weinig opgeleverd. De met veel publiciteit omgeven aankondiging van de levering van rijst aan Iran is nooit in de praktijk uitgevoerd en projecten die op voorspraak van de OIC in Suriname zouden worden uitgevoerd, zijn nimmer goed van de grond gekomen.

De christelijke organisatie Djeme Fes Gado stoorde zich hier zo aan dat tijdens een gebedsdienst, afgelopen weekwisseling, de vloer werd aangeveegd met het OIC en de betrokkenheid hierbij van Suriname.

"Suriname verkeert in een diepe geestelijke nood doordat de leiders van het land een verbond hebben gesloten met de vijanden van de staat Israël. Het Israëlische volk behoort tot de abrahamitische belofte waarbij eenieder die vóór het volk is, gezegend zal zijn en eenieder die tegen is, vervloekt zal worden", werd gezegd.

Israël

Djeme Fes Gado meent dat het parlementaire besluit om Suriname lid te laten worden van de OIC, die volgens de christelijke organisatie uit is op de vernietiging van Israël, een vloek over het land heeft gebracht. Het beste bewijs hiervan vindt een van de voorgangers het feit dat kort nadat Suriname een conferentie had bijgewoond waarop Israël flink werd veroordeeld, er een breuk ontstond in de regeringscoalitie. "Sindsdien zijn de problemen in het land elkaar in korte tijd opgevolgd en zijn we beland in de diepe crisis waarin we nu verkeren.

Door de geestelijke nood die is ontstaan en de vloek die op het land rust, is de regering niet in staat het land te besturen. Om een ommekeer te brengen in de situatie zouden de leiders van dit land zich moeten verootmoedigen voor de Allerhoogste en om vergeving moeten vragen."

Gegriefd

Deze en andere uitlatingen zijn menigeen in het verkeerde keelgat geschoten. Enkele christelijke Surinamers verlieten uit protest de gebedsdienst. Parlementariër Imamdi, zelf moslim, voelt zich diep gegriefd. "Er wordt een aanval gedaan op de moslimgemeenschap. Dat mag zo'n groep als Djeme Fes Gado niet doen zonder te beseffen wat de consequenties daarvan kunnen zijn. Iedereen in dit land is vrij om zijn of haar eigen geloofsovertuiging te hebben. We moeten ervoor waken dat er bij alle problemen die er momenteel in dit land zijn, niet een probleem bijkomt dat absoluut niet te bestrijden is."

De Interreligieuze Raad in Suriname (IRIS) tilt zwaar aan het conflict en heeft verbijsterd gereageerd op de uitspraken die gedaan zijn tijdens de gebedsdienst. "De uitspraken halen godsdienst en politiek door elkaar, zijn simplistisch van aard en rieken zelfs naar boze opzet om verdeeldheid te zaaien."

Zie ook pag. 5.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen