Kerk en Wereld blikt vooruit naar 2065
DOORN - "Ik heb een grote ambitie: grootvader worden. En ik heb een angst: dat ik het niet zal halen." Deze uitspraak van een Amerikaanse student raakte de liberale rabbijn A. Soetendorp diep.
"Toen ik in 1943 geboren werd waren mijn kansen 0,0. Nu ben ik opa van vijf heerlijke kleinkinderen. Waarom? Omdat mensen moed en mededogen hadden om een joods jongetje op te vangen. Ik geloof dat de zachte krachten het in deze wereld zullen winnen."
Geloven in de wereld van 2065. Over dat thema belegde de stichting Kerk en Wereld, vanuit christelijk-oecumenisch perspectief actief op het grensvlak van geloof en samenleving, gistermiddag ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan een conferentie.
Soetendorp vertegenwoordigde een optimistisch geluid: "Ik geloof met een volstrekt geloof dat de wereld beter zal zijn. Vaak bezoek ik scholen. Nog nooit ben ik weggegaan met het idee dat deze jongeren een verloren generatie vormden."
De liberale joodse leider is zich er wel van bewust dat de keuze die tussen mondiaal partnerschap en het risico op vernietiging is. De presentatie van prof. ir. K. van Egmond, directeur van het Milieu- en Natuur Planbureau, maakte dan ook duidelijk dat de huidige ontwikkelingen grote risico's als voortgaande bevolkingsgroei, klimaatverandering, grondstoffenschaarste en bijbehorende conflicten met zich meebrengen. "Wij moeten de culturele conflicten overwinnen en de eeuwenlange trend naar verdere individualisering ombuigen en meer in balans brengen met een op solidariteit gebaseerd beheer van de grondstoffen en het milieu", stelde Van Egmond.
Essentieel voor een goede toekomst acht dr. J. Terlouw, wetenschapper, kinderboekenschrijver en D66-politicus, een sterke overheid met idealen. In gezin en samenleving vindt Terlouw moreel leiderschap van groot belang.
Over de vraag hoe geloof en kerk er in 2065 zullen uitzien, verschillen diverse forumleden van mening. Frank Mulder, voorzitter van de jongerenbeweging Time to Turn, vindt veel kerken weinig aantrekkelijk. "Zij hebben het kerkelijk verhaal afgezwakt, het is een bubbelbadchristendom geworden. Ik mis een stuk radicaliteit." Met kerkelijke structuren heeft hij overigens weinig op. Hij bepleit de houding van het mosterdzaadje: sterven, opdat er leven uit voortkomt.
Ds. Ilona Fritz, lid van het moderamen van de PKN, meent dat gevestigde kerken ook over zestig jaar zullen bestaan. Ze zullen echter kleiner zijn en andere structuren hebben. "Er zal meer verscheidenheid zijn, meer openheid en een grotere flexibiliteit. De toekomst vraagt om diaconale en milieubewuste kerken. Ik hoop dat ze hun waarden vinden in de bijbelse verhalen. Het individualisme zal groter worden. Op internet kunnen mensen tegen die tijd een eigen kerkdienst samenstellen, met die elementen die hen aanspreken. De confessionele grenzen zullen misschien verschuiven, verdwijnen doen ze niet, omdat ze deel uitmaken van de identiteit."
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 12 november 2005
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 12 november 2005
Reformatorisch Dagblad | 36 Pagina's