Leren van het leven van Thomas Boston

"Het leven is mij Christus" kreeg de uitgave van De Groot Goudriaan (592 blz., 37,50 euro) als titel mee. "Wie de dagboekaantekeningen van Boston leest, zal merken dat deze woorden op zijn leven van toepassing waren", aldus het "Ten geleide".

Taal, vertalen, het is zijn hobby, zegt mr. J. C. (Hans) Schuttel, in het dagelijks leven projectmanager bij een bedrijf in Harderwijk dat websites laat bouwen. "Ik heb er jammer genoeg niet zo veel tijd meer voor."

De 37-jarige Nijkerkenaar pakt er enkele eerder verschenen publicaties bij. Zo vertaalt hij ook voor de Alblasserdamse stichting Het Braambos. Deze verspreidt "Nagelaten brokken" van Engelse Strict Baptists als J. C. Philpot. En eveneens bij De Groot Goudriaan zag het boekje "Christus en de duif" het licht, een preek van de Schotse godgeleerde Samuel Rutherford over Hooglied 2:14-17. "Eigenlijk vind ik dat nog steeds mijn beste vertaling", tekent Schuttel erbij aan. "Natuurlijk, je probeert altijd perfect te vertalen. Maar deze preek, in heel moeilijk Engels - ja, ik denk dat ik die goed heb vertaald."

Zijn visie op wat goed vertalen ís, is door de jaren heen wat verschoven, zegt hij. "In het begin vond ik dat ik alles zo letterlijk mogelijk moest overzetten. Dat vind ik nog wel, maar soms doet een al te letterlijke vertaling net niet helemaal recht aan de betekenis van een woord of een zin, of de gevoelswaarde ervan. Daar ben ik meer rekening mee gaan houden. Ik probeer nu ook in zo vloeiend mogelijk Nederlands te vertalen."

Zuiver

Met het vertalen van de "Memoirs of the Life, Time, and Writings of the Reverend and Learned Thomas Boston, M. A.", na diens dood samengesteld door George H. Morrison, begon Schuttel "een jaar of vijf, zes geleden." Laconiek: "Ik ben gewoon gaan vertalen. Soms lag het werk een hele tijd stil. Uiteindelijk heb ik het manuscript te koop gezet op een refowebsite. Dat was geloof ik op een vrijdag. 's Maandags had ik al een mailtje van De Groot Goudriaan."

Misschien is het wel vooral het bezig zijn met taal dat hem motiveert, zegt hij. "En het feit dat je iemand die zo veel jaar geleden leefde bij wijze van spreken weer tot leven wekt. Boston, mannen als Philpot, Rutherford - in mijn ogen grote predikers. Ook hun taalgebruik is vaak zo mooi. Philpot bijvoorbeeld kan heel beeldend schrijven. McCheyne is trouwens ook prachtig."

Bedachtzaam: "Uiteindelijk zijn dit mensen die het Evangelie zuiver hebben gebracht. Ik ben wel eens bang dat dat in de reformatorische gezindte niet zo meer gebeurt. Rechts legt leven vóór de kennis van Christus; links vindt een openbaring van de Middelaar niet echt nodig. Terwijl het daar volgens mij wel op aankomt."

De Nijkerkenaar typeert zichzelf als "een zwerver." Kerkelijk onderdak vindt hij sinds enige tijd in de oud gereformeerde gemeente in Woudenberg. "Daar lezen ze alleen maar oudvaders."

Voorzienigheid

Wat spreekt hem vooral aan in de levensbeschrijving van de auteur van onder andere de "Viervoudige staat"? "Ik moet eerlijk zeggen dat het alweer even geleden is dat ik Bostons "Memoirs" las", verontschuldigt Schuttel zich, terwijl hij nog een sigaret opsteekt. Dan: "Wat me in elk geval erg is bijgebleven, is hoezeer Boston zich bij alles wat hij doet of wil gaan doen, afvraagt wat de Heere wil dat hij doen zal. Steeds weer gaat hij Gods handelen, Gods voorzienigheid na."

Bladerend door het boek: "Hier, op blz. 249 bijvoorbeeld, als hij met het beroep van Ettrick loopt. In negen punten beschrijft Boston dan "de stappen van de Voorzienigheid"; even later nog een keer. Hij neemt het beroep niet aan voordat hij ervan overtuigd is dat de Heere hem naar Ettrick roept."

Schuttel: "Ik heb het idee dat mensen tegenwoordig heel slordig zijn als het gaat om Gods voorzienigheid. Dat er vaak sprake is van, hoe moet je dat zeggen, wishful thinking. Zo van: ik heb hier een goed gevoel bij - dus moet dit Gods weg wel zijn. Ik geloof dat we op dit punt veel van Boston kunnen leren."

"Jaloersmakend", zegt de jurist, "vind ik ook altijd weer het bezig zijn van predikers als Boston met het zielenheil van hun gemeenteleden. Hier, blz. 281: "Vanaf het moment dat ik mij hier -in Ettrick- vestigde, was de grote zaak waarnaar ik in mijn prediking streefde het volk het gevoel van hun behoefte aan Christus in te prenten en hen ertoe te brengen over de grondslagen van de praktikale godsdienst na te denken."

Het viel me ook opnieuw op hoe veel werk Boston maakte van zijn preken, hoe intensief hij studeerde én hoe trouw hij was in het bezoeken van zijn gemeenteleden. En hoe teer zijn gebedsleven was."

Wat wordt Schuttels volgende vertaling? "Ik heb wel eens lopen denken over het boek van Solomon Stoddard, "The Safety of Appearing at the Day of Judgment in the Righteousness of Christ", uit 1687. Maar nee - eigenlijk heb ik op dit moment geen concrete plannen."

Een dubbele hazenlip

Op 24 mei 1701 ontvingen Thomas Boston en zijn vrouw hun eerste kind, een dochter, die Katharine werd genoemd. Zij had "naar het heilig en rechtvaardig welbehagen van de soevereine Formeerder van alles een dubbele hazenlip, waardoor ze niet in staat was om te zuigen."

Toen Boston hiervan na de -zware- bevalling op de hoogte werd gebracht, werd zijn hart "erdoor getroffen als een aangeschoten vogel die uit een boom valt. Desondanks droeg ik het waardig en mijn bezochte vrouw droeg de beproeving zeer christelijk en wijs, zoals zij gewend was. Zo behaagde het mijn God mij terecht te wijzen vanwege mijn zonden, tegenwicht te geven tegen mijn genoegens en mij te leren om Hem voor het formeren van kinderen in de baarmoeder te erkennen."

Uit: "Het leven is mij Christus", blz. 210.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen