Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zaaien in Afghanistan

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zaaien in Afghanistan

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Vierenhalve maand bracht hij door in een legerkamp, midden in de Afghaanse woestijn. Op reis met een militair konvooi ervoer hij aan den lijve aan welke gevaren 'onze jongens' zijn blootgesteld. Krijgsmachtpredikant ds. P. L. D. Visser sprak in Afghanistan over de enige hoop in leven en sterven.

kerkbreed Precies een week geleden kwam hij terug uit Afghanistan. Daar was de predikant als geestelijk verzorger actief bij de Redeployment Task Force, een eenheid van Nederlandse militairen die materieel terughaalt.

Op de bank thuis in Veenendaal, met aan zijn voeten een kwispelende jack russell, haalt ds. Visser herinneringen op. Aan het plafond in de woonkamer hangen slingers die de terugkeer van vader in het gezin markeren.

De Redeployment Task Force moet niet verward worden met de vorige missie van Defensie in Afghanistan, zegt ds. Visser. "Het gaat nu alleen om het terughalen van materieel. De vorige taskforces hadden patrouilletaken met regelmatig gevechtscontacten."

De predikant maakte een transport mee van Kandahar naar Tarin Kowt. Onder begeleiding van Amerikaanse troepen reisde het Nederlandse konvooi bij nacht dwars door het Afghaanse berglandschap. "Dat was spannend, vooral vanwege het risico dat er bermbommen op de route lagen."

Het was een van de weinige keren dat de predikant een indruk kreeg van het land. De meeste tijd van zijn uitzending bevond ds. Visser zich in het voormalige Nederlandse legerkamp in Tarin Kowt. Dat is inmiddels bevolkt door Amerikaanse en Australische soldaten. De laatsten bleven, terwijl de Nederlanders gingen.

"Mijn werkplek was een kantoor naast de "chapel", de kerkruimte", vertelt ds. Visser. "Iedere zondag ging ik voor in een dienst, tweemaal per week leidde ik een Bijbelstudie. Daarnaast bestond mijn werk uit gesprekken voeren met militairen."

Tijdens zijn bijna vijf maanden durende verblijf vormde zich een kleine gemeenschap van militairen, die samenkwam in de chapel. "Ik heb militairen meegemaakt die lid waren van de gereformeerde gemeenten in Nederland, maar ook van evangelische groeperingen en alles wat daartussen zit."

Ds. Visser werkte samen met leden van een Nederlands zorgteam, maar ook met ambtgenoten uit andere landen. "Het meest voelde ik me verbonden met een Amerikaanse predikant die diende bij de "special forces", een eenheid zoals de commando's in Nederland. Hij was lid van de Christian Reformed Churches, een zusterkerk van de vroegere Gereformeerde Kerken in Nederland. Hij voerde met zijn militairen hele debatten over arminiaanse denkbeelden. We hebben zelfs gesproken over de Dordtse Leerregels, die hij gebruikte om dwalingen te weerleggen."

Het loslaten van de kleine gemeenschap van militairen die de diensten bezocht, vindt ds. Visser best moeilijk. "Ik heb ook daar gehoord hoe de Heere werkt. Het geeft blijdschap als je iemand tegenkomt die bij het Woord leeft. De kerkelijke verdeeldheid speelt ver van huis even niet."

Bestaat niet het risico dat militairen u zien als een soort maatschappelijk werker?

"Zonder meer. Maar ik ben in de eerste plaats dienaar des Woords. Het is mijn verlangen om daaruit te leven en te spreken."

Zitten militairen wel te wachten op een zendeling in uniform?

"Velen zijn bang dat je zieltjes wilt winnen. Maar dat is een karikatuur van het werk van een legerpredikant. Het kruis op mijn uniform herinnert eraan dat de kerk en de God van de Bijbel een bepaalde presentie hebben in het leger. Ik stel mezelf de vraag: wie is mijn gesprekspartner en wat mag ik als gezant van Christus voor hem betekenen? Ik hoop mij zo in de beleving van de ander te kunnen verplaatsen dat door mijn spreken het Woord op zijn plek komt. Dan kan het niet anders of je komt ook op levensvragen. Nadat de ander mij verteld heeft hoe hij daarmee omgaat, probeer ik aan te geven hoe ik dat doe. Het is het werk van de Heilige Geest om dan door het Woord iemand in te winnen voor Christus."

Het op die manier uitkomen voor zijn geloof leverde ds. Visser meermalen bijzondere reacties op. "Je wordt op z'n minst beschouwd als een opmerkelijke verschijning. Eigenlijk vindt men je excentriek." Toch zag hij hoopvolle tekenen. "Er waren militairen die zich gingen verdiepen in de Bijbel. Ik geloof iets van het zaad van het Woord te hebben zien opkomen."

Tijdens zijn verblijf in Tarin Kowt kreeg ds. Visser te horen dat de synode hem benoemd had tot hoofdredacteur van De Wekker, het kerkelijk orgaan van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Hij combineert het hoofdredacteurschap met zijn ambt als krijgsmachtpredikant. "De Wekker heeft een lange traditie als blad dat probeert samenbindend te werken. Die lijn hoop ik binnen de redactie voort te zetten."

De polarisatie in de gereformeerde gezindte neemt toe. Wordt samenbindend werken moeilijker?

"We moeten het woord laten spreken. Mensen kunnen geen kerken binden. Wij moeten trouw blijven waar we gesteld zijn."

Ds. Visser ziet een taak voor zichzelf om als hoofdredacteur ontwikkelingen in kerk en samenleving door te lichten en de achtergronden te verhelderen. "De zelfrealisatie van het individu staat vandaag de dag centraal. Als dat binnendringt in de kerk, is het gevolg dat ieders haan koning wil kraaien. Daarmee wordt het gezag van Gods Woord aangetast. Dat te benoemen en inzichtelijk maken, zie ik als een belangrijke taak voor de redactie van De Wekker. De gereformeerde theologie bevat genoeg schatten om op een verantwoorde manier de Schrift te laten spreken."

>>refdag.nl/kerkbreed


Peter Visser

Drs. ing. P. L. D. (Peter) Visser (41) groeide op in Scheveningen. Aanvankelijk studeerde hij informatica en werkte als softwareprogrammeur. Onder de prediking van ds. P. van Zonneveld ervoer hij een roeping tot het ambt van predikant. Na studie aan de Theologische Universiteit in Apeldoorn en het Calvin Theological Seminary in Grand Rapids werd hij in 2001 bevestigd als predikant in Ouderkerk aan de Amstel. Sinds 2007 is hij krijgsmachtpredikant. Vorige week keerde hij terug van een uitzending naar Afghanistan. De predikant is recent benoemd tot hoofdredacteur van De Wekker, het kerkblad van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Ds. Visser woont in Veenendaal, is getrouwd en heeft drie kinderen.

Dit artikel werd u aangeboden door: Reformatorisch Dagblad

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 december 2010

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's

Zaaien in Afghanistan

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 17 december 2010

Reformatorisch Dagblad | 16 Pagina's