Hoog ohlalagehalte

In eerste instantie weet je eigenlijk niet wat je ziet. Is het een mountainbike? Nee dus, al is dat gezien de dikke banden niet eens zo'n rare gedachte. Een vouwfiets dan? Qua model heeft de ScooterBike daar inderdaad veel van weg. Maar vouwen is er zonder geweld echt niet bij. Wat dan wel? Lastig te zeggen. Een combinatie van het een en ander is wellicht de beste typering.

Of misschien laat de jongste telg uit de Gazelle-stal zich helemaal niet op deze manier in een hokje duwen. Het is een nieuw concept dat de eigenschappen van een betrouwbare stadsfiets, een trendy mountainbike en een comfortabele hybride in zich verenigt, aldus de fabrikant.

Agressieve stadsfiets

Ontwerper Peter van der Veer noemt zijn creatie een "agressieve stadsfiets." Dat agressieve zit er inderdaad wel in. Op verschillende vlakken. Het frame vertoont een ongewoon lijnenspel. De ranke, stalen, zilverkleurige buizen aan de achterkant vormen een behoorlijk contrast met het zwarte oversized aluminium hoofdframe. Nog opvallender zijn de kleine wielen (20 inch), waarboven minieme spatbordjes de fietser bij regen tegen al te veel vocht moeten beschermen.

De framehoogte -Gazelle hanteert één maat- haalt het lang niet bij een gewone fiets. Wie wat langer is, moet even aan de verstelbare zadelpen sleutelen. Zonder gereedschap gaat dat overigens niet. Dat is wel het geval bij het stuur zelf. In een handomdraai is de ideale stand bereikt.

Fietsen met de ScooterBike is een belevenis. De vier versnellingen zijn door middel van het rechterhandvat te bedienen. De eerste en de tweede versnelling zijn te doen. De derde ook nog wel. Voor nummer vier zijn wielrenbenen of een overzichtelijke helling -naar beneden- wel handig.

Qua fietscomfort doet de Gazelle niet onder voor zijn broertje en zusjes. De tweewieler heet een stadsfiets, maar ook voor langere afstanden kan hij prima van stal worden gehaald, ondanks de dikkere banden. Gewoon een kwestie van hard oppompen. Het modern vormgegeven zadel is uitgerust met een soort van ventilatieribben. Twee haaks op het stuur staande extra handvatten maken een wisselende fietshouding mogelijk.

Wie nooit een hedendaagse mountainbike heeft bereden, zal al verrast opkijken op het moment van wegrijden. Wat beweegt daar allemaal? De vering dus. Zowel voor als achter. Stroepranden, tramrails en andere oneffenheden zijn met de ScooterBike geen probleem.

Stok in de spaken

Zelfs een noodstop behoort tot de mogelijkheden. Met name het bedienen van de schijfrem in het voorwiel vergt wat oefening. Dat apparaat dreigt anders te fungeren als een soort stok in de spaken: stilstaan binnen de seconde, zeg maar. Of over de kop vliegen Maar goed, 't was immer een agressieve fiets. De Rollerbrake-achterrem is een stuk geciviliseerder.

Minpunten zijn er ook. Een irritante piep in de buurt van de schijfrem voor laat horen dat ook een nieuw stuk techniek niet per definitie probleemvrij is. Is het de vering? Of de as? Wie niet technisch is, moet ermee naar de fietsenmaker.

De testfiets is voorzien van een door een batterij gevoed lampje -in de vorm van een soort zaklantaarn- op het stuur. Het achterlicht is aan de zadelpen bevestigd. Maar wat te doen bij winkelbezoek? De verlichting kan er zo worden afgeklikt. Door mensen met minder goede bedoelingen bijvoorbeeld. De dingen moeten dus mee de winkel in. Niet handig.

Nog zoiets. Bij transport van de fiets blijkt het achterlicht letterlijk niet tegen een stootje te kunnen. Bij de geringste tik rolt het als een knikker over straat. Op die manier gaat het snel stuk.

Rommelig

Een vast slot ontbreekt nog. Daarvoor in de plaats levert Gazelle een kabelslot. Ook die voorziening hangt aan de zadelpen. Dat oogt rommelig bij een verder strakke fiets. Gazelle belooft beterschap: volgend jaar komt er een vast slot op de fiets. En waar is de bagagedrager? Die komt toch niet zelden van pas in de stad? Daar is wel aan gedacht, zo blijkt. Een gewone ScooterBike (de testfiets) kost 699 euro. Wie 100 euro meer op de toonbank legt, krijgt daarvoor ook een rekje. De fiets heet dan plotseling ScooterBike Pro. Pluspunt: in de bagagedrager zit een fraai en goed werkend achterlicht verwerkt.

De titel "Fiets van het Jaar 2002" -toegekend tijdens de laatste FietsRAI- heet prestigieus. Is dat ook. Gazelle sleepte het predikaat al vijf keer in de wacht, van de vijftien keer dat de prijs werd uitgereikt. Of dat per definitie recordverkopen oplevert, moet worden afgewacht. Voor de nuchtere Hollander zou de ScooterBike wel eens net iets té trendy kunnen zijn. Maar een hebbeding blijft het.

Voor meer informatie: www.gazelle.nl.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen