Zendeling op het eiland Voorne-Putten

Op zondag 18 mei neemt ds. Van den Hul afscheid van Rockanje. Hij gaat met emeritaat. "Een hele gewaarwording", zegt hij. Afscheid nemen van Rockanje valt hem niet mee. "Ze zijn hier bijzonder lief voor ons geweest." Toch gaat de predikant goedsmoeds het afscheid tegemoet. "Want we hebben een geweldige God."

Waar ligt zijn theologisch hart? "Bij Kohlbrugge! Ik ben lid van de Gereformeerde Bond, lid van de Confessionele Vereniging en lid van de Vrienden van Kohlbrugge. Maar, ik ben geen partijman. Ik zeg al gauw: "Doe de ramen maar open!" Als alles dichtzit, wordt het me snel te benauwd.

Het is helemaal niet erg als je het een keer oneens bent met elkaar. Je hoeft toch niet altijd bij elkaar op schoot te kruipen?!"

Je ben niet gereformeerd omdat je lid van de bond ben, zegt ds. Van den Hul, "maar je bent gereformeerd door bekering. En je moet dagelijks opnieuw tot God bekeerd worden. Hokjes, daar heb ik een hekel aan. Kijk, ik heb me vroeger ontzettend aangesproken gevoeld door de dogmaticus professor Hasselaar. Dat was een barthiaan, maar wel een zeer vrome man. Ik heb liever te maken met een vrome barthiaan, dan met een niet-vrome gereformeerde.

Hasselaar zei ooit tegen me: "Studeren, Henny, studeren, in de klassieken! De rest komt toch maar bij De Slegte terecht.""

Van den Hul was al 48 jaar toen hij kandidaat werd. Meer dan dertig jaar had hij in het bedrijfsleven gewerkt. In de jaren zestig volgde hij de catechetenopleiding van de Gereformeerde Bond. Vervolgens deed hij de opleiding klassieke talen en de zaterdagopleiding theologie in Utrecht. Leervicariaat deed Van den Hul bij ds. De Vreugd in Amersfoort.

Oud-Loosdrecht werd zijn eerste gemeente. "Ik ben echt naar Oud-Loosdrecht getrókken, want ik wist van het bestaan ervan niet eens af. Nadat we daar een gemeenteavond hadden bijgewoond, zei mijn vrouw tegen me: "Heb je nog argumenten om nee te zeggen?" Die had ik niet. En zo werd het Oud-Loosdrecht."

Aan het dienstwerk daar was ook de geestelijke verzorging van verpleeghuis De Beukenhof verbonden. "Daar heb ik geleerd hoe belangrijk het is dat een predikant oog heeft voor de mens achter het gemeentelid. Pastoraat behoort, samen met de prediking en de catechese, tot de drie pijlers van het ambtelijke werk. En al die andere vergaderingen zijn helemaal niet zo belangrijk."

In 1997 verhuisde het predikantsechtpaar naar Rockanje. "Voorne-Putten was in kerkelijk opzicht grotendeels vrijzinnig. Terwijl ik toch een predikant was die theologie wilde bedrijven in klassiek gereformeerde zin. Ik heb me hier vooral zendeling gevoeld."

Hervormd Rockanje kent al jaren de vrouw in het ambt. Dat moet voor een predikant van de GB een enorm spanningsveld opleveren.

"We hebben drie vrouwen in de kerkenraad. Meer willen we er niet. En we willen in Rockanje ook geen vrouw op de kansel. Het is een uitdaging om in de breedte van de Hervormde Kerk voor het gereformeerde belijden op te komen. Ik sta voor de schoonheid van dat gereformeerd belijden."

Op de vrouwenvereniging in hervormd Rockanje wordt steevast eens per maand het clublied voor vrijzinnige vrouwen gezongen.

"Maar wij hebben met diezelfde vrouwen ook bijzonder fijne avonden gehad over een leerstuk als de verkiezing."

Pas heeft ds. Van den Hul op Flakkee een mannendag meegemaakt, georganiseerd door hervormde en christelijke gereformeerde mannenverenigingen en mannenverenigingen van de Gereformeerde Gemeenten. "Toen ik daar zat, dacht ik: "Dit is echt iets voor mij." Ik heb machtig geluisterd, heerlijk gezongen."

Met waardering spreekt de predikant uit Rockanje over zijn ouders. "Vader kwam uit Voorthuizen. Van hem heb ik het bevindelijke van de Veluwe geërfd. Dat element van: "Och, mocht het heil ook voor mij zijn." Daarvan moeten we iets zien vast te houden. Iets, maar ook weer niet te veel."

Moeder kwam uit Werkhoven. "Van haar heb ik het stoere, het militante van de Gereformeerde Bond. Het was moeder die mij altijd voorhield: "Henny, Ch ristus alleen hoor!" Dan zei ik: "Ja moeder, Christus alleen."

Een predikant moet gunnend zijn, vindt ds. Van den Hul. "Een predikant moet bewogen zijn over de hoorders, want de mens gaat anders verloren."

Of, lígt de mens verloren? "Ja, ook dat is waar. Dat laat de Schrift duidelijk zien. Ik weet dat in mij geen goed woont. Juist daarom hecht ik zo aan het stuk van de verkiezing. Hij is de Eerste. Hij verkiest. Hij doet het. Het gaat van Hem uit. Over de dingen die ik niet met mijn verstand volgen kan, moet ik dan maar zwijgen. In de verkiezing ligt Gods bedoeling met deze wereld. Hij wil mensen redden, Hij heeft geen behagen in onze ondergang.

De verwerping? Dat is de scherpe kant van de verkiezing."

Behoort een mobieltje tot de positieve verworvenheden van deze tijd?

"Nee. Ik vind dat geen positief ding. Die gejaagdheid! Stel je voor, je bent op huisbezoek. En dan gaat zo'n apparaat af."

En de televisie?

"Die heb ik. Maar we kijken selectief. Alleen actualiteiten. En Andries Knevel. De tv, een positieve verworvenheid van deze tijd? Ik denk het wel, ja."

De computer?

"Ik gebruik geen computer. Maar ik wil best geloven dat dat een positieve ontwikkeling is. Wat je allemaal niet met een pc kunt doen!"

Internet?

"Nee, niet positief. Ik vertrouw de mens niet met een open aansluiting op internet. Wat leeft er niet in ieders hart! Dat is echt niet veel moois."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen