middag 8 oktober

middag 8 oktober voor genodigden gelegenheid wordt gegeven te feliciteren.

PROMOTIE Ds. J. R. BEEKE

In "The Banner of Truth", het kerkelijk blad van onze zustergemeenten in de Verenigde Staten en in Canada, werd onlangs het feit vermeld, dat in mei van dit jaar Ds. J. R. Beeke van Grand Rapids is gepromoveerd tot doctor in de wijsbegeerte aan de Westminster Theological Seminary in Philadelphia. De dissertatie waarmee Ds. Beeke zijn studies afrondde heeft als (vertaalde) titel: Persoonlijke verzekering des geloofs. Het Engelse puritanisme en de Nederlandse Nadere Reformatie, van Westminster tot Alexander Comrie (1640-1760). Dr. Beeke heeft voor het schrijven van zijn dissertatie een uitvoerig bronnenonderzoek verricht naar de opvattingen met betrekking tot de verzekering des geloofs bij de voornaamste mannen onder de Engelse puriteinen en de voornaamste vertegenwoordigers van de Nadere Reformatie. Wellicht zal er te zijner tijd nog een vertaling van het proefschrift in het Nederlands kunnen volgen? Stellig zullen er ook in ons land vele belangstellenden zijn. Wij feliciteren de jonge doctor van harte met het behalen van zijn doctorstitel en spreken de wens uit, dat zijn studie nog ten dienste van onze gemeenten mag worden gesteld.

(red.)

KORT VERSLAG van het afscheid van Ds. C. Vogelaar van St. Catharines (Canada) op 16 augustus 1988

Precies vier jaar na zijn bevestiging als predikant van de Nederlandse Gereformeerde Gemeente van St. Catharines in de Canadese provincie Ontario nam Ds. C. Vogelaar afscheid van deze gemeente wegens vertrek naar Franklin Lakes in de staat New Jersey in het oosten van de Verenigde Staten. Op dinsdagavond 16 augustus gaf Ds. Vogelaar de troostrijke woorden in 2 Thessalonicensen 3 : 3 als laatste boodschap aan zijn gemeente mee: Maar de Heere is getrouw. Die u zal versterken en bewaren van den boze".

De scheidende predikant bepaalde zijn gehoor bij "Gods trouw als de enige troost voor de kerk". Allereerst wees Ds. Vogelaar op het vaste fundament van Gods trouw. Vervolgens stond hij stil bij de genadige openbaring van Gods trouw, en tenslotte vestigde hij de aandacht op de zegenrijke vruchten van Gods trouw.

In 2 Thess. 2 : 13-15 gewaagt de apostel Paulus van zijn blijdschap over de vruchten op zijn arbeid in de Macedonische hoofdstad Thessalonica. Als Gods knechten hun arbeid ondanks alle tekortkomingen gezegend zien, strekt dat tot blijdschap en verwondering. In vers 12 lezen we over het zekere oordeel Gods over "allen. . ., die de waarheid niet geloofd hebben, maar een welbehagen hebben gehad in de ongerechtigheid". In vers 13 wordt gesproken over Gods werk in de harten van zondaren die door vrije, souvereine genade geroepen worden uit de duisternis tot Zijn wonderbaar licht. Gods verkiezende liefde geeft hoop aan een arm, onwaardig volk. Hoewel de zaligheid vastligt in Gods welbehagen, blijft echter de opdracht: trijdt om in te gaan. Daarom de vermaning: Zo dan, broeders, staat vast en houdt de inzettingen, die u geleerd zijn, hetzij door ons woord, hetzij door onzen zendbrief'. In de verzen 16 en 17 volgt Paulus' zegengroet aan de gemeente van Thessalonica.

In hoofdstuk 3 wijst de apostel op de noodzaak van gebed voor Gods knechten. In de achterliggende vier jaar hebben we ook mogen ervaren gedragen te worden op de vleugelen des gebeds. Dat is geen gebed allereerst om gemakkelijk te mogen preken, maar of het Woord vruchtbaar zou mogen zijn en ingang zou mogen vinden in de harten.

