Voorkomen goedkoper dan genezen

Hóé het klimaat verandert, is onzeker. Dát het verandert staat vast. De cijfers voor de verwachte zeespiegelrijzing voor de komende honderd jaar worden nogal eens bijgesteld, maar nooit in neerwaartse richting. Werd de afgelopen jaren gerekend met 60 tot 90 centimeter stijging, nieuwe modellen gaan uit van 60 tot 110 centimeter. In diezelfde honderd jaar neemt de windsnelheid onderwijl zeker met 5 procent toe, en groeit de hoeveelheid winterneerslag met minimaal 12 procent.

Zandzakken

Voor een hevige storm heeft Katwijk op dit moment zandzakken van een kubieke meter in de aanslag, om daarmee de laagstgelegen 300 strekkende meter van de boulevard te beschermen. Dat lapmiddel zal echter niet lang meer voldoen. De zakken zijn overigens bedoeld als service aan het achtergelegen gebied -natte vloerbedekking wordt erg langzaam droog en je krijgt zulke kringen-, en niet voor de veiligheid.

In het vissersdorp aan de monding van de Rijn werd gisteravond de eerste van negen bijeenkomsten gehouden voor bewoners en belangstellenden. Het is de derde en laatste reeks in successie, waarmee de provincies Noord- en Zuid-Holland de bewoners willen informeren en belanghebbenden de ruimte willen geven hun zegje te doen. De inspraakrondes hangen aan het plan "Strategische visie Hollandse Kust", waarin alle 200 bestaande kustplannen tegen het licht worden gehouden met het doel er één bruikbare kustvisie van te maken, die van Goeree tot Texel geldt. Want de kustplannen van gemeenten, provincies, strandtenthouders, hotelbazen, natuurbeheerders en Rijkswaterstaat willen nog wel eens met elkaar in conflict zijn. Per locatie mag er natuurlijk wel maatwerk worden gemaakt.

Lange dam

Een van de meest ingrijpende mogelijkheden om het kustvak ter hoogte van het dorp Katwijk afdoende te beschermen, is de bouw van een 500 meter lange dam, ten zuiden van het dorp en haaks op de kustlijn. De hoofden van de uitwateringssluis van de Rijn, ten noorden van het dorp, zouden in dat geval ook wel 300 meter langer moeten worden, om uitwatering van de rivier op zee veilig te stellen. Nadeel van deze oplossing is de hoge prijs ervan én het feit dat de erosie aan de noordkant van harde kustdammen altijd groot is. Hard verdedigingswerk op de ene plek heeft direct nadelige gevolgen voor de andere. Het best zichtbaar is dat aan de grote kuil die ontstaat aan de voet van een strandpaal.

Veel zand aanbrengen in de vooroever is ook een optie. Met een boulevardhoogte van krap 6 meter boven NAP op dit moment moet er voor de veiligheid dan wel zoveel zand worden aangebracht, dat het strand de eerste vijftig jaar 15 meter breder wordt, en in de komende 200 jaar minstens 60 meter. Veiligheid is leuk, maar het zeegevoel moet ook blijven bestaan, redeneren de Katwijkers. Bovendien verdient het in deze variant ook de voorkeur om tegelijkertijd de boulevard tot minstens 8 meter boven NAP op te trekken, wat betekent dat aanwonenden hun uitzicht op de branding kwijt raken.

Dat gebeurt ook als zou worden besloten om allereerst de boulevard voortvarend te gaan versterken, bijvoorbeeld in combinatie met ontruiming van de begane grond, omdat daar niemand meer wil wonen of omdat het wellicht beter is die onderste laag flink te versterken tegen hoog opstuwend zeewater bij die berekende superstorm. Een laatste oplossing die nog wel telkens meedoet, maar eigenlijk niet als serieus geldt, is de achterwaartse verdediging. In dat geval wordt een flink deel van de dorpskom prijsgegeven aan de zee.

De moeite waard

Eén gegeven is, in alle afwegingen van land- of zeewaarts versterken of handhaven op de huidige sterkte, duidelijk: wát de oplossingen ook kosten, het is altijd de moeite waard erin te investeren. Als de veiligheid versloft en straks de rekening komt van een echte doorbraak van de zee, is de -financiële- schade die dan optreedt zeker een factor twee of drie hoger en de verdediging moet dan alsnog worden gebouwd. Met andere woorden: het is beter om nu 500 miljoen gulden uit te geven aan goede oplossingen, dan straks 1,5 miljard om de schade te herstellen en de slachtoffers uit te keren.

Als begin november alle kustplaatsen opnieuw aan bod zijn geweest, verwerkt de stuurgroep Visie Hollandse Kust 2050 de uitkomsten van de negen bijeenkomsten in haar aanbevelingen aan de colleges van Gedeputeerde Staten van Noord- en Zuid-Holland, die vervolgens hun standpunt zullen bepalen. In het voorjaar van 2002 moet de definitieve Kustvisie 2050 klaar zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen