Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Graven in de goudmijn van het Woord

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Graven in de goudmijn van het Woord

Ds. Van der Heiden 25 jaar predikant

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

ALBLASSERDAM - Als hij niet in de gemeente is, is hij meestal in zijn studeerkamer. "Ik graaf graag in de goudmijn van het Woord", zegt ds. B. van der Heiden. "De studeerkamer is mijn bidvertrek. Het is ook wel eens een ontmoetingsruimte, als je al studerend en mediterend hemels onderwijs van de Heere ontvangen mag."

Ds. Van der Heiden (63) is zondag 25 jaar predikant. Volgende week woensdag wordt een herdenkingsdienst gehouden. "Herdenken mag. Maar in onszelf is niets te prijzen. Gods trouw is groot geweest. Het is vrije gunst alleen. Ik ben er vuurbang voor dat bij jubileren mijn prestaties iets zouden wegnemen van de verwondering dat de Heere me tot hiertoe gebracht heeft."

Vier gemeenten diende ds. Van der Heiden: Woerden, Hardinxveld-Giessendam, Kampen en Alblasserdam. Vier grote gemeenten, vier groeigemeenten. In drie van de vier gemeenten vond kerkbouw plaats. "Ik heb altijd veel genoegen gehad in mijn werk. Het was me nooit teveel."

In 1996 onderging de predikant een ingrijpende hartoperatie. "Daarna ben ik nooit meer de oude geworden. Mijn hart kan niet meer wat ik wil. Mijn geest wil meer dan mijn lichaam aankan. Dan loop je dus altijd tegen je eigen grenzen aan. De Heere heeft me ook na zo'n lichamelijke knak laten zien dat er niets te roemen is in jezelf. Sommigen vinden dat het tijd is voor een kleinere gemeente, maar ik ben met mijn God nog nooit beschaamd uitgekomen, en zou ik Hem dan nu de weg voorschrijven?"

Binnen de Gereformeerde Gemeenten vervulde ds. Van der Heiden vele functies. Hij was voorzitter van de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten, was bestuurslid van de toenmalige stichting Pensiontehuizen en ging in de vakantieweken vele jaren als geestelijk verzorger mee met reizen voor lichamelijk gehandicapten. Nu maakt hij nog deel uit van het curatorium en van de Cursus Godsdienst Onderwijs.

Verduisterd

Veel is er in het kerkelijk leven dat hem verontrust. "Mijn grootste zorg is dat de leer van vrije genade verduisterd wordt. Als Christus niet meer in het middelpunt staat, als het welbehagen niet langer het hart van het Evangelie is, dan is alles een verloren zaak. Ik ben bezorgd over allerlei interkerkelijke jongerenbewegingen waar de mens een plaats krijgt in de verwerving van de zaligheid en waar het toepassende werk van de Heilige Geest onvoldoende gehonoreerd wordt. Gods welbehagen is velen een steen des aanstoots. Dat hoef je niet ver weg te zoeken, want dat komt heel dichtbij."

Een mens wordt zalig omdat God het wil. "Gelijktijdig blijft de mens ten volle verantwoordelijk voor zijn daden. Dat is een paradox. Dat is niet te verklaren. Maar wat niet verklaard kan worden, kan wel bewonderd worden. Als het leven des geloofs geen wonder is, valt het te vrezen dat we er weinig van verstaan."

Etiketten

Kerkmuren zijn voor de predikant uit Alblasserdam niet hoog. "Ik voel me een vriend en een metgezel van allen die de Heere ootmoedig vrezen. Daarom is de kerkelijke verscheidenheid in ons land ook zo erg. Kerkelijke etiketten zijn een gruwel. Het was te wensen dat er minder over muren gesproken werd, en meer over de wonderen des Heeren. Dát brengt ware eenheid teweeg. Maar ik ben ook wel zo nuchter dat ik zie dat vereniging van kerken van gelijke signatuur nog ver weg ligt."

Als zijn "geestelijke vader" noemt ds. Van der Heiden ds. C. Harinck, omdat deze in de periode dat hij in Dordrecht woonde, zijn predikant was. "Op jonge leeftijd had de Heere mijn ogen geopend en ben ik zondaar voor God geworden. Ik beloofde de Heere van alles en ging leven als de rijke jongeling. Dat heeft vele jaren geduurd. Maar de Heere heeft de prediking van ds. Harinck gebruikt om mij te leren dat ik ten diepste nog altijd een liefhebber van mijzelf was en met mijn verandering voor God niet kon bestaan. Toen werd ook mijn godsdienstig leven schuld voor God. Ik ging leren dat buiten Christus alles de dood is. Dat was de inhoud van zijn prediking. Christus is mij toen zeer noodzakelijk en dierbaar geworden. Als Hij er toch niet was, als er toch geen Zaligmaker was Die Zich over mij wilde ontfermen, dan was het een verloren zaak. Nooit zal ik het wonder kunnen bevatten dat Hij voor mij gekropen heeft in de hof van Gethsemané en vanwege mijn zonden gehangen werd aan het kruis."

De studieperiode aan de Theologische School noemt ds. Van der Heiden een bewogen tijd. "In korte tijd vielen er drie docenten weg. Ds. Vergunst nam in 1981 een beroep aan naar Kalamazoo in de VS. Hij overleed in hetzelfde jaar. Ds. H. Rijksen raakten we in 1981 kwijt. En ds. Van Haaren stierf in 1983. Vooral ds. Van Haaren heb ik leren kennen als een zeer vaderlijke vriend."

Boeken

Ds. Van der Heiden schrijft graag. Inmiddels staan er zeven boeken op zijn naam. Daarnaast werkte hij mee aan verschillende Bijbelse dagboeken. "Studie, toerusting en meditatie zijn in een predikantenleven onmisbaar. Hoe meer ik studeer, hoe meer ik schrijf, hoe meer ik ontdek dat ik nog zo weinig weet, want de Schrift is onuitputtelijk. Dat kan van geen enkel ander boek worden gezegd."

Veel heeft de predikant zich beziggehouden met de jeugd. "We kunnen daarover somber doen, en met recht. Maar de Heere gaat door, dwars door alle wereldweeën heen. We kunnen uren spreken over de bangheid der tijd, over secularisatie, over de individualisering van deze maatschappij en de ik-gerichtheid die je overal tegenkomt. Maar de Heere laat Zijn eigen werk niet varen. De hemel komt vol. Daar zal niemand van Zijn kinderen ontbreken. Ik weet niet wanneer de Heere terugkomt, maar Zijn voetstappen worden wel gehoord. De hemel raakt gaandeweg voller."

Pas vroeg een catechisant hem of er in de hemel herkenning zal zijn tussen Gods kinderen. "Ik heb gezegd: Jongens, dat zou best kunnen, maar ik denk dat ik daar geen tijd meer heb om op anderen te letten. Daar zal het alleen maar gaan om Hem, Die mij heeft liefgehad."


Levensloop

Geboren op 12 juni 1945 te Rotterdam.

Toegelaten tot de studie aan de Theologische School te Rotterdam, 1979.

Predikant in Woerden, 1983.

Predikant in Hardinxveld-Giessendam, 1988.

Predikant in Kampen, 1996.

Predikant in Albasserdam, 2000.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 september 2008

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's

Graven in de goudmijn van het Woord

Bekijk de hele uitgave van woensdag 10 september 2008

Reformatorisch Dagblad | 22 Pagina's