De apostel vraagt echter niet alleen gebed voor zichzelf, maar toont hoezeer het welzijn van Gods Kerk hem ter harte gaat, als hij getuigt: Maar de Heere is getrouw..." Het is een troostvolle boodschap voor een vaak zo ontrouw volk, want "Hij, Die in u een goed werk begonnen heeft, (zal dat) voleindigen tot op den dag van Jezus Christus" (Filipp. 1 : 6). "Hij, Die u roept, is getrouw. Die het ook doen zal" (1 Thess. 5 : 24). Het is ons een behoefte vanavond te zeggen dat de Heere ook ons heeft betoond de Getrouwe te zijn. Wij gaan weg, maar Gods Woord blijft. Gods trouw ligt vast in Zijn eeuwig welbehagen. De Heere Jezus Christus is het vaste fundament van Gods trouw. Hij zal Zijn Kerk "versterken en bewaren van den boze".

Zoals eenmaal Gods beloften aan de gelovigen van het Oude Testament vervuld werden in het schenken van de Zaligmaker, zo onderhoudt en onderwijst een Drieënig God ook thans nog Zijn Kerk. Hij doet ze de trouw van Zijn Woord en Verbond ervaren. Ze moeten door veel strijd en verdrukking ingaan, maar de Vader zorgt, Christus als de grote Hogepriester zegent, en de Heilige Geest past de weldaden toe. Hij leidt ze getrouw. De weg is door de woestijn. Alle dingen zullen meewerken ten goede. De Heere openbaart Zijn trouw genadiglijk door Zijn voortdurende zorg over Zijn Keric, door hen te troosten, het Woord te openen, hen te bemoedigen en te onderwijzen. Zij mag in alle nood een toevlucht hebben en haar zorgen op Hem werpen.

In zichzelf is de Kerk zo zwak en veranderlijk, en wordt als een riet bewogen in dé wind. Menigmaal is het bang, maar Hij zal haar versterken. Dit woord betekent: sterk maken, standvastig doen zijn, zodat de Kerk bekwaamd wordt tot de strijd. Als dat gebeurt, zal het in de vruchten blijken. Dan zal zij Gods Naam en daden verkondigen.

De apostel spreekt ook over de zegenrijke vruchten van Gods trouw. De Heere sterkt en bevestigt Zijn kinderen, maar zal hen ook "bewaren van den boze". Christus Zelf leerde Zijn gemeente bidden: En verlos ons van den boze". Hoe nodig is Gods gedurige bewaring van Zijn Kerk. De gemeente des Heeren is onderworpen aan veel verdrukkingen. Ze leeft in een wereld met vele verleidingen. Ze ervaart de macht der zonde en van het verdorven vlees. Satan tracht altijd die Kerk te verwoesten, te benauwen en te bestrijden. Maar door het geloof mag ze weleens getuigen met de apostel (2 Tim. 4 : 18): En de Heere zal mij verlossen van alle boos werk, en bewaren tot Zijn hemels Koninkrijk; Denwelken zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen".

De Heere is getrouw. Hij betoonde dat ook in de achterliggende jaren. Het is ons een behoefte die trouw te vermelden, mocht het zijn tot troost van Gods Kerk.

Vervolgens richtte Ds. Vogelaar woorden van dank en afscheid tot kerkeraad en gemeente, tot de aanwezige predikanten Spaans, Weststrate en Baars, tot de aanwezige kerkeraadsleden van de overige vier gemeenten in Ontario, tot verenigingen, schoolbestuur, onderwijzend personeel, schoolcommissies, kosteres, organisten, en de vrienden die deze avond van hun belangstelling blijkgaven.

De vertrekkende herder en leraar werd tenslotte toegesproken door consulent Ds. J. Spaans namens de Classis Oost en de gemeenten in Ontario, die de vriendschap memoreerde die in deze jaren ondervonden werd, door Ds. A. Baars namens de Chr. Geref Kerk van Dundas en door ouderling L. Nieuwenhuyzen namens kerkeraad en gemeente, die dankzegde voor de vele arbeid voor gemeente en school verricht. Laatstgenoemde liet de familie Vogelaar staande toezingen Psalter 345 : 2 (Psalm 121 : 3, 4). Na afloop van de dienst was er gelegenheid persoonlijk afscheid te nemen van de predikant en zijn gezin.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen