Bijbelse archeologie en dateringen

De aanhangers van de verschillende visies noemen allen een

andere farao tijdens de uittocht.

De verschillende visies worden weergegeven zonder dat melding wordt gemaakt van duidelijke weerleggingen van de beschreven visies.

Cartouches zijn overigens geen ovalen voorwerpen, maar ovalen in teksten die voorkomen op allerlei soorten materiaal. Binnen de ovaal staat de naam van een farao. Op grond van een inscriptie op een scarabee (amulet) met een cartouche in de tekst kan men een laag niet dateren. Cartouches kunnen naar een andere laag gezakt zijn en werden soms lang bewaard. Alleen als een gebruiksvoorwerp of standbeeld wordt opgegraven met een cartouche erop, kan de laag waarin het voorwerp gevonden is met deze methode worden gedateerd.

Velikovsky

Verder merkt de schrijver op dat we zeer weinig weten over de oudste geschiedenis. Met name de laatste jaren is er sprake van tal van vondsten en technische methoden, zoals de C14-datering, de dendronchronologie en de pollenanalyse, die ons de mogelijkheid geven tot het bepalen van de datering van allerlei gebeurtenissen.

Wat de beschreven visies betreft moet vermeld worden dat de theorieën van Velikovsky allang weerlegd zijn. Velikovsky had nauwelijks kennis van de archeologie en deinsde er meermalen niet voor terug teksten gedeeltelijk weer te geven om zijn theorie te 'bewijzen'. Zie daarvoor mijn boekje "De herziene chronologie van Velikovsky, in het licht van historische bronnen en de Bijbel".

Ook de theorie van David Rohl werd genoemd. In het tijdschrift "Bijbel, Geschiedenis en Archeologie" (BGA) is de 'herziene chronologie' uitvoerig weerlegd. In het eerstvolgende nummer komt een artikel met het onweerlegbare bewijs dat de chronologie van Rohl onhoudbaar is. Dat betreft de correspondentie van de Assyrische kanselier Baboe-ahoe-iloena tijdens de koningen Adadnirari I en Salmanassar I (1265-1235 voor Christus).

In de Hethitische hoofdstad Hattoesas is een afschrift van een brief gevonden aan deze kanselier, geschreven doorde Hethitische koning Toethalyas IV, de zoon van Hattoesilis III. Volgens de chronologie van Rohl zou de koning geleefd hebben van circa 920-895 voor Christus. Het is niet aannemelijk dat iemand een brief ontvangt van een koning die 250 jaar later leefde. Hattoesilis III correspondeerde met Ramses, II die door Rohl gedateerd wordt van 932-866 voor Christus, 250 jaar later dan alle deskundigen stellen. De theorie van Rohl dat alle dateringen van Egypte en dus ook van de Hethieten circa 250 jaar verschoven moeten worden, is dus onhoudbaar.

Zeer bevreemdend is dat de Evangelische Omroep (EO) de theorie van Velikovsky jarenlang verdedigde in tv-uitzendingen en in publicaties (1982-1995). De laatste jaren verdedigt de EO de nieuwe chronologie van David Rohl in tv-documentaires en via het uitgeven van het boek van David Rohl "Farao's en de Bijbel". Op verschillende brieven van BGA, waarin uitvoerig en gedocumenteerd gewezen werd op de onhoudbaarheid van de chronologie van Rohl, werd niet gereageerd door de directie van de EO.

Ondergeschikt

Door BGA werd de Septuagint-tekst gebruikt voor enkele chronologische gegevens. In het artikel stelt de heer L. M. P. Scholten dat de Septuagint een vertaling is. Deze vertaling is echter gebaseerd op een Hebreeuwse tekst die een variant was van de tekst die als grondtekst diende voor de Masoreten-tekst. De opgravingen in Qumran hebben dit duidelijk bewezen.

De opmerking van Scholten dat BGA de bijbelse gegevens ondergeschikt maakt aan de archeologie is een slag in de lucht. BGA gaat uit van een wisselwerking tussen beide gegevens en geeft soms de voorkeur aan een grondtekst die vaak oplossingen biedt voor problemen die er bestaan bij de chronologische gegevens in de Masoretentekst, volgens welke de uittocht plaatsvond in circa 1445 voor Christus.

De val van Babylon is recentelijk na veel computerberekeningen van Babylonische astronomische waarnemingen vastgesteld in 1499 voor Christus. Daardoor is voor Egypte alleen de lage chronologie mogelijk. Thoetmoses III regeerde dus van 1548 tot 1425 voor Christus en maakte een reeks veldtochten in de periode 1458 tot 1438 voor Christus. De uittocht kan dus niet plaatsgevonden hebben in 1445 voor Christus, omdat die Egypte verzwakte.

Zondvloed

Het is onhoudbaar om te stellen dat de zondvloed plaatsvond in circa 2300 voor Christus, op grond van de Masoreten-tekst, als we met zekerheid weten dat er in 2500 voor Christus al tientallen grote Soemerische steden bestonden in het zuiden van Mesopotamië. Ook Egypte kende in circa 2500 voor Christus al een hoge beschaving. Hetzelfde geldt voor de Indus-beschaving, waar in 3000 voor Christus al honderden steden bekend zijn, waaronder enkele grote.

De auteur is redactielid van het tijdschrift "Bijbel, Geschiedenis en Archeologie".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen