Eenvoud kenmerkte hernhutters
ZEIST - De toegangshekken staan wagenwijd open. De oprijlaan van Slot Zeist leidt al meer dan 250 jaar naar de Evangelische Broedergemeente.
Het slot behoort inmiddels toe aan de gemeente Zeist. Andere gebouwen zijn nog steeds in handen van de Evangelische Broedergemeente, die beter bekend is als de geloofsgemeenschap van de hernhutters.
"De hernhutters vestigden zich in 1736 in 's-Heerendijk, bij IJsselstein. Ze kochten in 1746 Slot Zeist", zegt Hans van der Linde, conservator van museum Het Herrnhuttershuis. De geloofsgemeenschap was enkele jaren eerder, in 1722, ontstaan toen een groep religieuze vluchtelingen onderdak kreeg op het landgoed van graaf Von Zinzendorf, in Duitsland. Onder hen bevonden zich nazaten van volgelingen van Johannes Hus. Zij bouwden een nederzetting die zij Herrnhut (onder 's Heeren hoede) noemden. Vanuit Herrnhut bedreven zij zending en verspreidden zij zich snel over de hele wereld. Ze kwamen ook in Nederland, waar ze zich op meerdere plaatsen vestigden. Slot Zeist bood te weinig ruimte voor de groeiende groep gelovigen, zodat er in de tweede
helft van de achttiende eeuw
panden bij werden gebouwd.
De Evangelische Broedergemeenschap hoopt dat het totale complex, evenals soortgelijke nederzettingen van de broedergemeente in vijf andere landen, op de Unescolijst komt. Van der Linde is geboren in een van de gebouwen van de broedergemeente, maar is inmiddels verhuisd. "In de begintijd woonden en werkten de leden allemaal bij elkaar. Er waren huizen voor ongehuwde broeders en zusters, maar ook woningen voor gezinnen."
Standvastigheid in het geloof en eenvoud in het uiterlijk waren belangrijke kenmerken, evenals saamhorigheid. Het komt goed tot uiting in de twee zalen die de gemeente gebruikt voor haar diensten. De zalen zien er vrijwel hetzelfde uit. Eenvoudige witte banken staan in twee rijen in een U-vorm opgesteld.
Eenzelfde soberheid is op de begraafplaats te zien, tussen het Zusterhuis en Slot Zeist. Eenvoudige rechthoekige stenen liggen in keurige rijen op het kerkhof. Broeders en zusters uit de hele wereld die in Zeist overleden, vonden hier hun laatste rustplaats. Een naam, geboorteplaats, sterfdatum en een tekst. Meer staat er niet op de stenen. Er zou zelfs een vooraanstaand lid van de gemeenschap naast zijn stalknecht liggen. Ook in de dood is hier iedereen gelijk.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 2008
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 10 april 2008
Reformatorisch Dagblad | 24 Pagina's